Παλαιστίνη : Η χυδαιότητα των ίσων αποστάσεων
Πηγή : http://a-ctus.blogspot.gr/
Το καθοριστικό στην πολιτική , είναι να είσαι σε θέση να ανασύρεις και
να αναδείξεις από τον πακτωλό των πληροφοριών, την πληθώρα των
γεγονότων, και το εύρος των αντιθέσεων, το κυρίαρχο στοιχείο που
καθορίζει, την ποιότητα και την φυσιογνωμία όλων των υπολοίπων.
Στο ζήτημα της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού από το κράτος του Ισραήλ, η αξιολόγηση της διαμορφωθείσας κατάστασης, αφορά στην δυνατότητα διαχωρισμού ανάμεσα σε ένα στρατό που δολοφονεί, και σε ένα λαό που αντιστέκεται με ότι μέσα διαθέτει.
Το μόνο δίλημμα που πραγματικά υφίσταται είναι να επιλεχθεί με ποιο από τα δύο μέρη θα συνταχθεί κάποιος. Για παράδειγμα η ελληνική κυβέρνηση, η γαλλική κυβέρνηση , όπως και η ΕΕ συνολικά, έκαναν την επιλογή τους. Διάλεξαν το Ισραήλ. Διάλεξαν τον θύτη. Ο ΟΗΕ που είναι των "ίσων αποστάσεων" καλεί αμφότερους σε κατάπαυση του πυρός. Δηλαδή καλεί το Ισραήλ να σταματήσει να δολοφονεί και τους παλαιστίνιους να σταματήσουν να κείτονται νεκροί από τα πυρά του ισραηλινού στρατού !
Κάποιοι εγχώριοι "αντιεξουσιαστές" οπαδοί της ακατάσχετης και ανιστόρητης θεωρητικολογίας καλούν, να μην ληφθεί ξεκάθαρη θέση υπέρ των παλαιστινίων,καθώς πρόκειται για πόλεμο δύο κρατών, και ως γνωστόν το κράτος είναι "του διαόλου πράμα". Επιπλέον είναι και οι ισλαμιστές της Παλαιστίνης στην μέση, που ρίχνουν ρουκέτες σε ισραηλινά delicatessen και διαταράσσουν την απογευματινή ραστώνη των ισραηλινών-πολλοί εκ των οποίων- απολαμβάνουν, τους βομβαρδισμούς της Γάζας με έκδηλη ικανοποίηση.
Αποστομωτική απάντηση σε όλους αυτούς ωστόσο δίνουν οι ίδιοι οι ισραηλινοί που τόσο εντός του Ισραήλ, όσο και στο εξωτερικό, παίρνουν ξεκάθαρη θέση διαδηλώνοντας υπέρ των παλαιστινίων. Κάπως έτσι αποκαλύπτεται το εύρος της πολιτικής ηλιθιότητας κάποιων, που φαντασιώνονται ότι συμβάλλουν, στην ανάδειξη των κοινωνικών ζητημάτων προς όφελος των καταπιεσμένων ανθρώπων.
Καθώς αποτελεί αυτονόητο και αυταπόδεικτο γεγονός, ότι η πολεμική μηχανή του Ισραήλ, δεν επιτίθεται γενικώς αλλά στοχεύει επιλεκτικά στην δολοφονία αμάχων. Θέλοντας να επιτύχει την καθυπόταξη του παλαιστινιακού λαού, επιδιώκοντας κυρίως, να εξαφανίσει από την μνήμη των παλαιστινίων και όλων των λαών ,την Ιδέα της Intifada. Δηλαδή τον αγώνα για ελευθερία και αξιοπρέπεια, ως αυτονόητο δικαίωμα κάθε λαού, όπου γης.
Δεν πρόκειται λοιπόν για ένα πόλεμο μεταξύ ίσων. Ακριβώς για αυτό, κάθε δήθεν political correct θεώρηση ίσων αποστάσεων, είναι ύβρις προς τον παλαιστινιακό λαό και αποτελεί επίδειξη χυδαίας αγραμματοσύνης, που λειτουργεί ως “κολυμβήθρα του Σιλωάμ” για τα εγκλήματα του κράτους του Ισραήλ. Οι στατιστικές του θανάτου είναι εύγλωττες : Ένας νεκρός ισραηλινός στρατιώτης αντιστοιχεί σε 170 νεκρούς παλαιστινίους.
Το δίλημμα έχει πια τεθεί : Ή με την Intifada και την Παλαιστίνη ή με το Ισραήλ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τον ΟΗΕ.
Οι μεν αγωνίζονται για την ζωή τους, και οι δε, δολοφονούν αμάχους και μικρά παιδιά, ενώ βγάζουν ανακοινώσεις για εκεχειρία.
Κάθε άλλη φαντασιακά “σύνθετη” -στην πραγματικότητα πολιτικά πρωτόγονη- ερμηνεία, ρίχνει τους θιασώτες της, στην αγκαλιά των δολοφόνων και των δηλωμένων εχθρών, της Intifada.
Όνειρα γλυκά...
Στο ζήτημα της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού από το κράτος του Ισραήλ, η αξιολόγηση της διαμορφωθείσας κατάστασης, αφορά στην δυνατότητα διαχωρισμού ανάμεσα σε ένα στρατό που δολοφονεί, και σε ένα λαό που αντιστέκεται με ότι μέσα διαθέτει.
Το μόνο δίλημμα που πραγματικά υφίσταται είναι να επιλεχθεί με ποιο από τα δύο μέρη θα συνταχθεί κάποιος. Για παράδειγμα η ελληνική κυβέρνηση, η γαλλική κυβέρνηση , όπως και η ΕΕ συνολικά, έκαναν την επιλογή τους. Διάλεξαν το Ισραήλ. Διάλεξαν τον θύτη. Ο ΟΗΕ που είναι των "ίσων αποστάσεων" καλεί αμφότερους σε κατάπαυση του πυρός. Δηλαδή καλεί το Ισραήλ να σταματήσει να δολοφονεί και τους παλαιστίνιους να σταματήσουν να κείτονται νεκροί από τα πυρά του ισραηλινού στρατού !
Κάποιοι εγχώριοι "αντιεξουσιαστές" οπαδοί της ακατάσχετης και ανιστόρητης θεωρητικολογίας καλούν, να μην ληφθεί ξεκάθαρη θέση υπέρ των παλαιστινίων,καθώς πρόκειται για πόλεμο δύο κρατών, και ως γνωστόν το κράτος είναι "του διαόλου πράμα". Επιπλέον είναι και οι ισλαμιστές της Παλαιστίνης στην μέση, που ρίχνουν ρουκέτες σε ισραηλινά delicatessen και διαταράσσουν την απογευματινή ραστώνη των ισραηλινών-πολλοί εκ των οποίων- απολαμβάνουν, τους βομβαρδισμούς της Γάζας με έκδηλη ικανοποίηση.
Αποστομωτική απάντηση σε όλους αυτούς ωστόσο δίνουν οι ίδιοι οι ισραηλινοί που τόσο εντός του Ισραήλ, όσο και στο εξωτερικό, παίρνουν ξεκάθαρη θέση διαδηλώνοντας υπέρ των παλαιστινίων. Κάπως έτσι αποκαλύπτεται το εύρος της πολιτικής ηλιθιότητας κάποιων, που φαντασιώνονται ότι συμβάλλουν, στην ανάδειξη των κοινωνικών ζητημάτων προς όφελος των καταπιεσμένων ανθρώπων.
Καθώς αποτελεί αυτονόητο και αυταπόδεικτο γεγονός, ότι η πολεμική μηχανή του Ισραήλ, δεν επιτίθεται γενικώς αλλά στοχεύει επιλεκτικά στην δολοφονία αμάχων. Θέλοντας να επιτύχει την καθυπόταξη του παλαιστινιακού λαού, επιδιώκοντας κυρίως, να εξαφανίσει από την μνήμη των παλαιστινίων και όλων των λαών ,την Ιδέα της Intifada. Δηλαδή τον αγώνα για ελευθερία και αξιοπρέπεια, ως αυτονόητο δικαίωμα κάθε λαού, όπου γης.
Δεν πρόκειται λοιπόν για ένα πόλεμο μεταξύ ίσων. Ακριβώς για αυτό, κάθε δήθεν political correct θεώρηση ίσων αποστάσεων, είναι ύβρις προς τον παλαιστινιακό λαό και αποτελεί επίδειξη χυδαίας αγραμματοσύνης, που λειτουργεί ως “κολυμβήθρα του Σιλωάμ” για τα εγκλήματα του κράτους του Ισραήλ. Οι στατιστικές του θανάτου είναι εύγλωττες : Ένας νεκρός ισραηλινός στρατιώτης αντιστοιχεί σε 170 νεκρούς παλαιστινίους.
Το δίλημμα έχει πια τεθεί : Ή με την Intifada και την Παλαιστίνη ή με το Ισραήλ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τον ΟΗΕ.
Οι μεν αγωνίζονται για την ζωή τους, και οι δε, δολοφονούν αμάχους και μικρά παιδιά, ενώ βγάζουν ανακοινώσεις για εκεχειρία.
Κάθε άλλη φαντασιακά “σύνθετη” -στην πραγματικότητα πολιτικά πρωτόγονη- ερμηνεία, ρίχνει τους θιασώτες της, στην αγκαλιά των δολοφόνων και των δηλωμένων εχθρών, της Intifada.
Όνειρα γλυκά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου