ΑΘΛΗΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ Ακροβατούν ανάμεσα στο μαρασμό και την εμπορική εκμετάλλευση

ΑΘΛΗΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ

Ακροβατούν ανάμεσα στο μαρασμό και την εμπορική εκμετάλλευση

Με ευθύνη της πολιτείας αλλά και των περισσότερων δημοτικών αρχών οι αθλητικές εγκαταστάσεις ή βάζουν λουκέτο ή μετατρέπονται σε κερδοφόρες επιχειρήσεις σε βάρος των αθλουμένων

Ακριβή πολυτέλεια έχει γίνει πλέον ο αθλητισμός στους περισσότερους δήμους της χώρας

Στις 11 Ιούλη 2011 ο υφυπουργός Αθλητισμού,Γ. Ιωαννίδης, διακήρυττε - μεταξύ άλλων - σε συνέντευξη στη ΝΕΤ: «Ο αθλητισμός δεν θα είναι ταξικός, αλλά θα έχουν εξίσου τις ίδιες ευκαιρίες όλα τα παιδιά. Τις μεγαλύτερες διακρίσεις στον αθλητισμό τις έφεραν αθλητές από φτωχές οικογένειες (...)Δε νοείται αθλητισμός χωρίς τα μαζικά προγράμματα». Και στις 21 Αυγούστου 2012 (παρουσίαση της Παραολυμπιακής Ομάδας): «Η ΓΓΑ συνέβαλε στην υλοποίηση των προγραμμάτων του Μαζικού Αθλητισμού, σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, δίνοντας έτσι ερέθισμα για τη συμμετοχή όλων.Ολα τα παιδιά των οποίων οι γονείς δεν έχουν την οικονομική άνεση έχουν τη δυνατότητα να αθληθούν. Ετσι απαντάμε στις "κατηγορίες" περί ταξικού Αθλητισμού».

Ξεπερνάμε την επικοινωνιακή αυταπάτη της «αταξικής νησίδας» σε μια ταξική κοινωνία που προβάλλει το κυβερνητικό στέλεχος. Για να σταθούμε και να δούμε αν η πράξη δικαιώνει τις διακηρύξεις του υφυπουργού, περί ίσων ευκαιριών σε όλους να αθληθούν. Και την ευθύνη της Τοπικής Διοίκησης για τη ζώσα πραγματικότητα.

Στην... ξενιτιά για προπόνηση

Στα λόγια, λοιπόν, και η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ - όπως και οι προηγούμενες - πλειοδοτεί (για επικοινωνιακούς λόγους) στην ισότητα ευκαιριών και στον αθλητισμό για όλα τα παιδιά. Υποτίθεται πως δεν υπάρχουν φραγμοί λόγω φτώχειας (την οποία οι πολιτικές τους προκαλούν).

Στις 4/9/2012 ο Γ. Ιωαννίδης έστειλε επιστολή προς τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου, Χ. Σαχίνη. Αναφερόταν «στους κινδύνους που απορρέουν από τη διακοπή της παροχής του, ενδεχόμενο που πιθανόν να οδηγήσει χιλιάδες παιδιά στο να σταματήσουν την αθλητική δραστηριότητά τους»... Για την αποφυγή του ενδεχόμενου αυτού η κυβερνητική παρέμβαση ήταν... ρηξικέλευθη. Ο υφυπουργός παρακάλεσε τον πρόεδρο «να μεριμνήσει ώστε να καθιερωθεί ειδικό τιμολόγιο για τα Αθλητικά Κέντρα».

Με παρακάλια όμως δεν αλλάζει η πραγματικότητα. Και με άλλοθι την καπιταλιστική κρίση, η διαχρονικά στρατηγική επιλογή των (εκάστοτε) κυβερνώντων υλοποιείται ακόμα πιο σκληρά και μαζικά. Το Δημόσιο αποσύρεται (και) από τον αθλητισμό. Ωστε και αυτό το λαϊκό δικαίωμα να γίνει ακόμα περισσότερο εμπόρευμα, για να κερδίζουν όσοι το εκμεταλλεύονται και να το απολαμβάνουν μόνο όσοι διαθέτουν το - κατά περίσταση - αντίτιμο.

Την Τετάρτη έγινε γνωστό ότι ο Κολυμβητικός Ομιλος Νηρέα Ορεστιάδας αναγκάζεται να μεταβεί στην Αδριανούπολη (Τουρκία) για προπονήσεις. Οπως ανέφερε («Sentra 103,3») ο τεχνικός του, Γ. Ζελεσκίδης, «Ο δήμος της πόλης δεν έχει χρήματα για να λειτουργήσει το κολυμβητήριο και μας είπαν ότι θα πρέπει να κλείσει από την 1η Δεκεμβρίου έως τις αρχές Απριλίου.

Στο σύλλογό μας υπάρχουν οκτώ παιδιά στο αγωνιστικό, 30 στο προαγωνιστικό και 70 έως 80 παιδιά στις ακαδημίες. Στην Αδριανούπολη θα πηγαίνουν κάποια από τα παιδιά του αγωνιστικού και του προαγωνιστικού κάθε Σαββατοκύριακο και μία καθημερινή, καθώς δεν είναι εύκολο νεαρά παιδιά να περνούν καθημερινά τα σύνορα, ενώ παιδιά κάτω των 13 ετών δεν έχουν δικαίωμα να βγάλουν διαβατήριο».

Αθληση επί πληρωμή

Την περίοδο 2011 - 2012 επιβλήθηκε η υποχρεωτική ανταποδοτικότητα και στους Αθλητικούς και Πολιτιστικούς Οργανισμούς των δήμων (ίσχυε για καθαριότητα και φωτισμό). Τι σημαίνει αυτό; Οτι για να πληρωθεί ένας εργαζόμενος (εν προκειμένω) σε αθλητική δραστηριότητα απαγορεύεται να χρησιμοποιηθούν χρήματα από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ). Θα διατίθενται μόνο όσα προκύπτουν από τις συνδρομές των αθλουμένων. Αρα, για να αντεπεξέλθει ο δήμος πρέπει να αυξήσει τη συνδρομή. Πρόκειται, δηλαδή, μέσα στα τόσα άλλα, για ένα ακόμα χαράτσι.

Επιπλέον, υπολογίστε ότι από το 2009 οι ΚΑΠ έχουν μειωθεί περίπου 70%... Σ' αυτά προσθέστε και τον προσανατολισμό (σύμφωνος με τις στρατηγικές επιλογές των κυβερνώντων) της πλειοψηφίας των δημοτικών διοικήσεων. Ωστε να καταλάβετε βασικές παραμέτρους που οδηγούν στην αύξηση των ταξικών φραγμών και στην άθληση.

Το κολυμβητήριο στο Περιστέρι άνοιξε με καθυστέρηση (περίπου μέσα Οκτώβρη). Η δημοτική αρχή εξανάγκασε τα σωματεία να αναλάβουν το κόστος του τεχνολογικού εκσυγχρονισμού (περίπου 60.000 ευρώ) και τα έξοδα λειτουργίας του κολυμβητηρίου (υπολογίζονται 600.000 ευρώ το χρόνο). Αλλιώς θα το έκλεινε... Και από πού θα βγάλουν το κόστος τα σωματεία; Από χορηγίες και κυρίως την αύξηση στις συνδρομές των αθλουμένων...

Είχε προηγηθεί - την προηγούμενη περίοδο - το κόψιμο του κρατικού κονδυλίου για τη συντήρησή του, δεν ανανεώθηκαν συμβάσεις προπονητών - γυμναστών της ΓΓΑ και του υπόλοιπου προσωπικού (γιατροί - καθαρίστριες - ναυαγοσώστες). Τα δημοτικά προγράμματα σταμάτησαν και το κόστος συντήρησης (εκτός φυσικού αερίου) έπεσε στα αθλητικά σωματεία, δηλαδή στις πλάτες αθλητών και οικογενειών τους. Η δημοτική αρχή, λειτουργώντας με βάση την ανταποδοτικότητα, παραχώρησε τα ωράρια του δήμου στα αθλητικά σωματεία, βάζοντας μηνιαία συνδρομή και προσλαμβάνοντας προπονητές ανασφάλιστους με μεροκάματα πείνας...

Στο Ιλιον η χρήση του κολυμβητηρίου κοστίζει στον δημότη από 35 έως 50 ευρώ το μήνα, ενώ στα Ανω Λιόσια και το Αιγάλεω (λόγω έλλειψης χρημάτων) δε λειτουργούν τα κολυμβητήρια. Οπως επισημαίνουν «παροικούντες την Ιερουσαλήμ», σε πολλούς δήμους τα κολυμβητήρια έχουν κλείσει και σε άλλους υπολειτουργούν, επειδή δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος συντήρησης. Μειώνουν την ποιότητα των παρεχομένων, ακόμα και των βασικών. Πας, για παράδειγμα, και το νερό είναι καταπράσινο...

(σ.σ. δικές μας οι υπογραμμίσεις)

Γ. Κ.

    

Δ. ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ

Παράδειγμα μιας άλλης προοπτικής

Με τις ενέργειες της δημοτικής αρχής Πετρούπολης το κολυμβητήριο είναι ανοικτό για τους κατοίκους της περιοχής

Τα ενδεικτικά παραδείγματα της ζώσας πραγματικότητας δεν αποτελούν μοιραίο φαινόμενο. Εχουν ως αιτία και αιτιατό πολιτικές επιλογές και στρατηγικές, της κεντρικής και της περιφερειακής διοίκησης.

Μπορεί και πρέπει λοιπόν η δημοτική αρχή να μην αντιμετωπίζει (και) τον αθλητισμό σαν εμπόρευμα. Να μην τον μετρά με όρους ανταποδοτικότητας. Αλλά ως λαϊκή ανάγκη που συμβάλλει στη θωράκιση της υγείας και στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου. Οπως κάνουν παντού - είτε ως πλειοψηφία, είτε ως μειοψηφία - οι κομμουνιστές. Που παλεύουν, κόντρα στις αντίξοες συνθήκες, να διατηρήσουν προσιτή την πρόσβαση και στην άθληση.

Παράδειγμα μιας άλλης προοπτικής, αποτελεί ηΠετρούπολη. Το κολυμβητήριο άνοιξε έγκαιρα (αρχές Σεπτέμβρη). Πλήρως έτοιμο από πλευράς ασφάλειας και υγιεινής. Αλλάχτηκαν αντλίες, άμμος φιλτραρίσματος νερού κ.ά. Η θέρμανση είναι με φυσικό αέριο, όχι με πετρέλαιο. Ολο το κόστος επιβάρυνε το δήμο, όχι τους δημότες.

Λειτουργεί από τις 8 το πρωί έως τις 9 το βράδυ, με δημοτικά προγράμματα - στα οποία συμμετέχουν περίπου 800 άτομα - ανά ηλικία. Παιδιά (10 ευρώ μηνιαίως), ενήλικες (25 ευρώ), ΚΑΠΗ και ΑμεΑ (δωρεάν). Επίσης,δραστηριοποιούνται 3 σύλλογοι. Κανένας δεν πληρώνει ενοίκιο, δε μισθώνουν διαδρομές, δεν πληρώνουν ευρώ για το κόστος λειτουργίας. Τα έσοδα λοιπόν από τις συνδρομές παραμένουν σ' αυτούς. Υπάρχουν 6 γυμναστές/ιες, 2 ναυαγοσώστες, 2 γιατροί και ο υπεύθυνος καλής λειτουργίας του κολυμβητηρίου.

Με απόφαση της δημοτικής αρχής, τα παιδιά (στα δημοτικά προγράμματα μπάσκετ, ποδόσφαιρο, βόλεϊ, ενόργανη, ρυθμική) δεν πληρώνουν μηνιαία συνδρομή αλλά μια συμβολική εγγραφή 15 ευρώ άπαξ το χρόνο. Αν και οι 2 γονείς είναι άνεργοι το παιδί αθλείται εντελώς δωρεάν. Οι τρίτεκνες οικογένειες πληρώνουν για τα δύο, το τρίτο αθλείται δωρεάν. Μειώθηκαν οι συνδρομές των ενήλικων. Φυσιολογικά, λοιπόν, υπήρξε αύξηση φέτος στις εγγραφές.