ΜΜΕ ή αλλιώς κύμβαλα αλαλάζοντα
Κάποιοι τώρα ανακάλυψαν ότι η Εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι δύο ταχυτήτων. Τώρα είδαν τα ιδιωτικά σχολεία, τη λειτουργία των φροντιστηρίων, τα ιδιαίτερα μαθήματα. Τώρα τους έπιασε και μεγάλος πόνος γιατί το δημόσιο σχολείο είναι κλειστό και στερεί τη μόρφωση από τα παιδιά του ελληνικού λαού.
Φαίνεται τόσα χρόνια δεν ζουν στην Ελλάδα ή δεν έχουν ιδέα για το πώς λειτουργεί το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ή απλώς κάνουν μια χαρά τη δουλειά που τους έχουν αναθέσει τα αφεντικά τους . Γιατί πώς αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι δεν διαπιστώνουν σοβαρά προβλήματα και το μόνο που τους απασχολεί είναι μήπως πέσει η κυβέρνηση και τι θα γίνουμε χωρίς αυτήν;
Εμείς όμως , η πλειονότητα των ελλήνων εκπαιδευτικών, που η ζωή μας είναι σε μεγάλο βαθμό ταυτισμένη με τη λειτουργία του δημόσιου σχολείου(δεν είναι υπερβολή, δεν είναι συναισθηματισμός) έχουμε πλήρη εικόνα της τραγικής του κατάστασης, νιώθουμε καθημερινά την αδιαφορία της πολιτείας και την απαξίωση για το έργο μας.
Γι' αυτό αγωνιζόμαστε με όσες δυνάμεις έχουμε μέσα στις τάξεις , σε δυσμενείς συνθήκες, με έλλειψη στοιχειωδών υποδομών ,να δώσουμε ό,τι μπορούμε από αυτό που η πολιτεία έχει υποχρέωση να προσφέρει αλλά το στερεί όλο και περισσότερο γιατί απλά λίγο την ενδιαφέρει η μόρφωση των παιδιών της.
Γι΄αυτό απεργούμε διεκδικώντας ένα δημόσιο σχολείο με καλύτερη λειτουργία, με αξιοπρεπείς εκπαιδευτικούς, με όλους τους μαθητές να χωρούν μέσα σε αυτό. Όλα τα άλλα είναι φτηνή προπαγάνδα. Ας την αποκρούσουμε δυναμώνοντας τους αγώνες μας και την αλληλεγγύη μας. Είναι στο χέρι μας.
Φαίνεται τόσα χρόνια δεν ζουν στην Ελλάδα ή δεν έχουν ιδέα για το πώς λειτουργεί το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ή απλώς κάνουν μια χαρά τη δουλειά που τους έχουν αναθέσει τα αφεντικά τους . Γιατί πώς αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι δεν διαπιστώνουν σοβαρά προβλήματα και το μόνο που τους απασχολεί είναι μήπως πέσει η κυβέρνηση και τι θα γίνουμε χωρίς αυτήν;
Εμείς όμως , η πλειονότητα των ελλήνων εκπαιδευτικών, που η ζωή μας είναι σε μεγάλο βαθμό ταυτισμένη με τη λειτουργία του δημόσιου σχολείου(δεν είναι υπερβολή, δεν είναι συναισθηματισμός) έχουμε πλήρη εικόνα της τραγικής του κατάστασης, νιώθουμε καθημερινά την αδιαφορία της πολιτείας και την απαξίωση για το έργο μας.
Γι' αυτό αγωνιζόμαστε με όσες δυνάμεις έχουμε μέσα στις τάξεις , σε δυσμενείς συνθήκες, με έλλειψη στοιχειωδών υποδομών ,να δώσουμε ό,τι μπορούμε από αυτό που η πολιτεία έχει υποχρέωση να προσφέρει αλλά το στερεί όλο και περισσότερο γιατί απλά λίγο την ενδιαφέρει η μόρφωση των παιδιών της.
Γι΄αυτό απεργούμε διεκδικώντας ένα δημόσιο σχολείο με καλύτερη λειτουργία, με αξιοπρεπείς εκπαιδευτικούς, με όλους τους μαθητές να χωρούν μέσα σε αυτό. Όλα τα άλλα είναι φτηνή προπαγάνδα. Ας την αποκρούσουμε δυναμώνοντας τους αγώνες μας και την αλληλεγγύη μας. Είναι στο χέρι μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου