Πορτραίτο του διανοούμενου ως χαφιέ: George Orwell

Πορτραίτο του διανοούμενου ως χαφιέ: George Orwell 

Η λίστα του Orwell (Wikipedia)
Η λίστα του Όργουελ ήταν μια λίστα που ετοιμάστηκε το 1949 από τον άγγλο συγγραφέα Τζορτζ Όργουελ λίγο πριν πεθάνει. Αποτελείται από ονόματα κάποιων σημαντικών συγγραφέων και άλλων ατόμων, τους οποίους θεωρούσε ακατάλληλους ως πιθανούς συγγραφείς για τις αντικομμουνιστικές δράσεις προπαγάνδας του Information Research Department (IRD).*

Information Research Department: Δημιουργήθηκε το 1948 με στόχο την αντιμετώπιση της Σοβιετικής προπαγάνδας, κυρίως σε ό,τι αφορούσε το εργατικό κίνημα στις δυτικές χώρες. Έκλεισε το 1977.

[...]

Η λίστα περιείχε ονόματα, σχόλια και διάφορες ενδείξεις.   Κάποια αντιπροσωπευτικά σχόλια ήταν: Stephen Spender “Συναισθηματικός συμπαθών... Τάση προς την ομοφυλοφιλία”, Richard Crossman “Πολύ ανέντιμος" και Kingsley Martin "Εκφυλισμένος φιλελεύθερος. Πολύ ανέντιμος."

[...]

Ένας από τους βιογράφους του Όργουελ, ο Bernard Crick, θεωρούσε ότι υπήρχαν 86 ονόματα στη λίστα και ότι κάποια από το ονόματα ήταν γραμμένα με το χέρι του [Άρθουρ] Κέσλερ, που επίσης συνεργαζόταν με το IRD για την παραγωγή αντικομμουνιστικής προπαγάνδας..

Ο Όργουελ ήταν πρώην αστυνομικός των αποικιοκρατικών δυνάμεων στη Burma και σύμφωνα με τον Garton Ash, του άρεσε να φτιάχνει λίστες: 'Στην "Επιστολή από το Λονδίνο" προς το περιοδικό Partisan Review το 1942 έγραψε: "Νομίζω πως μπορώ να φτιάξω μια τουλάχιστον προκαταρκτική λίστα ανθρώπων που θα άλλαζαν" στρατόπεδο πηγαίνοντας στους Ναζί αν οι Γερμανοί κατακτούσαν την Αγγλία."

Αντιδράσεις στη λίστα του IRD
Ο Βρετανικός Τύπος γνώριζε για τη λίστα αρκετά χρόνια πριν δημοσιοποιηθεί επίσημα το 2003, και οι αντιδράσεις περιελάμβαναν το ακόλουθο πρωτοσέλιδο στην Daily Telegraph όταν αυτή "πρωτοαποκάλυπτε" το θέμα το 1998:

"Σοσιαλιστικό είδωλο που έγινε χαφιές"

Άτομα όπως ο Michael Foot, πρώην ηγέτης του Εργατικού Κόμματος και φίλος του Όργουελ στην δεκαετία του 1930 και 1940 "έπεσαν από τα σύννεφα" με την αποκάλυψη. Ο Richard Gott, που το 1994 είχε παραιτηθεί από διευθυντής έκδοσης της The Guardian όταν παραδέχτηκε ότι είχε αποδεχθεί έξοδα ταξιδιού από την KGB, για μια άσχετη υπόθεση, αναφέρθηκε στην λίστα του Όργουελ ως "μικρή έκπληξη." 

Ο Norman Mackenzie σημείωσε "Οι φθισικοί συχνά γίνονται πολύ παράξενοι στο τέλος. Είμαι οπαδός του Όργουελ, συμφωνούσα μαζί του για την ΕΣΣΔ, αλλά νομίζω ότι σε ένα βαθμό μουρλάθηκε στο τέλος.  Άφησε την αντιπάθεια του για τους συγγραφείς του New Statesman, τους οποίους έβλεπε ως αριστεριστές, ντιλετάντηδες, αισθηματίες σοσιαλιστές που κάλυψαν το Λαϊκό Μέτωπο στην Ισπανία [όταν αυτό πέρασε σε κομμουνιστικό έλεγχο] να τον νικήσει."

Ο Bernard Crick διακιολόγησε τον Όργουελ που ήθελε να βοηθήσει την μεταπολεμική κυβέρνηση των Εργατικών. "Το έκανε γιατί θεωρούσε το Κομμουνιστικό Κόμμα ολοκληρωτική απειλή", είπε. Δεν αποκήρυττε τους ανθρώπους αυτούς ως ανατρεπτικά στοιχεία. Τους αποκήρυττε ως ακατάλληλους για αντικατασκοπευτικές επιχειρήσεις." 

[...]

Ο John Newsinger το θεώρησε "τρομερό λάθος εκ μέρος του Όργουελ, που είχε ως αιτία εξίσου την εχθρότητά του για τον Σταλινισμό και τις ψευδαισθήσεις του για την κυβέρνηση των Εργατικών. Αλλά δεν αποτελεί εγκατάλειψη της σοσιαλιστικής πάλης ή μεταμόρφωση σε τσιράκι του Ψυχρού Πολέμου." [...]



Ο Όργουελ πρόσφερε μαύρη λίστα συγγραφέων σε Μονάδα Αντισοβιετικής Προπαγάνδας to των Richard Norton-Taylor και Seumas Milne
The Guardian, 1996

 Ο Τζορτζ Όργουελ, ο σοσιαλιστής συγγραφέας, προσφέρθηκε να προσφέρει σε Μονάδα του Φόρειν Όφις με συνδέσμους με τις υπηρεσίες κατασκοπίες, λίστα με τα ονόματα συγγραφέων τους οποίους θεωρούσε ως "κρυπτοκομμουνιστές" και "συμπορευόμενους", και στους οποίους δεν μπορούσε να δοθεί εμπιστοσύνη. Αυτό προέκυψε από έγγραφα που δημοσιεύτηκαν χθες στην Υπηρεσία Δημόσιων Εγγράφων (Public Record Office).

 Ο Όργουελ έκανε την προσφορά του το 1949, λίγο πριν πεθάνει, και προς το μυστικό Information Research Department, το οποίο χρησιμοποιούσε γνωστούς συγγραφείς και εκδότες -- περιλαμβανομένων των Μπέρτραντ Ράσελ, Στίβεν Σπέντερ και Άρθουρ Κέσλερ-- για να παράγουν αντικομμουνιστικό υλικό κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου. Τα έγγραφα δείχνουν επίσης ότι το IRD απομόνωνε άρθρα από την Tribune, την αριστερή αλλά αντισοβιετική εφημερίδα, για να υποστηρίξει την κρυφή του σταυροφορία.

Τον Μάρτιο του 1949 η αξιωματούχος του IRD, Celia Kirwan επισκέφθηκε τον Όργουελ σε σανατόριο στο Cranham, Gloucestershire, όπου νοσηλευόταν με φυματίωση. "Συζήτησα μαζί του πολύ εμπιστευτικά ορισμένες διαστάσεις της δουλειάς μας", είπε στους συναδέλφους της. "Χάρηκε πολύ που έμαθε για αυτές, και εξέφρασε την ολόψυχη και ενθουσιώδη στήριξή του για τους στόχους μας." 

 Αν και ήταν υπερβολικά άρρωστος για να γράψει ο ίδιος, έδωσε τα ονόματα πολλών δυνητικών συμμετεχόντων. Νωρίς τον επόμενο μήνα, ο Όργουελ έγραψε στην Kirwan, προσφερόμενος να της δώσει μια "λίστα δημοσιογράφων και συγγραφέων που κατά τη γνώμη μου είναι κομμουνιστές, συμπορευόμενοι, ή με τέτοιες τάσεις και δεν πρέπει να τους έχετε εμπιστοσύνη..."

 Είπε πως το σημειωματάριό του με τα ονόματα ήταν στο σπίτι του στο Λονδίνο. Επέμεινε πως η λίστα ήταν "αυστηρά εμπιστευτική", εφόσον μπορούσε να είναι δυσφημιστικό να αποκαλέσεις κάποιον "συμπορευόμενο" [με κομμουνιστές].

Είναι πιθανό η αποκάλυψη να σοκάρει πολλούς από τους θαυμαστές του Όργουελ, για τους οποίους είναι είδωλο του ριζοσπαστισμού στον 20ο αιώνα. Οι φάκελοι που δημοσιεύτηκαν χθες δεν περιέχουν την λίστα με τα ονόματα, αλλά μια κάρτα που είναι τοποθετημένη δίπλα στην επιστολή του Όργουελ προς την Kirwan γράφει πως ένα έγγραφο έχει κρατηθεί μυστικό από το Φόρειν Όφις.

 Ο βιογράφος του Όργουελ Bernard Crick επιβεβαίωσε χθες πως ο Όργουελ κρατούσε "λίστα υπόπτων" που περιείχε 86 ονόματα. "Πολλά ήταν πιθανά, κάποια παρατραβηγμένα και απίθανα", είπε. Ο Michael Foot, φίλος του Όργουελ από τις δεκαετίες του 1930 και 1940 είπε πως βρήκε την επιστολή "απίστευτη."

 "Πολλά έχουν ειπωθεί για την εγκατάλειψη εκ μέρους του του σοσιαλισμού στο τέλος της ζωής του. Δεν νομίζω πως αυτό είναι αλήθεια, αλλά πέφτω από τα σύννεφα για το ότι είχε σχέσεις οποιουδήποτε είδους με τις μυστικές υπηρεσίες."

Τα έγγραφα δείχνουν πως το IRD διαφήμισε την ξενόγλωσση έκδοση της Φάρμας των Ζώων, της κλασικής αντικομμουνιστικής αλληγορίας του Όργουελ.  "Είναι πολύ καλή ιδέα για μετάφραση στα αραβικά αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι και τα γουρούνια και τα σκυλιά είναι ακάθαρτα ζώα για τους Μουσουλμάνους", σημείωνε αξιωματούχος της πρεσβείας του Καϊρου.

Η Υπηρεσία φοβόταν τον κομμουνισμό στη Σαουδική Αραβία, κυρίως ανάμεσα στους εργάτες στις πετρελαιοπηγές της Dhahran, όπου τον περασμένο μήνα εξεράγγη βόμβα σε αμερικανική βάση. 

 Η IRD συντόνισε την διανομή της Tribune στις Βρετανικές διεθνείς αποστολές. Οι αξιωματούχοι σημείωναν: "Συνδυάζει την απόλυτη αποκάλυψη του κομμουνισμού και των μεθόδων του με την συνεπή υποστήριξη των στόχων εκείνων που συνήθως υποστηρίζουν οι αριστεροί συμπαθώντες."

 Και συμπλήρωναν: "Πολλά άρθρα στην Tribune μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά για τους σκοπούς του Τμήματός μας."

 Τα έγγραφα δείχνουν ότι η υπηρεσία IRD ήταν στενά συνδεδεμένη με την Trades Union Congress (TUC), ότι έκανε λόμπι ενάντια σε σωματεία που υποστήριζαν το Εθνικό Συμβούλιο για τις Πολιτικές Ελευθερίες, και ότι έπαιξε ενεργό ρόλο στο σχίσμα στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα στα τέλη της δεκαετίας του 1940.

 Σημείωμα ανώτερου αξιωματούχου του IRD το 1949 προειδοποιούσε ότι Εθνικό Συμβούλιο για τις Πολιτικές Ελευθερίες ήταν "βαθιά διαβρωμένο από τους κομμουνιστές κια στην πραγματικότητα...δεν χρησιμοποιείται παρά για επιθέσεις κατά της αποικιακής μας διοίκησης και των αποικιακών μας πολιτικών με κάθε ευκαιρία".

 Η "πειθώ" έγινε μέσω του TUC, όπου ο βασικός σύνδεσμος του  IRD  ήταν ο Vic Feather, που αργότερα έγινε Γενικός Γραμματέας.

 Μετάφραση: Lenin Reloaded

 Στην ίδια σειρά:
Πορτραίτο του διανοούμενου ως τσαρλατάνου;: Jerzy Kosinski
Πορτραίτο του διανοούμενου ως αποστάτη: James Burnham
Γράφοντας ιστορία: Ο Μπένγιαμιν, ο Στάλιν και ο εφευρετικός κύριος Stephen Suleiman Schwartz
Η λαμπρή καριέρα του Irving Brown
 Αναρτήθηκε από Αντωνης