Αναδημοσίευση από Κατιούσα
Η απάντηση συνήθως είναι «σκούρα» κι η ερώτηση, συνήθως, αναφέρεται στα πολιτικά, εννοώντας κυρίως τις εκλογές.
Κάποιοι λένε θα νικήσει ο Κούλης. Το φωνάζουν οι δημοσκοπήσεις, δεν τραβάει η κυβέρνηση, φθείρεται, της τελειώνουν οι ζωές και δεν έχει από πού να πιαστεί.
Κάποιοι λένε θα νικήσει ο Αλέξης. Το παίζουν έξυπνα, ελέγχουν την ατζέντα, χτίζουν αφήγημα, κοινωνικό μέρισμα. Κι έχουν αντίπαλο που μπορεί να τρέχει μόνος του και να έρθει δεύτερος…
Άλλοι βλέπουν να χτίζεται το δίπολο του μέλλοντος: ο Μπακογιάννης και η Ζωή που θεωρούνται τα επόμενα άλογα στην κούρσα.
Κι η ατμόσφαιρα μυρίζει έντονα κάλπες – σα να είναι οι κάλτσες του ΓΑΠ, – κι ας μην είμαστε ακόμα σε προεκλογική περίοδο.
Κάποιοι φοβούνται ότι θα έρθει ο Κούλης και θα κατεδαφίσει ό,τι έχει μείνει όρθιο. Κάποιοι έχουν βαρεθεί τον μπαμπούλα του Κούλη, τη στιγμή που οι τωρινοί περνάνε τα ίδια και χειρότερα, γιατί μόνο αυτοί θα μπορούσαν να τα περάσουν, χωρίς να κουνιέται φύλλο, πέρα απ’ τους συνήθεις ύποπτους. Και αν δουν πως αυτοί περνάνε 3ο μνημόνιο, απαγόρευση απεργιών, πετσόκομμα συντάξεων και ο κόσμος συνεχίζει να τους ψηφίζει (για να μην έρθει ο Κούλης) φαντάσου τι θα κάνουν μετά.
Κι εμείς τι κάνουμε;
Ποιοι είμαστε εμείς; Οι κόκκινοι. Ο λαός… Οι καλοί! Τι κάνουμε γενικά ή τι κάνουμε στις εκλογές; Και στο ένα και στο άλλο, χρειαζόμαστε κλίμα, αλλιώς θα πάμε άκλαφτοι. Και το κλίμα χρειάζεται κλιμάκωση, δεν πρόκειται να έρθει από μόνο του, ουρανοκατέβατο, αν δεν στοχεύσουμε εμείς προς τους ουρανούς.
Και γενικώς, όσο μας ρωτάνε «πώς τα βλέπεις τα πράγματα;» και σκεφτόμαστε κυρίως τις εκλογές, τόσο θα είναι σκούρα τα πράγματα και στις κάλπες και γενικώς.
Η απάντηση συνήθως είναι «σκούρα» κι η ερώτηση, συνήθως, αναφέρεται στα πολιτικά, εννοώντας κυρίως τις εκλογές.
Κάποιοι λένε θα νικήσει ο Κούλης. Το φωνάζουν οι δημοσκοπήσεις, δεν τραβάει η κυβέρνηση, φθείρεται, της τελειώνουν οι ζωές και δεν έχει από πού να πιαστεί.
Κάποιοι λένε θα νικήσει ο Αλέξης. Το παίζουν έξυπνα, ελέγχουν την ατζέντα, χτίζουν αφήγημα, κοινωνικό μέρισμα. Κι έχουν αντίπαλο που μπορεί να τρέχει μόνος του και να έρθει δεύτερος…
Άλλοι βλέπουν να χτίζεται το δίπολο του μέλλοντος: ο Μπακογιάννης και η Ζωή που θεωρούνται τα επόμενα άλογα στην κούρσα.
Κι η ατμόσφαιρα μυρίζει έντονα κάλπες – σα να είναι οι κάλτσες του ΓΑΠ, – κι ας μην είμαστε ακόμα σε προεκλογική περίοδο.
Κάποιοι φοβούνται ότι θα έρθει ο Κούλης και θα κατεδαφίσει ό,τι έχει μείνει όρθιο. Κάποιοι έχουν βαρεθεί τον μπαμπούλα του Κούλη, τη στιγμή που οι τωρινοί περνάνε τα ίδια και χειρότερα, γιατί μόνο αυτοί θα μπορούσαν να τα περάσουν, χωρίς να κουνιέται φύλλο, πέρα απ’ τους συνήθεις ύποπτους. Και αν δουν πως αυτοί περνάνε 3ο μνημόνιο, απαγόρευση απεργιών, πετσόκομμα συντάξεων και ο κόσμος συνεχίζει να τους ψηφίζει (για να μην έρθει ο Κούλης) φαντάσου τι θα κάνουν μετά.
Κι εμείς τι κάνουμε;
Ποιοι είμαστε εμείς; Οι κόκκινοι. Ο λαός… Οι καλοί! Τι κάνουμε γενικά ή τι κάνουμε στις εκλογές; Και στο ένα και στο άλλο, χρειαζόμαστε κλίμα, αλλιώς θα πάμε άκλαφτοι. Και το κλίμα χρειάζεται κλιμάκωση, δεν πρόκειται να έρθει από μόνο του, ουρανοκατέβατο, αν δεν στοχεύσουμε εμείς προς τους ουρανούς.
Και γενικώς, όσο μας ρωτάνε «πώς τα βλέπεις τα πράγματα;» και σκεφτόμαστε κυρίως τις εκλογές, τόσο θα είναι σκούρα τα πράγματα και στις κάλπες και γενικώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου