Ενα σχόλιο για τον καυγά Τριανταφυλλόπουλου-ΣΥΡΙΖΑ

 Ενα σχόλιο για τον καυγά Τριανταφυλλόπουλου-ΣΥΡΙΖΑ

Η «κόντρα» που έχει ξεσπάσει μεταξύ κύκλων του ΣΥΡΙΖΑ και του γνωστού δημοσιογράφου Μ.Τριανταφυλλόπουλου ούτε μας αφορά, ούτε έχει την παραμικρή αξία για μας. Ωστόσο, μιας και το θέμα των... καρότων και των διαδικτυακών υποκλοπών παίρνει διαστάσεις, εκφράζουμε την ακόλουθη άποψη:

Για το ρόλο του Τριανταφυλλόπουλου ως προσωποποίηση της δημοσιογραφίας της ρουφιανιάς δεν είχαμε καμία αμφιβολία. Εδώ και χρόνια άλλωστε ο συγκεκριμένος κύριος προωθεί τη «λογική» της κλειδαρότρυπας, της κρυφής κάμερας, των υποκλοπών. Πρόκειται για δημοσιογραφία πρακτορίστικου τύπου, βρωμιάς και δυσωδίας. Τέτοιου είδους δημοσιογραφία παράγει το αστικό, καπιταλιστικό σύστημα παρουσιάζοντας την μάλιστα ως «αποκαλυπτική δημοσιογραφία». Στο βούρκο της αστικής και μικροαστικής γεννιούνται οι Τριανταφυλλόπουλοι και εκεί εκτρέφονται. Στη μικροαστική δίψα για περισσότερη σκανδαλολογία και λιγότερη ουσία βασίζονται και αυτήν αναπαράγουν. Στις παρυφές του παρακράτους (άλλοτε προωθώντας τους «Ξηρούς» και άλλοτε τους «Κασιδιάρηδες») σέρνονται.

Αν ο Τριανταφυλλόπουλος είναι προσωποποίηση της ρουφιανοδημοσιογραφίας, πολιτευτές τύπου Γαβριήλ Σακελλαρίδη αποτελούν το άκρον άωτον της ανευθυνότητας, της μικρόνοιας και του καιροσκοπισμού. Τον καιροσκοπισμό του Σακελλαρίδη (καμία εντύπωση για πολιτικό ενός καιροσκοπικού κόμματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ) τον είδαμε στις πρόσφατες εκλογές, όταν και «ψάρευε» ψήφους στη δεξαμενή των χρυσαυγιτών. Όταν επιχειρούσε να χαϊδέψει τους ψηφοφόρους των Ναζί μπας και κερδίσει το δεύτερο γύρο των εκλογών στο δήμο της Αθήνας. Ο ίδιος αυτός κύριος εμφανίζεται - λένε - σε βίντεο να κάνει διάφορα «όμορφα» κατά τη διάρκεια διαδικτυακής κουβέντας με αγνώστους. Προφανώς και δεν μας ενδιαφέρουν οι προσωπικές προτιμήσεις του καθενός, είτε λέγεται Σακελλαρίδης είτε οπωσδήποτε αλλιώς. Μπορούμε όμως εύκολα να συμπεράνουμε το μέγεθος της ανευθυνότητας και της προσωπικής έλλειψης στοιχειώδους σοβαρότητας και αξιοπρέπειας ενός ανθρώπου που αφήνεται να επιδεικνύει σε αγνώστους και μάλιστα μέσω διαδικτύου (!!) ιδιαίτερες προτιμήσεις του. Δεν γνώριζε ότι ενδέχεται να τον καταγράφουν; Δε γνώριζε, σε τελική ανάλυση, ότι τίποτα δεν παραμένει προσωπικό στο διαδίκτυο;

Και οι δύο, ο ένας στο χώρο της δημοσιογραφίας και ο άλλος στο χώρο της πολιτικής, αποτελούν απότοκα της σάπιας αστικής κουλτούρας. Ουδεμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα έχει όλο αυτό το αηδιαστικό, αποπροσανατολιστικό αλισβερίσι. Δεν θα μπούμε στη λογική ούτε του «καρότου» ούτε της «κρυφής κάμερας». Και τα δύο αναδεικνύουν τον χαρακτήρα και τη λογική των πρωταγωνιστών τους, την οποία καλείται να κρίνει ο λαός.