Ληστρική αντιλαϊκή επέλαση
Στις 26 Φλεβάρη, στη Βόννη της Γερμανίας, θα συνέλθει άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής για να συζητήσει ζητήματα που αφορούν την "Ατζέντα 2000", (κυρίως τον αγροτικό τομέα), την πορεία υλοποίησής της, το μοίρασμα των πόρων μέσα απο τα διάφορα ταμεία, (Διαρθρωτικό, Συνοχής, Αγροτικά κα). Είναι ένα από τα σημαντικά μέτωπα για τις λαϊκές δυνάμεις, αφού η εφαρμογή των πολιτικών που απορρέουν απ' αυτήν, επιδιώκει να ισχυροποιήσει την ΕΕ, κάνει ακόμη πιο σκληρή την επίθεση, πιο άγρια την αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων. Τι είναι όμως η "Ατζέντα 2000";
Υλοποιεί τις Συνθήκες Μάαστριχτ - Αμστερνταμ
Η "Ατζέντα 2000" είναι ένα κείμενο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) στο οποίο υπάρχουν επεξεργασμένες πολιτικές και κατευθύνσεις, η εφαρμογή των οποίων υλοποιεί τις Συνθήκες του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ, αλλά και τις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Τα βασικά ζητήματα που περιλαμβάνει είναι η διεύρυνση της ΕΕ και με άλλα κράτη κυρίως της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, (πρώην σοσιαλιστικά), αλλά και η δημοσιονομική πολιτική της ΕΕ, η αναγκαία για τη διεύρυνση.
Στην "Ατζέντα 2000" περιλαμβάνονται επίσης μεταρρυθμίσεις, αναδιαρθρώσεις, το Ταμείο Συνοχής και το Διαρθρωτικό Ταμείο. Από το Διαρθρωτικό Ταμείο μπορούν να χρηματοδοτούνται όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, ανάλογα με τις ανάγκες και τις προτεραιότητες που θέτουν στα πλαίσια της πολιτικής που καθορίζει η ίδια η ΕΕ, είτε στην αγροτική παραγωγή είτε σε διάφορα έργα, είτε στη βιομηχανία κλπ., (συνήθως εγκρίνονται για περιφέρειες που εκτιμιέται ότι είναι λιγότερο αναπτυγμένες). Από το Ταμείο Συνοχής χρηματοδοτούνται τα κράτη - μέλη που βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο ανάπτυξης, απο το 75% του μέσου όρου της ΕΕ, πάντα σύμφωνα με τα καπιταλιστικά κριτήρια και όχι τις λαϊκές ανάγκες. Σ' αυτά τα κράτη - μέλη περιλαμβάνονται η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία. Είναι αναγκαίο για μια ακόμη φορά να υπενθυμίσουμε ότι οι πόροι των ταμείων και των πακέτων δίνονται από τους κρατικούς προϋπολογισμούς των κρατών - μελών και τον ΦΠΑ. Είναι δηλαδή χρήματα που έχουν πληρώσει ήδη οι λαοί, ενώ τους επιστρέφεται, αν επιστρέφεται, ένα μέρος τους μόνο και μάλιστα σε τομείς που δεν είναι προς όφελός τους αλλά προς όφελος των μονοπωλίων.
Η ζημιά για τους αγρότες
Σύμφωνα με την "Ατζέντα 2000" δρομολογούνται ριζικές αλλαγές στην εφαρμογή του προϋπολογισμού της ΕΕ για το 2000 - 2006, με δραστικές αλλαγές στα Διαρθρωτικά Ταμεία και στην Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ).
Με τις αλλαγές που γίνονται στις χρηματοδοτήσεις και τα ταμεία, ανοίγει ο δρόμος του περιορισμού των πόρων που δίνονται από την ΕΕ, τόσο από το Ταμείο Συνοχής όσο και από τα διαρθρωτικά ταμεία. Η χρηματοδότηση δε θα αφορά το κράτος αλλά συγκεκριμένες περιοχές, (περιφέρειες), ενός κράτους - μέλους της ΕΕ. Το κυρίαρχο στοιχείο όμως είναι η μείωση των πόρων που διατίθενται, λόγω της διεύρυνσης. Για παράδειγμα, σχετικά με την Ελλάδα, συζητιέται η πιθανότητα να εξαιρεθεί η Αθήνα απο το Ταμείο Συνοχής, γιατί ξεπέρασε κατάτι το 75%, λόγω των έργων. Ανάμεσα στ' άλλα, η "Ατζέντα 2000" περιλαμβάνει την αναθεώρηση και της γνωστής ΚΑΠ (Κοινής Αγροτικής Πολιτικής) στην κετεύθυνση αφ' ενός του περιορισμού του ύψους των κονδυλίων που διατίθενται για την αγροτική οικονομία και αφ' ετέρου γίνεται αναφορά για τη μερική επανεθνικοποίηση της αγροτικής πολιτικής. Με τον όρο "επανεθνικοποίηση", προσδιορίζουν τη μείωση των επιδοτήσεων της ΕΕ στην αγροτική οικονομία, επιτρέποντας την επιδότησή τους, μέχρι 25% από τους προϋπολογισμούς των κρατών - μελών, δηλαδή να υπάρχει συγχρηματοδότηση. Ο καθορισμός όμως, της αγροτικής πολιτικής θα ανήκει πλήρως στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών. Δηλαδή το ποια αγροτικά προϊόντα θα παράγει κάθε χώρα, σε τι ποσοστό θα παράγει, με ποιες τιμές και ποιους άλλους όρους, όλα αυτά τα ζητήματα θα αποφασίζονται από τις Βρυξέλλες. Και βεβαίως η αγροτική παραγωγή στη χώρα μας δε θα καθορίζεται από τις δυνατότητές της, αλλά από τις ανάγκες που καθορίζουν οι σχέσεις των ισχυρών ιμπεριαλιστών με άλλα κράτη με τα οποία συνάπτουν σχέσεις σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, αλλά και από τον διεθνή ανταγωνισμό, τις διεθνείς συμφωνίες, ουσιαστικά μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κρατών μέσω του ΠΟΕ, (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου), αλλά και από τη θέληση των ισχυρών κρατών της ΕΕ που παράγουν τα ίδια αγροτικά προϊόντα με την Ελλάδα.Οι συνέπειες είναι οδυνηρές. Προϊόντα που μπορούμε να παράγουμε, τα εισάγουμε, σε άλλα υπάρχει ποσόστωση στην παραγωγή, δηλαδή δεν επιτρέπεται να παράγουμε όσο μπορούμε, αλλά όσο καθορίζει η ΕΕ, (π.χ. βαμβάκι, γάλα), ενώ άλλα "χτυπιούνται" μέσω των τιμών, (λάδι), ή με τη μείωση των εξαγωγών. Με την κατεύθυνση για τη λεγόμενη "επανεθνικοποίηση", επιδιώκεται η μετακύληση του βάρους των δαπανών της ΕΕ για ένα μέρος της χρηματοδότησης της αγροτικής οικονομίας στους κρατικούς προϋπολογισμούς, που σημαίνει την ακόμα βαρύτερη φορολόγηση των λαϊκών στρωμάτων των κρατών - μελών της ΕΕ. Γιατί μόνο έτσι θα μπορεί ο προϋπολογισμός τους να ανταποκρίνεται σε αυτή την επιδότηση. Η κυβέρνηση της Γερμανίας ήδη απαιτεί ταυτόχρονα με τις ριζικές αλλαγές στο σύστημα χρηματοδότησης, αλλαγή στη συνεισφορά στον κοινοτικό προϋπολογισμό, προβάλλοντας τον ισχυρισμό, στη Σύνοδο του Πέρτσχαμ, ότι η ίδια δε θα αυξήσει την εισφορά της γιατί αφ' ενός είναι μεγάλη, αφ' ετέρου πρέπει να ενδιαφερθεί για την ίδια τη Γερμανία, αφού αντιμετωπίζει προβλήματα ανεργίας κλπ. Η ίδια επίσης απαιτεί πόρους από τον κοινοτικό προϋπολογισμό για τις δικές της περιφέρειες και κυρίως για περιφέρειες της πρώην ΓΛΔ, οι οποίες απαιτούν πόρους για ανάπτυξη. Εδώ πραγματικά αποκαλύπτεται όλη η απάτη της συμβολής των ισχυρών οικονομικά κρατών για την "ανάπτυξη και τη σύγκλιση". Στην ουσία επιδιώκεται η ανάπτυξη των κερδών των μονοπωλίων της ΕΕ και πρώτ' απ' όλα των γερμανικών.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
7/2/1999
-- ΣΠ
19/11/1998
-- Η αντίστροφη μέτρηση για την "Ατζέντα 2000"
1/10/1998
-- "Επανεθνικοποίηση": Η νέα συνταγή των πολυεθνικών
21/6/1998
-- Διεύρυνση κερδών, διεύρυνση εκμετάλλευσης
28/5/1998
-- Η "σύγκλιση" προχωράει, το χάσμα μεγαλώνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου