Στο μυαλό ενός ΠΑΣΟΚου

 Στο μυαλό ενός ΠΑΣΟΚου

Μέχρι τώρα όλοι νομίζατε ότι ΠΑΣΟΚος είναι αυτός ο οποίος ψηφίζει ΠΑΣΟΚ, στηρίζει ή είναι μέλος του. Λάθος. Το να είσαι πασόκος δεν είναι μια απλή κομματική ταυτότητα. Δεν είναι μια ιδιότητα την οποία αποκτά κανείς με την απλή επιλογή του κόμματος αυτού μέσα σε ένα παραβάν ή με την εγγραφή στα μητρώα μελών και φίλων. Το να είσαι πασοκος είναι τρόπος ζωής. Είναι ένα χαρακτηριστικό το οποίο ανεξάρτητα από το είδους του πασόκου που είσαι, σε στιγματίζει, σε χαρακτηρίζει, καθορίζει το σύνολο σχεδόν των πράξεών σου. Δεν είσαι πασόκος μόνο όταν ψηφίζεις, ούτε όταν υπερασπίζεσαι τα μούλικα του Αντρέα στις παρέες σου όταν η συζήτηση πάει στην πολιτική. Είσαι πασόκος όταν πας στον φούρνο να αγοράσεις ψωμί, όταν οδηγείς το αμάξι σου, όταν παίζεις μπάλα ή τάβλι με τους φίλους σου, όταν βλέπεις ειδήσεις, όταν πηγαίνεις στο σχολείο του παιδιού σου να πάρεις τους βαθμούς του, όταν κοιμάσαι, όταν ξυπνάς.

Τι είναι όμως αυτό που κάνει τον ΠΑΣΟΚο να ξεχωρίζει; Πως τον διακρίνουμε από τους άλλους; Ποιες πράξεις του επιφέρουν την επίπληξη: «καλά τόσο πασοκος είσαι;» ή «πόσο πασόκος είσαι ρε;». Φράσεις που συνηθίζονται στις κουβέντες ημών των αντιφρονούντων. Γιατί το πασόκος έχει γίνει η χειρότερη βρισιά που μπορεί να σου πει κάποιος;

Εδώ είναι που περιπλέκονται τα πράγματα. Το 2310net αρέσκεται να μελετά θέματα σχετικά με την πασοκίλα, τους πασόκους και τους αρχιπασόκους. Έτσι ανοίγει τον φάκελο ΠΑΣΟΚ εν μέσω κρίσης και θυελλωδών εξελίξεων. Μετά την τρομερή επιτυχία του «Εσύ τι είδους ΠΑΣΟΚος είσαι;» συνεχίζουμε να αναλύουμε το φαινόμενο ΠΑΣΟΚ, ψάχνοντας να βρούμε τι κρύβεται στο μυαλό ενός ΠΑΣΟΚου. Δεν σκοπεύουμε να γίνουμε ακόμα ένα μπλογκ το οποίο θα ασχολείται με την κρίση, τις δηλώσεις των σοβαρών πολιτικών, ούτε να γίνουμε ένα αριστερό μπλογκ που θα βάζει τις θέσεις της αριστεράς, ή τις προσωπικές μας απόψεις σε κοινή θέα. Τέτοια μπλογκς υπάρχουν. Εμείς ασχολούμαστε με το ΠΑΣΟΚ για να νοιώσουμε καλύτερα. Τις ώρες που γράφονται αυτά τα κείμενα νοιώθουμε ότι ασχολούμαστε με κάτι αστείο ή γελοίο και ξεχνιόμαστε από χρεωκοπίες, κουρέματα και δημοψηφίσματα. Επίσης εκτονωνόμαστε κάπου και αυτό είναι λυτρωτικό. Ακόμα, φωτίζουμε πτυχές της πολιτικής πραγματικότητας οι οποίες μένουν στην άκρη λόγω της τρέχουσας επικαιρότητας. Βέβαια, πιστεύουμε ότι δεν είμαστε ειδικοί να αναλύσουμε το φαινόμενο ΠΑΣΟΚ πλήρως. Μόνο ειδικά εκπαιδευμένοι ψυχίατροι ίσως μπορούσαν να εισδύσουν στο μυαλό ενός ΠΑΣΟΚου και να το αποκωδικοποιήσουν. Εμείς κάνουμε δουλειές του ποδαριού. Γι’ αυτό σας καλούμε να συνδράμετε κι εσείς στο έργο μας.

Για να μην ξεφεύγουμε από το θέμα μας όμως, στο παρόν ποστ θα προσπαθήσουμε να μελετήσουμε, όσο μπορούμε, ποιο είναι αυτό το χαρακτηριστικό του ΠΑΣΟΚου. Ποιο είναι το κρυφό συστατικό της πασοκίλας το οποίο δεν έχει κανείς άλλος. Ποιο χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς του ΠΑΣΟΚου είναι το σήμα κατατεθέν του; Η έρευνά μας είναι πολύ δύσκολη και τα συμπεράσματα ελέγχονται. Σας παρουσιάζουμε το top-10 των χαρακτηριστικών του ΠΑΣΟΚου:

Ειλικρίνεια: Ο πρωτοπασόκος (κάτι σαν τον πρωτόπλαστο) κάπου συνάντησε την ειλικρίνεια, τσακώθηκαν και έκτοτε δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Από τότε οι απόγονοι του κρατάνε μανιάτικο και δεν θέλουν καμία μα καμία σχέση μαζί της. Εύλογα λοιπόν, κάποιος ψεύτης ή επανειλημμένα ανειλικρινής άνθρωπος μπορεί να χαρακτηριστεί «πασόκος».
Διπροσωπία: Ο πασόκος από τη γέννησή του ήταν διπρόσωπος. Ήταν και με τον αφέντη και με τον δούλο. Και με το κεφάλαιο και με τους εργάτες. Σε πολιτικό επίπεδο αυτό αποκρυσταλλώνεται από την ιδεολογική σύνθεση που είχε παλιά. Υπήρχαν μέσα άνθρωποι που προέρχονταν από την Αριστερα, από το Κέντρο, αλλά και από τη Δεξιά. Κουτσός στραβός στον Αγιο Παντελεήμονα. Έτσι μπορούσε να το παίζει δίπορτο. Βέβαια με τον καιρό η σύνθεση του άλλαξε. Τώρα αποτελείται αποκλειστικά από επαγγελματίες πασόκους που εκτός από τσίπα δεν έχουν ούτε ιδεολογία ούτε τέτοια περιττά, αναχρονιστικά χαρακτηριστικά. Ακόμα και σήμερα όμως το ΠΑΣΟΚ παραμένει διπρόσωπο, το ίδιο και οι φορείς του.
Εξουσιομανία: Ο πασόκος για κάποιο λόγο θεωρεί πως η εξουσία, όποια κι αν είναι αυτή του ανήκει. Θεωρεί αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι θα ασκεί εξουσία είτε ως διαχειριστής της πολυκατοικίας, είτε ως πρόεδρος του Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, είτε ως πρόεδρος μιας ΜΚΟ, ενός σωματείου, μιας επιχείρησης. Γενικά όπου πασόκος και εξουσία. Ώρες-ώρες μου δίνουν την εντύπωση ότι κάνουν παιδιά μόνο και μόνο για να αναλάβουν τη θέση του προέδρου στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, αν μέχρι τότε δεν έχουν καλύψει τη λαγνεία τους με κάποιον άλλο τρόπο. Για ένα απλό 5×5 να πας, αν είναι μέσα πασόκος θα είναι ο πρήχτης που την είδε ηγέτης και δίνει σε όλους οδηγίες.
Γλείψιμο: Γλείφτες υπάρχουν πολλοί. Σαν τους πασοκους όμως κανείς. Οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες στο είδος. Σκεφτείτε τους πασόκους που είχατε στο σχολείο. Τώρα σκεφτείτε τους πασοκους στη σχολή. Τώρα σκεφτείτε τους πασόκους στο στρατό. Τώρα σκεφτείτε τους πασόκους στον εργασιακό σας χώρο (αν έχετε εργασιακό χώρο) Είδατε; Δεν είναι οι πιο γλείφτες; Δεν λέω και οι άλλοι γλείφουν ιδιαίτερα κάτι νεοδημοκράτες. Αλλά αυτοί το κάνουν συνέχεια, ακόμα κι αν δεν συντρέχει λόγος. Και το κάνουν καλά.
Ιδεολογία: Είπαμε αυτά τα θεωρούν περιττά. Όχι ότι δεν έχουν ιδεολογία, απλά αυτή είναι ο νεοφιλελευθερισμός. Ο πασόκος και η ιδεολογία είναι δύο πράγματα που πάνε μαζί για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Δηλαδή, ο πασόκος πρώτα κάνει κάτι (συνήθως μαλακία) και μετά σπεύδει να το δικαιολογήσει επικαλούμενος ότι να’ ναι. Με άλλα λόγια, όλοι κάνουμε μαλακίες, αλλά ο πασόκος είναι αυτός που προσπαθεί να τις ιδεολογικοποιήσει. Και το πρόβλημα είναι ότι τα καταφέρνει. Αρχικά κατανοεί ότι έχει κάνει μαλακία, μετά προσπαθεί να το συμμαζέψει, βρίσκει την ιδεολογική επένδυση της μαλακίας του και στο τέλος πείθεται και ο ίδιος από αυτήν.
Πάθος: Ότι κάνει ο πασόκος το κάνει με πάθος. Με πάθος ανεβαίνει στα κάγκελα για να εμποδίσει την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, με πάθος υπερασπίζεται την ανάγκη ιδιωτικοποίησης την άλλη μέρα. Με πάθος θεωρεί τον εαυτό του προοδευτικό, με πάθος υπερασπίζεται και την σοβαρότητα του Καρατζαφέρη. Με πάθος στηρίζει το ΠΑΣΟΚ, με πάθος υποστηρίζει ότι δεν θα το ξαναψηφίσει. Ο πασόκος είναι ένας μαλάκας με πάθος. Εσείς;
Αλλαγή: Ως γνήσιο τέκνο της αλλαγής, ο κάθε πασόκος την έχει κάνει δεύτερη φύση του. Αλλάζει διαρκώς. Αλλάζει απόψεις, γνώμες και αντιλήψεις από μέρα σε μέρα. Η σταθερότητα είναι κάτι που τον τρομάζει, κάτι που δεν ταιριάζει με τον πραγματικά επαναστατικό του χαρακτήρα. Έτσι, εκεί που νομίζεις ότι έχεις συνεννοηθεί μαζί του ξαφνικά αλλάζει θέση και πάμε πάλι από την αρχή.

Συμφέρον: Νομίζετε πως το ΠΑΣΟΚ είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή του πασόκου; Λάθος. Το πιο σημαντικό πράγμα για τον πασόκο είναι ο εαυτός του. Το προσωπικό του συμφέρον. Μόνο γι’ αυτό θα θυσίαζε μέρος της αγάπης του για το ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε πολλές φορές το ΠΑΣΟΚ αποτελεί απλά επίφαση της άσκησης του προσωπικού του συμφέροντος. Δεν με πιστεύετε; Ρωτήστε έναν πασόκο τι γίνεται στις εσωκομματικές τους εκλογές. Δεν μπορείτε να φανταστείτε το μέγεθος της συμφεροντολογίας και της προσωπικής στρατηγικής.
Αλληλεγγύη: Ο πασόκος είναι όπως είδαμε συμφεροντολόγος. Μισεί περισσότερο τον εσωκομματικό του αντίπαλο από ότι μισεί την ΝΔ, τους αριστερούς ή τους φασίστες. Κι όμως ενώ στο εσωτερικό τους διεξάγουν κανονικό πόλεμο, ενώνονται όλοι κάτω από τον πράσινο ήλιο και σαν σύντροφοι δίνουν ο ένας τη μάχη για τον άλλον. Ο πασόκος είναι ο τύπος εκείνος ο οποίος είναι ικανός να δείξει αλληλεγγύη σε όποιον τη χρειάζεται, μετανάστη, πρόσφυγα, φτωχό, πλούσιο, Παλαιστίνιο, Εβραίο, Αφρικανό, απολυμένο, άνεργο, με την προϋπόθεση όμως να μην συγκρούονται τα συμφέροντά τους.
Τιμιότητα: Ο πασόκος είναι υπόδειγμα τιμιότητας. Ως άλλος ιεραπόστολος κηρύσσει την εντιμότητα και την ολιγάρκεια όπου σταθεί κι όπου βρεθεί. Δεν θα καταδεχόταν ποτέ να ζήσει με δημόσιο χρήμα, ούτε να κατασπαταλήσει την περιουσία του λαού. Δεν θα έβαζε ποτέ βύσμα ούτε θα εκμεταλλευόταν τις γνωριμίες ή την θέση που πιθανώς θα κατείχε. Θα κατήγγειλε την αδιαφάνεια, την αναξιοκρατία και την διαφθορά. Θα έδινε μάχες για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα συλλογικά και δεν θα προσπαθούσε να βολέψει τον κώλο του. (Εντάξει, λέμε και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα)…

Διαβάζοντας αυτό το άρθρο σε όλους ήρθε στο μυαλό η εικόνα ενός πασόκου, φίλου ή γνωστού σας. Μην βαυκαλίζεστε, η κρίση δεν θα τους κάνει καλύτερους. Ίσως να τους κάνει πιο υποκριτές. Η ΠΑΣΟΚιλα είναι κάτι το μεταφυσικό και μόνο ως τέτοιο μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε. Κουράγιο…

ΥΓ. Αναγνωρίζοντας ότι η όποια δική μας συνεισφορά μόνο στο ελάχιστο μπορεί να καλύψει το εύρος του υπό μελέτη ζητήματος, καλούμε όλους τους αναγνώστες να συνεισφέρουν στην ανάλυση του φαινομένου ΠΑΣΟΚ με τα σχόλια και τις παρατηρήσεις τους.

ΥΓ2:

Πρώτα

Απ’όλα

Σώζουμε

Ομιλους

Κεφαλαιοκρατων

απο 2310net.wordpress.com