Καθ' οδόν ... Στο φαράγγι του Αγγίτη

Καθ' οδόν ...

Στο φαράγγι του Αγγίτη

Και σήμερα κάπου θα πάμε, μέσα δε μένουμε με τίποτε. Θα πάμε ή θα μας πάνε. Μας κούρασαν οι εκλογές και προτιμούμε να αφεθούμε στις εντυπώσεις συναδέλφου, που θα μας οδηγήσει σε ένα φαράγγι απερίγραπτης ομορφιάς. Ο Θανάσης Μπαλοδήμας μας ξεναγεί. Τον ακολουθούμε με προθυμία και με κάποια ανυπομονησία

Τα παιχνιδίσματα της γης με το νερό χαρίζουν εικόνες, των οποίων η ομορφιά είναι δύσκολο να αποτυπωθεί στο χαρτί ή να περιγραφεί με λόγια. Και όταν το νερό «χαράζει» την πέτρα και ανοίγει δρόμους σκεπασμένους από θεόρατα πλατάνια και πανύψηλες λεύκες, η εικόνα γίνεται ακόμα πιο όμορφη και η περιγραφή της ακόμα πιο δύσκολη.

Με τη δυσκολία δεδομένη, απλά θα ιχνογραφήσουμε την πορεία ενός παραπόταμου τουΣτρυμόνα- όπως τον παρακολουθήσαμε για λίγες ώρες και λίγα χιλιόμετρα, σε μια από τις αποστολές του «Ρ» στη Βόρεια Ελλάδα. Την πορεία του ποταμού Αγγίτη, καθώς ψάχνει τη θάλασσα, μέσα από το φαράγγι του. Το Φαράγγι του Αγγίτη, στο Νομό Σερρών στα σύνορα με το Νομό Δράμας.

Το φαράγγι βρίσκεται περίπου επτά χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της κωμόπολης Αλιστράτης. Απέχει περίπου 50 χλμ. από την πόλη των Σερρών, 25 χλμ. από τη Δράμα και 55 χλμ. από την Καβάλα. Η πρόσβαση στην περιοχή γίνεται οδικώς από Θεσσαλονίκη μέσω Σερρών ή Ασπροβάλτας και από Καβάλα μέσω Δράμας. Η πρόσβαση στο φαράγγι είναι δυνατή, τόσο στην αρχή του, στο χωριό Συμβολή, όσο και στο χωριό Λευκοθέα, εκεί όπου τελειώνει.

Πρόκειται για μια επιγενετική κοιλάδα του ποταμού, μήκους περίπου 15χλμ., που δημιουργήθηκε από τις εξελικτικές διεργασίες στο χώρο των λεκανών Σερρών και Δράμας, ανάμεσα στους επιβλητικούς ορεινούς όγκους του Παγγαίου και του Μενοίκιου όρους.

Είναι βαθιά και στενή ποτάμια κοιλάδα, ανάμεσα σε σκληρά πετρώματα (αυτός είναι ο ορισμός της επιγενετικής κοιλάδας) και οφείλεται στην ανανεωτική δράση του ποταμού. Δημιουργήθηκε σε τέσσερα εξελικτικά στάδια κατά τη διάρκεια του Νεογενούς και Τεταρτογενούς και στους ντόπιους είναι γνωστή με τις ονομασίες «Στενά Πέτρας» ή«Διώρυγα».

Καμάρες

Τα απότομα τοιχώματα της κοιλάδας θεωρήθηκαν ότι αποτελούν τεχνητή κατασκευή των Μακεδόνων τουΦιλίππου Β`, σε μια προσπάθεια να αποξηράνουν τα τέλματα των Φιλίππων και τηςΔράμας.

Η πορεία του Αγγίτη μέσα στη χαράδρα δεν είναι ευθεία. Οπως και τα περισσότερα ποτάμια της Ελλάδας, λόγω της μορφολογίας του εδάφους, φιδοσέρνεται και σχηματίζει «μαιάνδρους», με συνέπεια σε πολλά σημεία το νερό να γλείφει τους βράχους, ενώ στην άλλη πλευρά να υπάρχουν αποθέσεις. Σε αυτήν την προαιώνια πορεία του, ο Αγγίτης λάξευσε το βράχο και δημιούργησε μια σειρά από θεαματικές «σπηλιές» και «καμάρες» με πλούσιο φυσικό διάκοσμο. Καταφύγια για ζώα και πουλιά.

Βραχογραφίες

Αρκετές φορές ο άνθρωπος, ανά τους αιώνες, κατοίκησε στην περιοχή είτε γιατί εύρισκε εύκολα τροφή και νερό, είτε γιατί κυνηγήθηκε από πάσης φύσεως εχθρούς. Ετσι είναι ορατά πολλά δείγματα της παρουσίας του.

Συγκεκριμένα, βρέθηκαν «βραχογραφήματα» και στο περιοδικό τουΜουσείου Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης (Φλεβάρης του 1978), οιΚάρολος Μάις, Ροβέρτος Ζέεμαν και Νίκος Συμεωνίδηςαναφέρουν ότι βρέθηκαν σε τρεις περιοχές βραχογραφίες. Αυτές παριστάνουν είτε ζώα (ελάφια και καμήλες), είτε ιππείς που κρατούν τα ηνία των αλόγων και ακόντια. Εχουν βρεθεί και αφηρημένα σχέδια. Από τις παραστάσεις των ιππέων πιθανολογείται ότι οι βραχογραφίες έγιναν τον 5ο-6ο μ. Χ. αιώνα.

Πλατάνια και γερακίνες

Στη βραχογραφία κρανοφόρος δίπλα σε άλογο

Η χλωρίδα της κοιλάδας οργιάζει και περιλαμβάνει όλων των ειδών τα άγρια είδη υδροχαρούς δάφνης, αγριολεύκες, ιτιές, σκλήθρα και αρμυρίκια. Αιωνόβια πλατάνια σχηματίζουν πράσινους θόλους, χαρίζοντας σκιά και δροσιά, όλες τις ώρες της μέρας.

Η πανίδα είναι πλούσια σε άγρια είδη πουλιών, όπως καμποπέρδικες, πετροπέρδικες, αγριοπερίστερα, τρυγόνια, κότσυφες και μπεκάτσες. Στα βράχια του φαραγγιού έχουν φωλιές αρπακτικά, όπως γερακίνες, τσιχλογεράκια και βραχοκερκινέζια. Κάτοικοι της περιοχής ανέφεραν την παρουσία και φιδαετού.

Σήμερα, τα ορμητικά νερά του ποταμού προσφέρονται και «χρησιμοποιούνται» για ειδικούς αγώνες με κανό (κανό - καγιάκ και ράφτινγκ). Ομως, δεν έχουν αναπτυχθεί όλες οι απαραίτητες υποδομές και η προσέλευση των ενδιαφερομένων δεν είναι μεγάλη. Ωστόσο, γίνονται σκέψεις για παραπέρα τουριστική αξιοποίηση της περιοχής. Αυτή η αξιοποίηση μπορεί να χαρακτηριστεί ευπρόσδεκτη. Αρκεί να μη λάβει διαστάσεις βιασμού της φύσης και εμπορευματοποίησης του πλούτου της.