Για τον αναντικατάστατο ρόλο του επαναστατικού κομματικού Τύπου
 |
Ενα δεκαπενθήμερο εκδηλώσεων, αφιερωμένο στον επαναστατικό - κομματικό Τύπο, διοργάνωσαν τις προηγούμενες μέρες η Αχτίδα ΑΕΙ - ΤΕΙ - Ερευνας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και οι Νομαρχιακές Οργανώσεις ΑΕΙ και ΤΕΙ Αττικής της ΚΝΕ. Με εκδηλώσεις - συζητήσεις, εκθέσεις βιβλίου, φωτογραφικό υλικό, προβολή βίντεο αλλά και επισκέψεις στο ιστορικό τυπογραφείο της οδού Σκρα στην Καλλιθέα και στο Επιμορφωτικό Κέντρο «Χαρίλαος Φλωράκης», στόχος ήταν να αναδειχθούν βασικές πλευρές της ανάγκης ύπαρξης του κομματικού επαναστατικού Τύπου, της αξίας του και της μοναδικότητάς του. Μια μοναδικότητα που αναδεικνύεται όχι μόνο από τις θεωρητικές επεξεργασίες των κομμουνιστών που καταλήγουν στον αναντικατάστατο ρόλο του κομματικού Τύπου, ως καθημερινού πολιτικού προπαγανδιστή, ιδεολογικού διαφωτιστή και οργανωτή της δράσης του Κόμματος, αλλά και από την ίδια τη δράση και το ρόλο του αστικού Τύπου, που είναι εχθρός, όργανο των πολιτικών και ταξικών αντιπάλων της εργατικής τάξης και του λαού. Του Τύπου των αστών που ως το τελευταίο μονόστηλο στις εφημερίδες του και το κάθε λεπτό ραδιοτηλεοπτικής εκπομπής είναι δηλητήριο για τις συνειδήσεις του εργαζόμενου λαού. Που με απίστευτη υποκρισία και άτιμα προπαγανδιστικά μέσα, αποτελεί ένα διαρκές εργαστήριο παραχάραξης της αλήθειας. Και από κοντά και τα οπορτουνιστικά Μέσα, να λειτουργούν ως 5η φάλαγγα.
***
Σύσσωμος ο αστικός Τύπος, το τελευταίο διάστημα, πασχίζει με όλα τα μέσα που διαθέτει να περάσει στις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις την άποψη ότι η τρόικα είναι που πιέζει για τη δρομολόγηση των νέων εργασιακών ανατροπών - κόλαση στον ιδιωτικό τομέα, ενώ η κυβέρνηση των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ έχει τάχα διαφωνία μ' αυτά.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι ανατροπές στα εργασιακά είναι δρομολογημένες στην Ευρωπαϊκή Ενωση ακόμη από το 1992 με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και με τη Λευκή Βίβλο δύο χρόνια αργότερα. Ομως δεν ντρέπονται καθόλου οι αναλυτές που φοράνε τα άσπρα κολάρα του σοβαρού να λένε με το στόμφο του ειδικού και του τάχα αντικειμενικού ότι η τρόικα επέβαλε αξιώσεις στη συζήτηση για το νέο μνημόνιο. Γνωρίζουν, επίσης, πολύ καλά ότι ένα μεγάλο μέρος των αντεργατικών ανατροπών και κυρίως εκείνο που αφορά στη διαμόρφωση των μισθών με κυβερνητική απόφαση, είναι ήδη σε ισχύ μετά το 2ο μνημόνιο και ότι τα όσα αφορούν στις ανατροπές στο χρόνο εργασίας περιλαμβάνονται σε σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία, για την πλήρη εφαρμογή της οποίας η κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευτεί απέναντι στην τρόικα. Και επίσης ότι για τη μείωση των αποζημιώσεων μετά από απόλυση, η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να μειωθούν για να είναι σε αντιστοιχία με το μέσο όρο στις χώρες της ΕΕ.
***
Απόδειξη πλήρους παραχάραξης της αλήθειας, αλλά και απίστευτου βαθμού κοροϊδίας αποτελούν - για παράδειγμα - τα κύρια άρθρα των εφημερίδων ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΕΘΝΟΣ και ΝΕΑ που δημοσιεύτηκαν την περασμένη Τετάρτη, «χτυπημένα» μάλιστα και στις πρώτες σελίδες, ως δήθεν σοβαρές και υπεύθυνες παρεμβάσεις.
«Η κατάσταση της χώρας - γράφει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ - είναι οριακή και απαιτεί σύνεση αλλά και υπευθυνότητα, τόσο από τους αρχηγούς, που στηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση όσο και από την τρόικα. Ο πρωθυπουργός έχει αποδείξει ότι είναι αποφασισμένος να επωμισθεί το τεράστιο βάρος της συμφωνίας με τους εταίρους και της διάσωσης της χώρας. Οι Κ. Βενιζέλος και Κουβέλης έχουν επίσης επιδείξει πολιτική τόλμη, γνωρίζοντας πόσο μεγάλο είναι το πολιτικό κόστος όσων θα ψηφίσουν στη Βουλή. Τώρα, όμως, είναι η στιγμή της αλήθειας. Η τρόικα μπορεί και πρέπει να δεχτεί έναν έντιμο συμβιβασμό, γιατί θα είναι παράλογο να τινάξει στον αέρα μια διαπραγμάτευση που φτάνει στο τέλος της. Ο μαξιμαλισμός σε αυτή την κρίσιμη φάση δεν εξυπηρετεί κανέναν. Θα οδηγήσει τη χώρα σε βαθιά πολιτική κρίση, με απρόβλεπτες και επικίνδυνες συνέπειες».
Στο ίδιο μοτίβο το ΕΘΝΟΣ: «Τελικά τα εργασιακά, τα οποία αιφνιδιαστικά ανακίνησε η τρόικα, εξελίσσονται σε νάρκη που απειλεί να δυναμιτίσει τη διαπραγματευτική διαδικασία, με ό,τι θα συνεπάγεται αυτό για την εκταμίευση της δόσης των 31,5 δισ. Αρα μόνο υπερβολική δεν είναι η εκτίμηση ότι η χώρα βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη μ' ένα σοβαρό κίνδυνο απρόβλεπτων διαστάσεων και συνεπειών. Φυσικά, τίποτα δεν είναι οριστικό. Η διαπραγμάτευση είναι ανοιχτή και συνεχίζεται. (...) Αλλά δεν πρέπει από κανέναν να διαφεύγει ποιο είναι το διακύβευμα της συγκεκριμένης διαπραγμάτευσης και τι θα σημάνει για τη χώρα αν παρ' ελπίδα δεν καταλήξουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα μέσα στα επόμενα εικοσιτετράωρα. (...) Είναι δεδομένο ότι σε μια διαπραγμάτευση δεν εξασφαλίζει κανείς το απόλυτο των επιδιώξεών του. Οι συμφωνίες σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο μέσα από εκατέρωθεν παραχωρήσεις και υποχωρήσεις επιτυγχάνονται...»
Και τα ΝΕΑ: «Προκαλεί κατάπληξη η κοντόφθαλμη λογική της τρόικας, τα στελέχη της οποίας εμμένουν ως την τελευταία στιγμή σε απαιτήσεις - όπως στα εργασιακά - που δεν περιλαμβάνονται σε καμία συμφωνία, αλλά και δεν έχουν την παραμικρή δημοσιονομική ωφέλεια. Αδυνατούν άραγε να αντιληφθούν ότι με τον τρόπο αυτό σπρώχνουν όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Ευρωζώνη ολόκληρη, σε αδιέξοδα; Οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι οφείλουν να πάρουν θέση το ταχύτερο. Αλλά και οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί έχουν το ύψιστο καθήκον να διατηρήσουν συμπαγή την ενότητα της κυβερνητικής πλειοψηφίας, με τους συμβιβασμούς που αυτό συνεπάγεται. Αν καταρρεύσει τώρα η τρικομματική κυβέρνηση, η χώρα οδηγείται σε καταστροφικό αδιέξοδο».
***
Αρθρα που γράφτηκαν, βέβαια, από διαφορετικούς αρθρογράφους, αλλά με το ίδιο χέρι, το χέρι της εξουσίας των μονοπωλίων. Που δίνει «γραμμή» για την παραπλάνηση του λαού, αλλά ταυτόχρονα δίνει και εντολή στην τρικομματική κυβέρνηση να φέρει σε πέρας την αποστολή που έχει αναλάβει για το τσάκισμα των εργατών, με όποιο πολιτικό κόστος.
Την κοροϊδία προωθεί και η ΑΥΓΗ της νέας σοσιαλδημοκρατίας που γράφει την ίδια ημέρα, επίσης στην 1η σελίδα: «Στη χθεσινή συνάντηση των τριών πολιτικών αρχηγών ήταν ωσεί παρούσα η λαϊκή οργή. Αυτή ανάγκασε τους μικρότερους εταίρους της τρικομματικής κυβέρνησης να σκεφτούν και να... ξανασκεφτούν σε ποια μέτρα διάλυσης της κοινωνίας έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους. (...) Ολοι τους φοβούνται τη λαϊκή οργή. (...) Η δραματική αποστροφή Σαμαρά (με ποιητική εσάνς...), ότι "θα σώσουμε τη χώρα όσοι το τολμήσουμε", εικονογραφεί τον μονόδρομό του: Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα! Οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση είναι κυβέρνηση έσχατης λαϊκής μειοψηφίας. (...) Η λαϊκή παρέμβαση και η δυναμική εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ προδιαγράφουν την πορεία της δημοκρατικής ανατροπής».
***
Με άλλα λόγια: Ο Τύπος των αστών δεν «ενημερώνει» απλά για την πολιτική, αλλά αποτελεί κομμάτι της αστικής πολιτικής, εχθρός της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Και με αυτήν την έννοια δεν πρέπει να μπαίνει σε κανένα εργατικό λαϊκό σπίτι, σε κάθε του μορφή.
Η εργατική τάξη έχει τον δικό της Τύπο. Και πρώτα και κύρια την εφημερίδα του Κόμματός της το «Ριζοσπάστη». Με τον μοναδικό και αναντικατάστατο ρόλο του καθημερινού πολιτικού προπαγανδιστή, ιδεολογικού διαφωτιστή και οργανωτή της δράσης του Κόμματος.
Ο «Ριζοσπάστης» είναι η μόνη εφημερίδα που λέει την αλήθεια του λαού, για το λαό, που συμβάλλει καθημερινά στο κύριο καθήκον της - με αλλαγή συνειδήσεων και απελευθέρωσή τους από την αστική χειραγώγηση - συγκέντρωσης των δυνάμεων για την ανατροπή του καπιταλισμού. Η καθημερινή δράση μέσα στο λαό με τη στρατηγική του ΚΚΕ, για να γίνεται αποτελεσματικά και ολοκληρωμένα απαιτεί τη μελέτη, τη διάδοση του «Ριζοσπάστη», των άλλων κομματικών εντύπων, του μαρξιστικού βιβλίου. Αυτό το καθήκον μπαίνει πιο επιτακτικά στη νέα γενιά, την επόμενη βάρδια της εργατικής τάξης. Το 15ήμερο των εκδηλώσεων που έγινε με επιτυχία, σίγουρα θα φέρει αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου