Βank of England- Πως βοήθησε τους Ναζί να πουλήσουν τον κλεμμένο χρυσό από Τσεχία!
 |
| Ο διοικητής της τράπεζας, Montagu Norman |
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Επίσημη αναφορα γι αυτο που πολλοί πιστεύουν ότι ήταν το πιο επαίσχυντο επεισόδιο της βρετανικής κεντρικής Τράπεζας πανω από 70 χρόνια μετά το συμβαν!
Τα αρχεία της Τράπεζας της Αγγλίας που καταγράφουν λεπτομερώς τη συμμετοχή της στη μεταφορά και την πώληση του χρυσού που κλαπηκε από τους Ναζί μετά την εισβολή τους στην Τσεχοσλοβακία, αποκαλύφθηκαν online την Τρίτη.
Ο χρυσός είχε κατατεθεί κατά τη δεκαετία του 1930 απο την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), την επονομαζομενη κεντρική τράπεζα των Τραπεζιτων, το διαστημα που η Τσεχοσλοβακικη κυβέρνηση αντιμετώπιζε αυξανόμενη απειλή από τη Γερμανία .
Το έγγραφο περιγράφει λεπτομερώς τον τροπο που ξεκινησε η διαδικασια τον Μάρτιο του 1939 μέχρι την μεταφορά του χρυσού, τό οποιο τοτε αξιζε £ 5,6 εκατ., από λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας της Τσεχίας στην Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (ΤΔΔ) σε λογαριασμό που ανηκε στη Reichsbank της Γερμανίας. Μερικά απο τα £ 4 εκατομμυρια του χρυσού πήγαν σε τράπεζες στην Ολλανδία και το Βέλγιο, ενώ το υπόλοιπο πωλήθηκε στο Λονδίνο.
Το έγγραφο αναφερει οτι ο καγκελάριος, Sir John Simon, είχε ρωτησει τον διοικητή της τράπεζας, Montagu Norman, αν ειχε οποιαδήποτε ποσοτητα του χρυσου της Τσεχίας τον Μάη του 1939, δύο μήνες μετά τη ναζιστική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία.
Τα αρχεία της Τράπεζας της Αγγλίας που καταγράφουν λεπτομερώς τη συμμετοχή της στη μεταφορά και την πώληση του χρυσού που κλαπηκε από τους Ναζί μετά την εισβολή τους στην Τσεχοσλοβακία, αποκαλύφθηκαν online την Τρίτη.
Ο χρυσός είχε κατατεθεί κατά τη δεκαετία του 1930 απο την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), την επονομαζομενη κεντρική τράπεζα των Τραπεζιτων, το διαστημα που η Τσεχοσλοβακικη κυβέρνηση αντιμετώπιζε αυξανόμενη απειλή από τη Γερμανία .
Το έγγραφο περιγράφει λεπτομερώς τον τροπο που ξεκινησε η διαδικασια τον Μάρτιο του 1939 μέχρι την μεταφορά του χρυσού, τό οποιο τοτε αξιζε £ 5,6 εκατ., από λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας της Τσεχίας στην Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (ΤΔΔ) σε λογαριασμό που ανηκε στη Reichsbank της Γερμανίας. Μερικά απο τα £ 4 εκατομμυρια του χρυσού πήγαν σε τράπεζες στην Ολλανδία και το Βέλγιο, ενώ το υπόλοιπο πωλήθηκε στο Λονδίνο.
Το έγγραφο αναφερει οτι ο καγκελάριος, Sir John Simon, είχε ρωτησει τον διοικητή της τράπεζας, Montagu Norman, αν ειχε οποιαδήποτε ποσοτητα του χρυσου της Τσεχίας τον Μάη του 1939, δύο μήνες μετά τη ναζιστική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία.
Γραφει:''Ο Διοικητής στην απάντησή του (30 Μάη) δεν απάντησε στην ερώτηση, αλλά επεσήμανε ότι η Τράπεζα κατείχε τον χρυσό από καιρό σε καιρό για την BIS και δεν γνώριζε αν ήταν ιδιοκτησία τους, ή των πελατών τους. Ως εκ τούτου, δεν μπορούσαν να πουν αν ο χρυσος φυλασσοταν για λογαριασμο της Εθνικής Τράπεζας της Τσεχοσλοβακίας. " Μια άλλη συναλλαγή έγινε εκείνο τον Ιούνιο που - παρά την ανησυχια που εξεφρασε ο Sir Simon. Με την ευκαιρία αυτή, εγιναν πωλήσεις του χρυσού αξίας £ 440.000 και ενα ποσο £ 420.000 σταλθηκε στη Νέα Υόρκη.
Σύμφωνα με τα έγγραφα: "Αυτό αντιπροσώπευε χρυσό, ο οποίος είχε αποσταλεί στο Λονδίνο από τη Reichsbank. Αυτή τη φορά, πριν να ενεργήσει, η Τράπεζα της Αγγλίας παρέπεμψε το θέμα στον καγκελάριο, ο οποίος ειπε οτι θα ήθελε τη γνώμη των Νομικων Συμβουλων του στεμματος''.
Σύμφωνα με τα έγγραφα: "Αυτό αντιπροσώπευε χρυσό, ο οποίος είχε αποσταλεί στο Λονδίνο από τη Reichsbank. Αυτή τη φορά, πριν να ενεργήσει, η Τράπεζα της Αγγλίας παρέπεμψε το θέμα στον καγκελάριο, ο οποίος ειπε οτι θα ήθελε τη γνώμη των Νομικων Συμβουλων του στεμματος''.
Ο λογαριασμός της Τραπεζας της Αγγλιας, εκείνου που ορισμένοι θεωρούν ως ένα από τα πιο σκοτεινά επεισόδια της Threadneedle Street, γράφτηκε στα 1950 και δημοσιεύτηκε οnline την Τρίτη, ακολουθωντας το πρώτο στάδιο της ψηφιοποίησης του αρχείου της Τράπεζας. Παραδέχεται ότι το περιστατικό αφορά τον χρυσό της Τσεχίας "ενα φλεγον, ακόμα, θεμα" στο ξέσπασμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου "και για κάποιο χρονικό διάστημα μετά."
Η θεση της Τράπεζας δεν έχει ίσως πλήρως εκτιμηθεί και η δράση της την εποχή εκείνη ήταν ευρέως παρεξηγημένη," προσθέτει.
"Από την ερευνα της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), όμως, αυτό που προκαλουσε καθυστέρηση και λέγοντας ότι η ταλαιπωρία θα μπορούσε να προκληθεί λόγω των πληρωμών την επόμενη μέρα, η Τράπεζα της Αγγλίας, ενήργησε σύμφωνα με τις οδηγίες, χωρίς αναφορά στους Νομικους Συμβουλους του στεμματος, οι οποίοι, ωστόσο, στη συνέχεια σταματησαν τη δράση τους".
Ο καθηγητής Neville Wylie, ιστορικός στο Πανεπιστήμιο του Nottingham, που ερευνησε το χρονικό διάστημα, στο πλαίσιο της έρευνας του για τον λεηλατημενο χρυσό της ναζιστικής Γερμανίας και το ρόλο της Βρετανίας και της Ελβετίας, δήλωσε την Τριτη ότι η της επίσημη ιστορία της Τράπεζας της Αγγλίας της περιοδου εκεινης ήταν κατι νεο για αυτον και εριξε νέο φως σε μια σειρά ζητηματων.
Ο Wylie ειπε οτι η στάση που επιδεικνύει η Τραπεζα της Αγγλιας στην ιστορία ήταν σύμφωνη με αυτό που προέκυψε από τη δική του έρευνα στη βρετανική θέση για τις εν καιρώ πολέμου οικονομικες δραστηριότητες της Γερμανίας, τις οποίες περιέγραψε ως "επιθυμουσες".
Και πρόσθεσε: "Η τράπεζα ήταν προσκολλημένη στο στόχο των διεθνών οικονομικών και της συνεργασίας των κεντρικών τραπεζών. Ήταν υπερβολικη ανήσυχη σχετικα με τη διατήρηση του καθεστώς του Λονδίνου ως διεθνούς χρηματοοικονομικού κέντρου - και επέμενε στην ανάγκη να διατηρηθεί η μετατρεψιμότητα της στερλίνας πολυ καιρό μετά αφ οτου σταματησε να ειναι συνετο το να συνεχίσει την πολιτική αυτή. "
Πηγές απο τη Τράπεζα της Αγγλίας, την Τρίτη επέστησαν την προσοχή σε ενα κομματι της επίσημης ιστορίας, που περιέχει τις παρατηρήσεις του καγκελαριου, Sir John Simon, στη Βουλή των Κοινοτήτων τον Ιούνιο του 1939, όταν αυτος δήλωσε ότι οι Νομικοι Συμβουλοι του στεμματος τον συμβουλεψαν οτι η βρετανική κυβέρνηση εμποδιζοταν, απο πρωτόκολλα, να αποτρεπει την Τραπεζα της Αγγλιας να υπακουει τις οδηγίες που της ειχαν ανατεθεί από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), για τη μεταφορά του χρυσού.
Η θεση της Τράπεζας δεν έχει ίσως πλήρως εκτιμηθεί και η δράση της την εποχή εκείνη ήταν ευρέως παρεξηγημένη," προσθέτει.
"Από την ερευνα της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), όμως, αυτό που προκαλουσε καθυστέρηση και λέγοντας ότι η ταλαιπωρία θα μπορούσε να προκληθεί λόγω των πληρωμών την επόμενη μέρα, η Τράπεζα της Αγγλίας, ενήργησε σύμφωνα με τις οδηγίες, χωρίς αναφορά στους Νομικους Συμβουλους του στεμματος, οι οποίοι, ωστόσο, στη συνέχεια σταματησαν τη δράση τους".
Ο καθηγητής Neville Wylie, ιστορικός στο Πανεπιστήμιο του Nottingham, που ερευνησε το χρονικό διάστημα, στο πλαίσιο της έρευνας του για τον λεηλατημενο χρυσό της ναζιστικής Γερμανίας και το ρόλο της Βρετανίας και της Ελβετίας, δήλωσε την Τριτη ότι η της επίσημη ιστορία της Τράπεζας της Αγγλίας της περιοδου εκεινης ήταν κατι νεο για αυτον και εριξε νέο φως σε μια σειρά ζητηματων.
Ο Wylie ειπε οτι η στάση που επιδεικνύει η Τραπεζα της Αγγλιας στην ιστορία ήταν σύμφωνη με αυτό που προέκυψε από τη δική του έρευνα στη βρετανική θέση για τις εν καιρώ πολέμου οικονομικες δραστηριότητες της Γερμανίας, τις οποίες περιέγραψε ως "επιθυμουσες".
Και πρόσθεσε: "Η τράπεζα ήταν προσκολλημένη στο στόχο των διεθνών οικονομικών και της συνεργασίας των κεντρικών τραπεζών. Ήταν υπερβολικη ανήσυχη σχετικα με τη διατήρηση του καθεστώς του Λονδίνου ως διεθνούς χρηματοοικονομικού κέντρου - και επέμενε στην ανάγκη να διατηρηθεί η μετατρεψιμότητα της στερλίνας πολυ καιρό μετά αφ οτου σταματησε να ειναι συνετο το να συνεχίσει την πολιτική αυτή. "
Πηγές απο τη Τράπεζα της Αγγλίας, την Τρίτη επέστησαν την προσοχή σε ενα κομματι της επίσημης ιστορίας, που περιέχει τις παρατηρήσεις του καγκελαριου, Sir John Simon, στη Βουλή των Κοινοτήτων τον Ιούνιο του 1939, όταν αυτος δήλωσε ότι οι Νομικοι Συμβουλοι του στεμματος τον συμβουλεψαν οτι η βρετανική κυβέρνηση εμποδιζοταν, απο πρωτόκολλα, να αποτρεπει την Τραπεζα της Αγγλιας να υπακουει τις οδηγίες που της ειχαν ανατεθεί από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), για τη μεταφορά του χρυσού.
Μτφ απο the Guardian
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου