Θεσμός που παρά την αποσιώπηση ριζώνει στους εργάτες

ΕΚΘΕΣΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ «ΑΝΘΡΩΠΟΙ - ΧΡΩΜΑ + ΣΙΔΕΡΟ 6»

Θεσμός που παρά την αποσιώπηση ριζώνει στους εργάτες

Η καθημερινή βιοπάλη, η εκμετάλλευση των εργατών από τους κατόχους των μέσων παραγωγής, ο αγώνας της εργατικής τάξης ως έμπνευση για την καλλιτεχνική δημιουργία, αλλά και η καλλιτεχνική δημιουργία ως όπλο στα χέρια των εργατών είναι τα στοιχεία που συνδυάζονται στηνΕκθεση Εικαστικών Τεχνών «Ανθρωποι - χρώμα + σίδερο»που για 6η συνεχή χρονιά πραγματοποιείται μέσα στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο Πέραμα. Εκθεση που αποτελεί πλέον ένα θεσμό ο οποίος συνεχώς εμπλουτίζεται και ενδυναμώνεται.

Αύριο η έκθεση μπορεί να ρίχνει αυλαία ωστόσο οι φετινές εκδηλώσεις οργανώθηκαν από περισσότερους φορείς ενώ χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας τις παρακολούθησαν. Μπορεί τα αστικά ΜΜΕ να μη βρήκαν ούτε ένα δευτερόλεπτο για την έκθεση, ωστόσο αυτή ριζώνει και αποδεικνύει ότι τα πρωτοπόρα τμήματα της εργατιάς χτίζουν διόδους επικοινωνίας με τον πολιτισμό και την καλλιτεχνική δημιουργία. Φέτος 250 ζωγράφοι, χαράκτες, γλύπτες, φωτογράφοι, μαζί με καλλιτέχνες επαγγελματίες και ερασιτέχνες από το χώρο της μουσικής, του θεάτρου, με καλλιτεχνικά εργαστήρια για τα παιδιά των εργαζομένων και των ανέργων, βάζουν το δικό τους «πετραδάκι» στο μέτωπο της αγωνιστικής ταξικής αλληλεγγύης. Κάνουν πράξη το μήνυμα της διοργάνωσης «Οι αγώνες είναι τέχνη του λαού και η τέχνη όπλο του».

Επίσης ο ποιοτικός κινηματογράφος πλαισίωσε τις εκδηλώσεις της Εκθεσης με προβολή τεσσάρων μικρού μήκους ταινιών από το Φεστιβάλ Δράμας, από την Ελλάδα και το εξωτερικό όπως η «Κατάληψη» του Frederic Dubreuil (Γαλλία, 2008, 24'), «Το νησί των λουλουδιών» του Jorge Furtado (Βραζιλία, 1989, 12'), «Μάθε Εργάτη Πώς» των Σήφη Στάμου και Κώστα Σταματόπουλου (Ελλάδα, 2011, 11'), «Πιγκουίνοι» του Δημήτρη Ζάχου (Ελλάδα, 2012, 16') βασισμένη στο διήγημα «Πιγκουίνοι έξω απ' το λογιστήριο» του Χρήστου Οικονόμου.

Οπως τονίζουν οι ίδιοι οι καλλιτέχνες, «Στο Πέραμα, η Τέχνη προσπαθεί να υπηρετήσει τον πραγματικό της ρόλο. Να εμπνευστεί και να εμπνεύσει, να διαμορφώσει συμπεριφορές, στάση και δράση. Σε αυτήν την αλληλεπίδραση καλλιτέχνες και εργαζόμενοι συντονίζουν το βήμα τους. Η Τέχνη επιχειρεί να γίνει συναγωνιστής των εργαζομένων. Οπλίζεται η ίδια. Καλλιτέχνες και εργαζόμενοι στο ίδιο έργο αγωνιστές».

Αύριο Κυριακή, 6.30 μ.μ., είναι προγραμματισμένη συζήτηση με θέμα: «Οι αγώνες είναι τέχνη του λαού και η τέχνη όπλο του».

Υπεύθυνοι γι' αυτό το όμορφο «πάντρεμα» της καλλιτεχνικής δημιουργίας με τη ζωή των εργαζομένων και των παιδιών τους είναι οι : Κίνηση εικαστικών καλλιτεχνών «Πέρα(σ)μα», Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά, Πανελλήνια Ενωση Αμμοβολιστών - Καθαριστών, Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών, Σωματείο Ηλεκτρολόγων Πλοίων. Με την υποστήριξη των: ΕΛΜΕ Πειραιά, Λαϊκών Επιτροπών Περάματος, Σαλαμίνας, Νίκαιας, Επιτροπής Ανέργων Νίκαιας, Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σαλαμίνας.

    

Το «όπλο» της ταξικής αλληλεγγύης

Από τη συζήτηση για τον ηρωικό αγώνα των Χαλυβουργών

Οταν εργάτες, υπάλληλοι, άνεργοι, σπουδαστές, νέοι και νέες συζητάνε θέματα όπως «Η αλληλεγγύη όπλο της εργατικής τάξης στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση. Το παράδειγμα της "Ελληνικής Χαλυβουργίας"» μέσα στη Ζώνη και ανάμεσα σε εικαστικά έργα, τότε έχεις μια «εικόνα»... από το μέλλον. Το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου οΠαντελής Παπαβασιλείου, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Ελευσίνας «ΜΑΣΙΝΑ» (ενταγμένο στη δύναμη του ΠΑΜΕ) και γραμματέας της ΠΟΕΜ και ο Ακης Αντωνίου, γραμματέας του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, συζήτησαν με τους εργαζόμενους και τους επισκέπτες της έκθεσης για την ταξική αλληλεγγύη των εργατών. Και όπως είπε ο πρόεδρος του σωματείου των χαλυβουργών,Γιώργος Σιφωνιός: «Αν δεν ήταν αυτή η αλληλεγγύη οι χαλυβουργοί δε θα άντεχαν ούτε μια βδομάδα».

    

«Μάθημα» ζωής

Πολλοί μαθητές γνώρισαν μορφές της τέχνης (ζωγραφική, χαρακτική, γλυπτική κλπ.) και μίλησαν με καλλιτέχνες και εργαζόμενους

«Εντυπωσιακή. Ηταν κάτι πρωτόγνωρο για μας. Κατάλαβα ότι οι καλλιτέχνες μέσα από αυτό το χώρο θέλουν να δείξουν τα άσχημα συναισθήματα, όπως η απόγνωση που προκαλεί στους εργαζόμενους η κρίση, η έλλειψη δουλειάς. Ομως, δείχνουν και τους αγώνες των εργαζομένων που νομίζω ότι είναι το αισιόδοξο». Λόγια της Αφροδίτης, μαθήτριας του 7ου Γυμνασίου Νίκαιας που επισκέφθηκε την έκθεση. Ενα από τα πολλά που ακολούθησαν και που πρέπει να γίνουν περισσότερα.

Οι μαθητές στάθηκαν μπροστά σε κάθε έργο και με τη βοήθεια των καλλιτεχνών έγιναν αποδέκτες των μηνυμάτων της έκθεσης. Μία από τις καθηγήτριες που συνόδευαν τα παιδιά ανέφερε: «Πρόκειται για εκπληκτική προσπάθεια. Για τα παιδιά ήταν μοναδική εμπειρία, ήρθαν σε επαφή με το χώρο εργασίας με τρόπο ζωντανό. Οι εικόνες και τα μηνύματα της έκθεσης βοήθησαν τη σκέψη τους».

    

Στο «σανίδι» με «όπλο» την ψυχή

Την ψυχή τους έδωσαν, για μια ακόμη φορά, τα μέλη τηςθεατρικής ομάδας που αποτελούν εργαζόμενοι, άνεργοι και φοιτητές, στην παράσταση «Η πτώση και η άνοδος του κυρίου Γκρόσαπ». Πρόκειται για έργο «βγαλμένο» από το συγκλονιστικό βιβλίο «Αγνωστη Ιστορία του Εργατικού Κινήματος των ΗΠΑ» των Ρίτσαρντ Μπόγιερ και Χέρμπερτ Μορε. Λιτά μέσα, ευρηματικές σκηνοθετικές - σκηνογραφικές λύσεις, φιλότιμες ερμηνείες και ζωντανός ρυθμός ήταν τα «συστατικά» της αξιόλογης προσπάθειας που χειροκροτήθηκε με θέρμη και ενθουσιασμό.

Σήμερα Σάββατο 7μ.μ. επίσης θα παιχτεί η παράσταση «Καληνύχτα Μαργαρίτα» από τη θεατρική Ομάδα «Αλέκα Παΐζη».

    

Νότες αγώνα και αντίστασης

Ο Βαγγέλης Κορακάκης με την κομπανία του

«Οποιος γνωρίζει το Πέραμα, πόσες ζωές έχουν χαθεί εδώ, τι όνειρα έχουν χαθεί εδώ και έχουν κερδηθεί και τι αγώνας έχει γίνει, σε τέτοιου είδους μηχανοστάσια, στα ορυχεία, στις φλόγες και τα πυρακτωμένα σίδερα, το να πεις ένα τραγούδι γι' αυτό τον κόσμο, γι' αυτούς που ζουν τέτοια γεγονότα, τόσο καιρό με τέτοια προβλήματα όπως ανεργία, αυτή η βαρβαρότητα, το να πεις λοιπόν ένα τραγούδι είναι το λιγότερο που μπορείς να κάνεις».

Αυτά είπε ανάμεσα σε άλλα, στο «Ρ» ο Γιώργος Μεράντζας μόλις κατέβηκε από την εξέδρα της μεγάλης συναυλίας με γενικό τίτλο «Ενα τραγούδι για τους ανέργους» όπου ερμήνευσε μέρος από τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Ρίτσου.

Ηταν την πρώτη Κυριακή της έκθεσης και η προσέλευση του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Εργατικές, λαϊκές οικογένειες μαζί με τα παιδιά τους από περιοχές του Πειραιά και της Αθήνας, με ξεχωριστή την παρουσία της νεολαίας, πέρασαν την πύλη του μηχανουργείου, κατακλύζοντας το χώρο και ένωσαν τις φωνές τους με τους καλλιτέχνες.

Συμμετείχαν επίσης οι: Bαγγέλης Κορακάκης, Βασίλης Λέκκας, Γιώργος Σαρρής, Γιάννης Λάρδης, Στέφανος Ψαραδάκος, Γρηγόρης Νικολόπουλος.

Ξεχωριστή ήταν η στιγμή, όταν με φόντο τα εργαλεία που βρίσκονται στο μηχανουργείο, η ατμόσφαιρα δονήθηκε από το σύνθημα: «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά».

Επίσης, την Κυριακή στις 8.30 μμ το πρόγραμμα θα πλαισιώσει ο Βασίλης Βασιλάτος με τις «Ιστορίες για κρουστά».

    

Η γωνιά των παιδιών

Ξεχωριστά ήταν τα στιγμιότυπα που εκτυλίχθηκαν τα πρωινά του Σαββάτου και της Κυριακής, όταν ο εκθεσιακός χώρος του μηχανουργείου «πλημμύρισε» από παιδιά, ξεσηκώνοντας και ζωντανεύοντας τους πάντες με τα γέλια και τις φωνές τους. Με τη βοήθεια των καλλιτεχνών, έπαιξαν θεατρικό παιχνίδι, γεύτηκαν τη διαδικασία της βιβλιοδεσίας. Πήραν στα χέρια τους πινέλα, μπογιές, ακουαρέλες, όλα τα απαραίτητα εργαλεία για κατασκευές και εικαστικό παιχνίδι. Ηρθαν σε επαφή με τη χαρά της δημιουργίας. Τα έργα τους βέβαια «κατέλαβαν» τη δική τους θέση στην έκθεση. Βιβλιοδεσία, ζωγραφική, κατασκευές, θεατρικό παιγνίδι από την Εύη Γιαννοπούλου.

Σάββατο και Κυριακή επίσης από 11.00 π.μ. έως 1.00 μ.μ. θα λειτουργήσουν εργαστήρια για παιδιά με Ζωγραφική κατασκευές / αφήγηση παραμυθιού από τηνΘαλασσιά Αντωνοπούλου.