Εκεί που «κυβερνά η αριστερά»

 Εκεί που «κυβερνά η αριστερά»

Το παράδειγμα της Κρατιδιακής Κυβέρνησης της Ανδαλουσίας στην Ισπανία

Από παλιότερη κινητοποίηση νεολαίας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας

Είναι γνωστή η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ που ισχυρίζεται στην Ελλάδα ότι μπορεί να υπάρξει ανακούφιση μέχρι και λαϊκή ευημερία, όπως κατά καιρούς επικαλείται, από το σχηματισμό μιας «αριστερής κυβέρνησης», δηλαδή από μια κυβέρνηση που θα διαχειρίζεται τον καπιταλισμό και θα λειτουργεί εντός του ευρωμονόδρομου. Ο «Ριζοσπάστης» έχει επανειλημμένως αποκαλύψει τι είδαν κι έπαθαν οι εργαζόμενοι με τις λεγόμενες αριστερές κυβερνήσεις στο Βερολίνο, στη Δανία, στη Γαλλία και την Ιταλία.

Το τελευταίο διάστημα, ο ΣΥΡΙΖΑ, με δημοσιεύματα στην «Αυγή», επικαλέστηκε ως πρότυπο και την κυβέρνηση της Ανδαλουσίας, της Αυτόνομης Κοινότητας στην Ισπανία με 8 εκατομμύρια κατοίκους. Πρόκειται για την κρατιδιακή κυβέρνηση που σχηματίστηκε τον Απρίλη του 2012 και στην οποία συνεργάζονται το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE) μαζί με την «Ενωμένη Αριστερά» (EA), το συνασπισμό στον οποίο συμμετέχει το ΚΚ Ισπανίας, μέλος του προεδρείου του λεγόμενου Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Η ΕΑ, μάλιστα, διέσωσε το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, συγκροτώντας μαζί του κυβέρνηση, παρότι ο λαός του κρατιδίου το μαύρισε στις εκλογές αποδυναμώνοντάς το κατά 8,8% (από το 48,4% έπεσε στο 39,6%).

Αλλά ας δούμε τι πραγματικά συμβαίνει στην Ανδαλουσία.

Αλίμονο σε όποιον δεν έχει να πληρώσει το νοίκι του...

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Αυγή» προβάλλουν ως παράδειγμα φιλολαϊκής πολιτικής την επιβολή «μέτρου ανταποδοτικότητας» στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που δεν μπορούν να πληρώσουν το ενοίκιο του σπιτιού τους. Η υπουργός Οικονομίας και Κατοικίας της κυβέρνησης της Ανδαλουσίας, Ελ. Κορτές, είναι στέλεχος της Ενωμένης Αριστεράς και όπως δήλωσε σε συνέντευξή της (8.12.13) στην «Αυγή»: «Η τοπική κυβέρνηση της Ανδαλουσίας θέλει να στείλει ένα μήνυμα σε όλο τον κόσμο, ότι το δημόσιο δεν είναι δωρεάν. (...) Εχει ένα κόστος που το καταβάλλει όλη η κοινωνία». Ετσι η «κυβερνώσα αριστερά» καλεί όσους δεν μπορούν να πληρώνουν το ενοίκιο ή το ρεύμα προς την τοπική κυβέρνηση να δουλεύουν για την ανακαίνιση, ανοικοδόμηση κατοικιών, προκειμένου να... ξεπληρώσουν τα χρέη τους. Η αντίληψη της ανταποδοτικότητας και της ανταγωνιστικότητας σε όλο της το μεγαλείο με κριτήρια απελευθερωμένης αγοράς που καμιά κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, όποιο πρόσημο κι αν αυτή έχει, δεν μπορεί να ακυρώσει. Αυτό μπορεί να το επιβάλει βέβαια μόνο μια εξουσία στα χέρια της εργατικής τάξης, που η κατοικία δεν θα είναι εμπόρευμα και θα εξασφαλίζεται η φτηνή λαϊκή και αναβαθμισμένη στέγη για όλους.

Ο συνασπισμός Σοσιαλιστικού Κόμματος και Ενωμένης Αριστεράς ισχυρίζεται ότι είναι ενάντια στις εξώσεις, αλλά δεν έχει σταματήσει να κάνει έξωση σε όσους δεν πληρώνουν στις κατοικίες που είναι ιδιοκτησία της κυβέρνησης της Ανδαλουσίας. Στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυβέρνησης της Ανδαλουσίας εισάγοντας στην αναζήτηση τη λέξη «έξωση» εμφανίζονται, από το Μάη του 2012, 130 αναφορές. Εκατό και πλέον από αυτές έχουν να κάνουν με ειδοποίηση έξωσης λόγω μη πληρωμής ενοικίου για τις δημόσιες κατοικίες της κυβέρνησης της Ανδαλουσίας. Αυτές οι εξώσεις παραμένουν υπόθεση ανοικτή παρότι η υπουργός Κατοικίας Ε. Κορτές, ορκίζεται ότι έχουν... παγώσει από τον περασμένο Ιούνη. Ανάλογα τερτίπια, άλλωστε, δε χρησιμοποιεί κι ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ στην Ελλάδα που προτείνει αναβολή για ένα χρόνο των πλειστηριασμών, συντηρώντας την απειλή για κατασχέσεις λαϊκών κατοικιών;

Για την απασχόληση των νέων... κι εδώ κουπόνια

Αλλά και στο πρόβλημα της ανεργίας, η «αριστερή» κυβέρνηση της Ανδαλουσίας αποδεικνύει για ποιον τελικά δουλεύει. Εφαρμόζει το σύστημα με ένα κουπόνι 400 ευρώ το μήνα με διάρκεια ενός έτους που πριμοδοτεί τους εργοδότες για να προσλαμβάνουν νέους εργαζόμενους. Το κουπόνι εργασίας είναι ένα ακόμα πριμ ζεστού χρήματος για τους επιχειρηματίες που αφαιρείται από το μηνιαίο μισθό που κανονικά θα έπρεπε να καταβάλλουν, παρέχοντάς τους τζάμπα εργατικό δυναμικό στο όνομα πάντα της «καταπολέμησης της ανεργίας».

Οσο για τα αποτελέσματα αυτής της λεγόμενης «πολιτικής ενεργητικής απασχόλησης», έχουν τόση επιτυχία όσο... και στην Ελλάδα. Είναι ενδεικτικό ότι το ποσοστό ανεργίας στην Ανδαλουσία φτάνει το 36,37%, ενώ στην Ισπανία είναι στο 25,98%. O αριθμός των ανέργων στην Ανδαλουσία αυξήθηκε κατά 6.900 άτομα (+0,5%). Σύμφωνα με στατιστικές μετρήσεις (πηγή: EPA) το τρίτο τρίμηνο καταγράφονται 1.447.300 άνεργοι στην Ανδαλουσία. Την τελευταία χρονιά, ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε κατά 23.100, μια αύξηση της τάξης του 1,62%.

Ξεκληρίζοντας μικρομεσαίους αγρότες

Η Ανδαλουσία αποτελεί κρατίδιο με παραδοσιακά μεγάλη αγροτική παραγωγή. Η κυβέρνηση της Ανδαλουσίας, εφαρμόζοντας την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, ξεκληρίζει τη φτωχομεσαία αγροτιά, ενώ την ίδια στιγμή δίνει προκλητικές επιδοτήσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους, συγκεντρώνοντας την παραγωγή σε λίγα χέρια και για να λέμε ονόματα, στις αγροτοβιομηχανίες: «Casa De Alba», «Familia Arias» «Canete - Domecq», «Mario Conde».

Παιδεία: Απολύσεις και αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις

Αλλά και στην Παιδεία παίρνονται ανάλογα αντιλαϊκά μέτρα. Προωθείται έτσι η αύξηση του ωραρίου των καθηγητών κι άλλες ρυθμίσεις που οδηγούν:

• Στην απόλυση 5.000 εκπαιδευτικών (πάνω από 3.000 στις βασικές ειδικότητες γλώσσα/μαθηματικά).
• Μετακινείται από τις εστίες του ένας μεγάλος αριθμός καθηγητών και καθηγητριών με οριστική μετάθεση, ενώ αναγκάζονται να διδάσκουν περισσότερες ώρες και συχνά να κάνουν μαθήματα που δε σχετίζονται με την ειδικότητά τους.
• Καταργούνται τα μικρά τμήματα και τα μέτρα στήριξης των μαθητών με ειδικές ανάγκες.

Περικοπές και απολύσεις και στην Υγεία

Είναι χαρακτηριστικό ότι η «κυβερνώσα αριστερά» δίνει τη χαριστική βολή και στον κλάδο της Υγείας. Τον τελευταίο χρόνο στον τομέα της Υγείας στην Ανδαλουσία χάθηκαν 7.027 θέσεις εργασίας. Από τις 12.406 θέσεις εργασίας που χάθηκαν στην Ισπανία στον τομέα της Υγείας, πάνω από τις μισές χάθηκαν στην Ανδαλουσία (7.027), σύμφωνα με την έκθεση του υπουργείου Οικονομικών του κρατιδίου. Οι δε δαπάνες για την Υγεία μειώθηκαν την τελευταία 4ετία κατά 17% στην αυτόνομη κοινότητα της Ανδαλουσίας, ενώ ο μέσος όρος στην Ισπανία γι' αυτήν την περίοδο ήταν 10,3%.

Είναι επίσης ενδεικτικό ότι αλωνίζουν οι επιχειρηματίες στην Υγεία. Το υπουργείο Υγείας έχει συμβάσεις (ιδιωτικά κεφάλαια που στηρίζονται με κρατική χρηματοδότηση) με 17 νοσοκομεία. Οσον αφορά τα νοσοκομεία ενδεικτικό είναι ότι τα μισά είναι ιδιωτικά. Ομως, όπως βέβαια δείχνει η πείρα, η απελευθέρωση και στις υπηρεσίες Υγείας κάνει και τα όποια κρατικά να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Η δε Ανδαλουσία έχει το χαμηλότερο ποσοστό κλινών ανά 1.000 κατοίκους ανάμεσα στα κρατίδια της Ισπανίας.

Επίσης, η «κυβέρνηση της αριστεράς» προχώρησε στο διορισμό μάνατζερς και στην ιδιωτικοποίηση νοσοκομείων όπως το «Κόστα ντελ Σολ», υπέβαλε αίτηση στο υπουργείο Οικονομικών για να παραχωρήσει σε ιδιώτες την κρατική Κλινική της Γρανάδα. Στην Ανδαλουσία το 87% των μαγνητικών τομογραφιών γίνονται σε ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα.

Αποκτώντας εμπειρίες...

Πρόσφατα, η Ρ. Δούρου, υποψήφια περιφερειάρχης του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε ότι «είμαστε άπειροι στη διαπλοκή» ...Ας ρωτήσει τους συντρόφους της στην Ανδαλουσία για την πείρα της «κυβερνώσας αριστεράς», που, αφού διαχειρίζονται τον καπιταλισμό, διακρίνονται για σειρά σκανδάλων διαφθοράς για «σπατάλη και την κατάχρηση του δημόσιου χρήματος» στα οποία κατηγορούνται κυβερνητικοί σύμβουλοι μέχρι και δήμαρχοι της ΕΑ, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα.

Αυτή, λοιπόν, είναι η «κυβερνώσα Αριστερά» στην Ανδαλουσία που, διαχειριζόμενη τον καπιταλισμό, ο λαός δοκιμάζεται βουτηγμένος στη φτώχεια και την ανεργία. Οπλισμένοι και με την ισπανική πείρα πλέον οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, έχοντας επίγνωση ότι και στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ δοκιμάστηκε σε δήμους, συνδικάτα μπορεί να βγάλει συμπεράσματα και να απορρίψει τα κελεύσματα περί αριστερής κυβέρνησης. Μπορεί να εμπιστευτεί, να στηρίξει το ΚΚΕ, να παλέψει αποφασιστικά μαζί του για να βάλει εμπόδια και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να γίνει ο ίδιος με την εξουσία του αφεντικό του πλούτου που παράγει.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 303/2014

K. Π.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΤΙΜΗ... - Ανοιχτό γράμμα στον πρώην σύντροφο Στάθη Σταυρόπουλο... [Με παραλήπτες όλους τους πρώην, -αριστοκράτες κομμουνιστές.]

 ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΤΙΜΗ... - Ανοιχτό γράμμα στον πρώην σύντροφο Στάθη Σταυρόπουλο... [Με παραλήπτες όλους τους πρώην, -αριστοκράτες κομμουνιστές.]

Κομμουνιστής θα πεί να σέβαισαι πρώτα τον εαυτόν σου...
Πάντα με ανάγκαζες να καταφεύγω σε ψευδώνυμα, για να μου γίνει- ανάρτηση σε πολλά γραπτά μου, μέσα από την ιστοσελίδα του ενικός, - που σου έχει παραχωρήσει ο κύριος Χατζηνικολάου...-- μια και το πραγματικό όνομά μου, σου προκαλούσε αλεργία.. θα προσπαθήσω αυτή τη φορά πάλι με το πραγματικό όνομά μου, - να σου πώ δυό λόγια..[έστω και τελευταία].. σε εσένα, και στους ομοίους- σου, που πρόδωσαν την εμπιστοσύνη που σας περιέβαλλε το κόμμα...
Μεγάλε και τρανέ ''κομμουνισταρά''....- θα προσπαθήσω να το--- ξαναστείλω. [Αλλά αυτή τη φορά από μια άλλη ιστοσελίδα, που σέβεται- όλλες τις απόψεις, και αφήνει όλα τα , ανθη να μυρίσουν, η, , να κοπρίσουν.]

\Πολλά, και καλά παραμύθια, για να είμαστε μέσα στη τρελή χαρά!/

Πράγματι αγαπητέ Στάθη, και πρώην σύντροφε, -παραδέχουμε ότι είσαι- ένας εφυέστατος ΄προικισμένος άνθρωπος από τη φύση, η, , --- από το πολύ διάβασμα. Και τι μας λές τώρα; και τι μας προτείνεις;------- για να πνίξουμε την μοναξιά, και; για να είμαστε μέσα στη τρελή χαρά!... πρέπει να κοιμηθούμε με το σύριζα... αγκαλιά!... είναι σαν να γινόμασταν- αιμομίκτες..το παιδί θα γεννιόταν τέρας...η συμπόρευση με τα αστικά κόμματα γεννάνε τέρατα...και αυτό κάνατε μια ζωή..όλοι μαζί εσείς!- οι ''κομμουνιστές''! γιαλαντζί...απο πασοκ μέχρι λάος στην Ικαρία------ και αλλού...για να μην βγούν κομμουνιστές δήμαρχοι, ή, , στα σωματεία--- οι κομμουνιστές συνδικαλιστές, στα σωματεία των εργαζομένων....Γι΄αυτό έχετε λουστεί, παίρνοντας ''αγίασμα''- μέσα από το καπνισμένο τσουκάλι, - όχι του Ρίτσου, αλλά του τσουκαλά - του εργατοπατέρα, κολαπτόμενοι- με τα εκατομμύριά τους...των---παπαδημουπουλέων, και μητροπουλέων.. Αυτοί--- είσασταν, και με αυτούς συμπορεύθηκες, και συμπορευθήκατε.. και ατομικά και κομματικά...

Μήπως τη δική σου μοναξιά! την ΄βροντοφώναξες σε όλα τα μήκη-- και τα πλάτη της ελλάδας, ότι είσαι ''κομμουνιστής''! μπροστά------ στα γκουρλωτά μάτια του Γεωργιάδη....για να σε ακολουθήσουν, ----- στον αδιέξοδο δρόμο σου-σας, - οι κομμουνιστές;-- άρα; για πιόν είσαι- κομουνιστής; για σένα; η, , για τον κόσμο;......άν ήταν για τον κόσμο, - θα ήσουν εκεί που ήσουν...- τόσα χρόνια..Κιότεψες, εγκατέλειψες- τη θέση σου... την πολεμίστρα σου..[και όχι μόνο εσύ] πέρασες εδώ- και πολλά χρόνια στην απέναντι όχθη, - σε όποια και δικαιολογημένα- παράπονα κι' άν είχες από το κόμμα, - [όπως και ο καθένας μπορεί να είχε από εμάς.] δεν σας τιμάει, όχι μόνο εσένα, αλλά και πολλούς σαν και εσένα, που γίνατε οι καθημερινοί συκοφάντες του κκε άλλοτε άμεσα, - και άλλοτε έμεσα...πέρα απο την αποστασία απο το κόμμα.

Η ταυτότητα----- του κομμουνιστή, --δεν παζαρεύται στα σαλόνια----- της αστικής τάξης...ούτε---- ανταλλάσεται με μια θέση έστω και- στην τιμητική θέση.. την τελευταία, ένός αστικού- κόμματος, που είναι- ο Σύριζα... γι, αυτό άν νευρίασες--με τον Γεωργιάδη...και εγώ νευρίασα... και παράλληλα στεναχωρέθηκα, - που δεν είχες το ηθικό δικαίωμα, - και ανάστημα, να πείς, και να προφέρεις αυτή τη λέξη την ιερή και να- την υπερασπιστείς...Ευτυχώς και υπερασπίστηκες, ----- την χαμένη--- λεβεντιά που είχες κάποτε.. [βλέπεις, όποιος μάθει στο φώς, δεν μπορεί να ζήσει στο σκοτάδι..]

Άλλο, μετανοιώνω, και ευθυγραμμίζουμε με το λαικό κίνημα, και με το--- κόμμα, - και άλλο χορεύω έξω από το κόμμα σαν ελεύθερος σκοπευτής κατά το δοκούν, και προσωπικών συμφερόντων...-Όλοι κατά καιρούς.-- έχουμε κάνει πράγματα που δεν μας κάνουν-- υπερήφανους--και άλλο απο την μια να λές ότι εισαι κομμουνιστής, - και από την άλλη να στρέφεσαι- μέσα από το γραπτό η, , προφορικό λόγο σου, -- εκτός και άν νομίζεις ότι- απευθύνεσαι σε κάφρους]-- ενάντια- στο ηρωικό κκε..άς έμενες, - να το έκανες καλύτερο...Αλλά ορισμένοι από εσάς, ---- όταν σας εμπιστεύθηκε το κόμμα, εσείς, με τις πράξεις σας, ----- και με τις ενέργειές- σας, το φέρατε σε πολύ δύσκολη θέση.... Αλλά το κκε είναι από μαγιά- που δεν ξυνίζει...είναι ζυμωμένο με το αίμα- των κομμουνιστών, που μάτωσαν, πάλαιψαν και παλεύουν, για μια άλλη- κοινωνία...που αφέντης θα είναι ο ίδιος ο λαός στον τόπο του, και όχι- τα μονοπώλια.....Γι, αυτό... πάντα θα τρέχετε---- όσοι δεν καταλάβατε- τι σημαίνει ΚΚΕ... πίσω από --- ποτάμια, παραπόταμα, και ξεροπόταμα, της αστικής τάξης...με σύριζα η ξύριζα, η, , με πράσινο, ------ η, , με ρόζ--- χρώμα...θα είστε σε λίγο παρελθόν...στην ουτοπία που ζήτε...
Εμείς οι πολλοί..Θάρθουμε για να μείνουμε.. γιατί θα είμαστε οι πολλοί.. γιατί την εξουσία θα την έχουν οι πολλοί...και όχι αυτοί που έχουν- τα δίς...από τον κλεμένο ιδρώτα, και αίμα μας, το αίμα της εργατικής τάξης...
Αποπροσανατολίζοντας τον λαό, με τίς ψευδεπίγραφες. ''αριστερές''-- κορώνες σας, ώστε να μην βρίσκει ποτέ το δρόμο του.....
Δεν ήσουν ένα απλό μέλλος, η, , ένας άνθρωπος σχεδόν--- αγράμματος σαν και εμένα...εσύ με τα σκίτσα σου, έδινες και δίνεις, - ένα άλλο περιεχόμενο στην ταλαίπωρη ζωή μας.....

Κανείς δεν μπορεί να σου αρνηθεί το δικαίωμα να είσαι κομμουνιστής-
[ Αλλά, κάποτε πρέπει να πάψεις, -- να είσαι λαθρεπιβάτης στο καράβι- των-- κομμουνιστών... Και τότε!.. θα είναι τιμή σου, και θα είσαι η τιμή- μας, - να μας υπερασπίζεσαι...ποτέ δεν είναι αργά...τουλάχιστον, - για σένα..]αρκεί να δουλέψεις για να τον κατακτήσεις αυτόν τον τιμητικό- τίτλο....μια και υπερηφανεύσαι γι, αυτόν....Και πιστεύω, έχεις, ----- και έχουμε, - αρκετό χρόνο να διορθώσουμε τα λάθη μας.

υσ/-Μπορεί να κάνω και λάθος και εκτίμηση στο πρόσωπό σου.. [[Σου ζητώ προκαταβολικά Συγνώμη..]]- Και ένα τελευταίο.. στο έχω ξαναγράψει... τα στερνά, τιμάνε τα πρώτα...
Με τιμή...Σταμάτης γ. Βακαλόπουλος-Σάμος........

Η υποψηφιότητα Μπελογιάννη ως βουλευτή

 Η υποψηφιότητα Μπελογιάννη ως βουλευτή

Ο φίλος τού ιστολογίου ΑΧΠ, με σχόλιό του στο προηγούμενο κείμενο, αναρωτιέται (και ταυτόχρονα ρωτάει): "ο Μπελογιάννης θα μπορούσε νε προταθεί για υποψήφιος βουλευτής της ΕΔΑ όταν δικαζόταν από τους αστούς;". Ως απάντηση αλλά και ως συμπλήρωμα σε όσα σημειώνει ο ΑΧΠ πως λέει ο Λεωνίδας Κύρκος, αντιγράφω από το "Δοκίμιο ιστορίας του ΚΚΕ", Β' τόμος (1949-1968), σελ. 252-254:


Στις 26.7.1951 ψηφίστηκε ο νόμος της "ενισχυμένης αναλογικής" και οι εκλογές ορίστηκαν για τις 9.9.1951. (...) Εκείνη την περίοδο είχε ανατεθεί από το ΠΓ στον Πλουμπίδη η ευθύνη της καθοδήγησης της ομάδας των κομμουνιστών που διαπραγματευόταν με τις δυνάμεις της ΕΔΑ για τη συγκρότηση των συνδυασμών της.

Το ΠΓ είχε αποφασίσει να μπει ο Μπελογιάννης υποψήφιος στους συνδυασμούς της ΕΔΑ, με στόχο η εκλογή του να δημιουργήσει πρόσθετα εμπόδια στην εκτέλεση της αναμενόμενης θανατικής καταδίκης του από το Διαρκές Στρατοδικείο και να ισχυροποιήσει την πολιτική πίεση για γενική πολιτική αμνηστία. Την υποψηφιότητά του πρότεινε και ο ίδιος, ενώ γι' αυτήν είχε ήδη αποφασίσει και το ΠΓ. Επίσης το ΠΓ είχε αποφασίσει να είναι υποψήφιοι φυλακισμένοι και εξόριστοι κομμουνιστές, καθώς και ο Ν. Πλουμπίδης ο οποίος βρισκόταν στην παρανομία. Η ηγεσία του ΚΚΕ επέμενε έντονα σε αυτό το θέμα. Μάλιστα, επειδή το ΠΓ φοβόταν μήπως οι σύμμαχοι στην ΕΔΑ δεν αποδέχονταν τις υποψηφιότητες και τις προγραμματικές θέσεις, επιφυλασσόταν να συνεργαστεί μαζί τους και ήταν σε ετοιμότητα για να πάρει μέρος το ΚΚΕ στις εκλογές με το σχήμα "Πανδημοκρατικός Συναγερμός". Ο τελευταίος είχε ανακοινωθεί και σε ομιλία του Ν. Ζαχαριάδη από το ραδιοσταθμό "Ελεύθερη Ελλάδα".

Αδιάλλακτος πολέμιος της πρότασης ήταν ο Μιχάλης Κύρκος (*), ενώ ισχυρότατη ήταν η αντίδραση των Γιάννη Πασαλίδη, Ανδρέα Ζάκκα, Σταμάτη Χατζήμπεη, Γιάννη Κοκκορέλη και άλλων. Την πρόταση των υποψηφιοτήτων υποστήριξε σθεναρά ο συνδικαλιστής Δημήτρης Μαριόλης.

Στην υπόθεση της υποψηφιότητας Μπελογιάννη παρενέβη και ο Ενιαίος Λαϊκός Αγώνας (ΕΛΑ). Δημιουργήθηκε με εντολή του Γραφείου κρατουμένων των φυλακών "Αβέρωφ" (Νίκανδρος Κεπέσης, Νίκος Καρράς, Μανόλης Γλέζος κ.ά.). Στις 14.8.1951 οι εκπρόσωποι του ΕΛΑ Γιώργης Δαμασκηνός και Τριάδης Σωτηράκος κατέθεσαν στον Άρειο Πάγο δήλωση ίδρυσης του ΕΛΑ. Σκοπός τους ήταν, μέσω της δημιουργίας του ΕΛΑ, να ασκηθεί πίεση στην ΕΔΑ, καθώς και στους Πλουμπίδη-Μπασιάκο, για τους οποίους στελέχη του ΚΚΕ στις φυλακές "Αβέρωφ" και άλλα έξω από τις φυλακές είχαν την άποψη ότι δεν ήθελαν την υποψηφιότητα Μπελογιάννη. Η πίεση έφερε αποτελέσματα σχετικά με τις υποψηφιότητες φυλακισμένων και εξόριστων.

Τελικά επήλθε συμφωνία με βάση την οποία αποκλείστηκαν από τους συνδυασμούς οι Μπελογιάννης και Πλουμπίδης, αν και οι υποψηφιότητές τους κατατέθηκαν στα Πρωτοδικεία Αθήνας-Πύργου και Αθήνας-Λάρισας αντίστοιχα. Συμπεριλήφθηκαν φυλακισμένοι (Νίκανδρος Κεπέσης, Αντώνης Αμπατιέλος, Μανόλης Γλέζος κ.ά.) και εξόριστοι (Στέφανος Σαράφης, Κώστας Γαβριηλίδης, Ηλίας Ηλιού, Κώστας Λυκούρης κ.ά.).

Για το γεγονός ότι ο Μπελογιάννης και ο Πλουμπίδης δε συμπεριλήφθηκαν τελικά στους συνδυασμούς της ΕΔΑ, ο Νίκος Πλουμπίδης έγραψε σε επιστολή του το 1953:

"Στις πιο κρίσιμες στιγμές έπαθα δυο σοβαρότατα ατυχήματα. Πέθανε ο πολύτιμος Χριστάκος (σημ.: εννοεί τον βουλευτή Διονύση Χριστάκο) και ο Κουφός (σημ.: εννοεί τον Νίκο Βαβούδη) έκοψε την επαφή με το ΠΓ για λόγους σοβαρούς. Οι υποψηφιότητές μας είχαν ανακηρυχθεί. Ύστερα από πολλά, η επιτροπή της ΕΔΑ δέχτηκε το μίνιμουμ πρόγραμμα και τους φυλακισμένους και εξόριστους, αρνιόνταν όμως κατηγορηματικά και με απειλή διάλυσης της ΕΔΑ, τους Μπελογιάννη, Πλουμπίδη. Ο βασικότερος και πιο λυσσασμένος πολέμιος ήταν ο Κύρκος."


(*) Ο Μιχάλης Κύρκος απειλούσε με αποχώρηση από την ΕΔΑ στην περίπτωση που θα αποφασιζόταν η υποψηφιότητα του Μπελογιάννη. Βεβαίως, δεν ήταν μόνο ο Μ. Κύρκος που αντιδρούσε:

(...) Σε μια σύσκεψη στο σπίτι του στρατηγού Μάντακα στην οδό Δεινοκράτους, φέρνει το θέμα (...) ο Δ. Μαριόλης. Ο Πασαλίδης διατυπώνει αμέσως τις αντιρρήσεις του. (...) Ο Μιχάλης Κύρκος: "Τα τινάζετε όλα στον αέρα." (...) Ο Σπηλιόπουλος και ο Μάντακας συμφωνούν. Οι άλλοι όμως επιμένουν να μη μπουν οι υποψηφιότητες. (...) Ο Ζάκκας δηλώνει ότι αποχωρεί. (...) Πραγματικά αποχωρεί και δεν παίρνει μέρος στις συσκέψεις της ΕΔΑ. (...) Εκείνο το βράδυ (...) ο Γιάννης Κοκκορέλης προτείνει να δοθεί στον Τύπο ανακοίνωση ότι ο "Δημοκρατικός Συναγερμός" αποχώρησε από την ΕΔΑ. (Σπύρος Λιναρδάτος, "Από τον εμφύλιο στη χούντα", τόμος Α' 1949-1952, σελ. 273-274, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα, 1977)


Σημείωση ιστολογίου: Τελικά, σ' εκείνες τις εκλογές αναδείχθηκαν ως βουλευτές επτά εξόριστοι: Κώστας Γαβριηλίδης (αρχηγός του Αγροτικού Κόμματος, συνεργαζό­μενου με το ΚΚΕ από την εποχή του Μεσοπολέμου), Στέφανος Σαράφης (στρατηγός, στρατιωτικός αρχηγός του ΕΛΑΣ κατά την κατοχή), Μιχάλης Χατζημιχάλης (στρατηγός, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΛΑΣ), Μανώλης Πρωιμάκης (δικηγόρος, μέλος του Πολιτικού Συνασπισμού του ΕΑΜ μετά την απελευθέρωση) Ηλίας Ηλιού (δικηγόρος, παλιός ΕΑΜίτης και αργότερα πρόεδρος της ΕΔΑ), Γιάννης Ιμβριώτης (πρώην καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) και Νίκος Τσόχας (συνδικαλιστής Βόλου). Επίσης, εκλέχτηκαν και τρεις φυλακισμένοι: Αντώνης Αμπατιέλος, Μανώλης Γλέζος και Μάνθος Τσιμπουκίδης. Οι πρώτοι επτά ορκίστηκαν κανονικά ως βουλευτές, κάτι που δεν επετράπη στους άλλους τρεις. Έτσι κι αλλοιώς, στις 8 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς, το εκλογοδικείο ακύρωσε την εκλογή και των δέκα.

Για μια θέση εργασίας… - Το ορατό πρόσωπο των μεθόδων που χρησιμοποιούν εταιρείες για να προσλάβουν ανέργους

 Για μια θέση εργασίας… - Το ορατό πρόσωπο των μεθόδων που χρησιμοποιούν εταιρείες για να προσλάβουν ανέργους

(Θα βάζαμε για τίτλο: "Το ορατό και αποκρουστικό πρόσωπο του καπιταλισμού". - Οικοδόμος)

Η Κλέο Αλμάνσα κηρύχθηκε το πρόσωπο του ισπανικού facebook της περασμένης εβδομάδας, όταν τα κοινωνικά δίκτυα γέμισαν με μηνύματα συμπαράστασης, έπειτα από συνέντευξή της στην «El Mundo», όπου αποκάλυψε πως η αγωνία της να εξασφαλίσει μια θέση εργασίας τής στοίχισε την υγεία και την αξιοπρέπειά της.

Ανεργη, πριν από ενάμιση χρόνο αποφάσισε να συμμετάσχει σε διαγωνισμό για πρόσληψη πωλητών σε επιχείρηση εμπορίας ηλεκτρικών ειδών. Μαζί με άλλους 40 νέους ανέργους, υποβλήθηκε σε δοκιμασίες υπό τον ήχο δυνατής μουσικής και ταχύτατα εναλλασσόμενου φωτισμού «ώστε να ανέβει η αδρεναλίνη για να πουλήσουν καλύτερα», όπως τους εξήγησαν. Στην πραγματικότητα υποδαύλιζαν τον ανταγωνισμό μεταξύ τους με στόχο ο ισχυρότερος να εξουδετερώσει τον πιο αδύναμο. Ανάμεσα στα άλλα, τους έβαλαν να παίξουν τις μουσικές καρέκλες διαγκωνιζόμενοι μέχρι αίματος για μια θέση, αφού όποιος έμενε όρθιος αποχωρούσε, ή να ανεβαίνουν ανά ομάδες σε μια καρέκλα και να ρίχνουν όσους μπορούσαν αποκλείοντάς τους.

Στο τέλος τούς πέταξαν ένα χαρτονόμισμα των 50 ευρώ λέγοντας πως «θα είναι προκαταβολή του μισθού του για όποιον καταφέρει να το πάρει πρώτος». Η Κλέο βρέθηκε να την πατούν -κυριολεκτικά- δεκάδες πόδια ανθρώπων τυφλωμένων να αρπάξουν το χαρτονόμισμα και την πολυπόθητη θέση εργασίας. Στο νοσοκομείο διαπίστωσαν ότι, εκτός από μώλωπες που έφερε σε χέρια, πόδια, και πρόσωπο, είχε κι ένα σοβαρό τραύμα στη σπονδυλική στήλη, που την άφησε δύο μήνες στο κρεβάτι κι ένα χρόνο χωρίς να μπορεί να δουλέψει. Τώρα, περιμένει να εκδικαστεί η μήνυσή της κατά της εταιρείας νιώθοντας «ταπεινωμένη, κακοποιημένη και αποκαρδιωμένη». Οχι μόνο για τον τραυματισμό της, αλλά κυρίως «γιατί με ώθησαν να κάνω απαράδεκτα πράγματα που ποτέ δεν θα είχα κάνει αν δεν είχα τόση ανάγκη για δουλειά». Στα 25 της χρόνια, η Κλέο έγινε το πιο ορατό πρόσωπο των απάνθρωπων και βίαιων μεθόδων που χρησιμοποιούν εταιρείες για να προσλάβουν ανέργους, ωθώντας τους στην επιθετικότητα ώστε να επιλέξουν όσους μπορούν να πατήσουν επί πτωμάτων.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

ΣΠΑΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ!!! ΟΛΟΙ ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΙΣ 7ΜΜ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ!

 ΣΠΑΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ!!! ΟΛΟΙ ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΙΣ 7ΜΜ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ!

Μπράβο στη δημοκρατία τους!

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από αυτόν για να δηλώσουν τι σημαίνει δικτατορία των μονοπωλίων.
Αφού ψήφισαν αίσχη χθές, και με όλους τους τρόπους έδειξαν την τρελή τους αγάπη για τα μονοπώλια και το μίσος τους για το λαό, κάλεσαν και τους υπουργούς Οικονομικών της ΕΕ για να τους δώσουν συγχαρητήρια!

Για να μην τους χαλάσουμε τη φιέστα μάλιστα αποφάσισαν να μας κλείσουν το στόμα απαγορεύοντας τις διαδηλώσεις αύριο!

Τι κάνουμε λοιπόν;
Πολύ απλά:

ΣΠΑΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ!!!

ΟΛΟΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΙΣ 7ΜΜ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ!

ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΚΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΛΕΜΕ ΠΩΣ :

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΨΕΙ!!

Linkwithin

Σπάνιο υλικό από την περίοδο της Λευκής Τρομοκρατίας

 Σπάνιο υλικό από την περίοδο της Λευκής Τρομοκρατίας

Παρακάτω θα παρουσιάσουμε δύο εξαιρετικά σπάνιες φωτογραφίες από την περίοδο του Ελληνικού Εμφυλίου που αφορούν στην λευκή τρομοκρατία όπου κράτος και παρακράτος διεξήγαγαν έναν δεύτερο σκιώδη πόλεμο, τόσο υλικό όσο και ψυχολογικό, σε όλη την ελληνική επικράτεια.

Φωτογραφία 1η 

"Αγαπημένο" φωτογραφικό θέμα των κυβερνητικών αρχών του Εμφυλίου υπήρξε όπως και αλλού έχουμε παρουσιάσει, η εικόνα των άψυχων σωμάτων των ιδεολογικών τους αντιπάλων. Η τακτική αυτή στόχευε σε δύο σημεία: Τρομοκρατούσε τον λαό προσπαθώντας να τον αποτρέψει από την υποβοήθηση των σωμάτων του ΔΣΕ. Όσο μεγαλύτερο το δέος για τον πολιτικό αντίπαλο, τόσο ευρύτερη ήταν και διαπόμπευσή του. Ως εκ τούτου, είναι λογικό να βρίσκουμε ερευνώντας όλο και περισσότερες φωτογραφίες του Καπετάν Πέρδικα. Σε αυτή τη φωτογραφία το σώμα του Πέρδικα έχει αποκαθηλωθεί από τη σκάλα στην οποία είχε διαπομπευθεί. Κατά πάσα πιθανότητα είναι η τελευταία φωτογραφία ή μια από τις τελευταίες φωτογραφίες του σώματός του πριν ταφεί σε άγνωστη τοποθεσία. 

Φωτογραφία 2η 

Φρικτά γνωστή είναι στους μελετητές της εμφυλιακής ιστορίας και η φωτογραφία του Γεώργιου Ατζακλή με τα κεφάλια των επτά σκοτωμένων συντρόφων του. Λιγότερο γνωστή είναι η παραπάνω φωτογραφία που εικονίζει τα επτά κεφάλια ξεχωριστά και το άψυχο σώμα του Ατζακλή σε δρόμο ή πεζοδρόμιο πόλης. Ο Γεώργιος Ατζακλής και οι επτά σύντροφοί του μας είναι γνωστό ότι σκοτώθηκαν στις 5 Απρίλη του 1949 στη θέση Τσίλια του Βρονταμά. Η θέση αυτή βρίσκεται ορεινά σε δασωμένη έκταση. Ως εκ τούτου, η φωτογραφία αυτή του Ατζακλή έχει ληφθεί μεταγενέστερα και όχι στον τόπο του χαμού του, πιθανότατα κατά την διαπόμπευση του σώματός του. 

Η γνωστή φωτογραφία του Ατζακλή και των συντρόφων του

Επιστολή κρατουμένων: Ο Τσιρώνης ήταν βασανιστής -Οι φύλακες δολοφόνησαν τον Καρέλι για εκδίκηση

Επιστολή κρατουμένων: Ο Τσιρώνης ήταν βασανιστής -Οι φύλακες δολοφόνησαν τον Καρέλι για εκδίκηση

iefimerida

Σε απίστευτες καταγγελίες προχωρούν οι κρατούμενοι από τις πτέρυγες Β1, Β2, Γ1, Γ2 των φυλακών Νιγρίτας, καθώς σε επιστολή τους υποστηρίζουν πως ο δολοφονηθείς υπαρχιφύλακας Γιώργος Τσιρώνης ήταν βασανιστής, ενώ τονίζουν πως ο θάνατος του ισοβίτη Ιλία Καρέλι ήταν μία πράξη εκδίκησης από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους.


Η επιστολή των κρατουμένων στις πτέρυγες Β1, Β2, Γ1, Γ2 των φυλακών Νιγρίτας

«Μετά το επεισόδιο στις φυλακές Μαλανδρίνου με το θάνατο του βασανιστή υπαρχιφύλακα Γιώργου Τσιρώνη, ο Ιλία Καρέλι οδηγήθηκε στον εισαγγελέα για να του απαγγελθούν κατηγορίες. Μετά το πέρας της ανάκρισης στις 27 Μαρτίου μεταφέρθηκε άμεσα στις φυλακές Νιγρίτας Σερρών.

Ο συγκρατούμενος μας έτοιμος να δεχθεί τις συνέπειες του νόμου και να του επιβληθεί ποινή για το αδίκημα το οποίο έκανε δικάστηκε ήδη σε θάνατο χωρίς να πάει δικαστήριο και είναι ήδη νεκρός. Η δολοφονία έγινε άμεσα και με επαγγελματική ακρίβεια. Ο Ιλία Καρέλι χώρια τους μώλωπες είχε και τρύπες στο σώμα του, μια στο χέρι και μια στη περιοχή του στέρνου, οι οποίες φέρεται να έγιναν με αιχμηρό αντικείμενο πράγμα το οποίο δεν έχει δημοσιευθεί.

Εμείς θέλουμε να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες και να εξακριβωθούν τα αίτια θανάτου του όπως έγινε και με τον υπαρχιφύλακα. Επίσης ζητάμε να δωθούν στη δημοσιότητα όλες οι φωτογραφίες από τη στιγμή που εισήλθε στη φυλακή Νιγρίτας. Να βρεθούν οι υπεύθυνοι του ξυλοδαρμού και να καταδικαστούν οι δολοφόνοι του όπως θα καταδικαζόταν κι εκείνος. Από νέα στοιχεία που κυκλοφορήσανε από έναν εξωτερικό φρουρό και διάφορους εργαζόμενους κρατούμενους, στο χώρο εισερχομένων υπάρχουν ακόμα και τώρα κηλίδες αίματος και φαίνεται πλέον καθαρά ότι ο Ιλία Καρέλι ξυλοκοπήθηκε ΚΑΙ στις φυλακές Νιγρίτας.

Το μόνο που ζητάμε είναι η δικαιοσύνη και όχι φασιστικές ενέργειες σε στυλ βεντέτας. Είμαστε εδώ και θα σταθούμε αντιμέτωποι σε ότι θέλει να σταματήσει να ακούγεται η φωνή μας. Ας ενωθούμε λοιπόν όλοι πέρα από κάθε εθνικότητα και να αντισταθούμε στη χούντα που επικρατεί εδώ και καιρό. Οι κρατούμενοι από τις πτέρυγες Β1, Β2, Γ1, Γ2 των φυλακών Νιγρίτας».

Linkwithin

ξυπνατε ρεεεεεεε-αγωνααααασ

“Οι άρχοντες του τόπου έχουν απομονώσει τη Λευκίμμη”

Posted by: corfutime Posted date: 14 March 2014 

       Τα κακώς κείμενα της  τοπικής πραγματικότητας θίγει ο αναγνώστης μας κ. Γρ. Μοναστηριώτης με αφορμή τη μεταφορά του, από τη Λευκίμμη στο Νοσοκομείο, λόγω ατυχήματος που είχε.
Στο κείμενο που μας απέστειλε, αναφέρει τα εξής:
Αγαπητοί  συμπατριώτες, προσφάτως  χρειάστηκε  η μετακόμισή μου  με ασθενοφόρο  στο νοσοκομείο της  Κέρκυρας , λόγω  πτώσης,  αφού προηγουμένως  έλαβα  τις πρώτες  βοήθειες  στο  ιατρικό κέντρο  Λευκίμμης.
Η  φροντίδα  που μου προσφέρθηκε  τόσο  από το  νοσηλευτικό προσωπικό  του κέντρου υγείας ,του νοσοκομείου  καθώς και του  πληρώματος  του ασθενοφόρου ήταν  άψογη και  τους  υπέρ  ευχαριστώ  όλους  για την φροντίδα  και την προσπάθεια  που κατέβαλαν για την  εντόπιση  και αποκατάσταση  τυχών σωματικών βλαβών  από την πτώση.                                                                                
Όμως  αγαπητοί  συμπατριώτες  οι άρχοντες  του  τόπου μας δεν δείχνουν  την ίδια  ευαισθησία  και την  ίδια φροντίδα προς  τους πολίτες  όπως  το ιατρικό  και νοσηλευτικό  προσωπικό.       
Για  να γίνω πιο σαφής  σας λέω  ότι το μιας  ώρας και πλέον  ταξίδι  από Λευκίμμη  στο νοσοκομείο ήταν  μια  από τις πιο  τρομακτικές  εμπειρίες στα 72 χρόνια της ζωής μου, ήταν μια δοκιμασία άνευ προηγουμένου.
Αν  είχα  τη δύναμη  να τιμωρήσω  τους μέχρι  τούδε τοπικούς μας (άρχοντες)  η  ποινή που θα τους επέβαλα θα ήταν μια φορά το μήνα  για ένα έτος η μεταφορά τους από Λευκίμμη –Κέρκυρα  με ασθενοφόρο  ξαπλωμένοι  στην σανίδα  του φορείου  μήπως και καταλάβουν  το  απαίσιο  οδόστρωμα  της Εθνικής Λευκίμμης , τρομάρα μας, έτσι είναι οι Εθνικές  Οδοί κύριε  Δήμαρχε; Κύριε Περιφερειάρχα;. Έφτασα στο σημείο  να πω στο πλήρωμα του ασθενοφόρου ότι  οι ασθενείς  θα έπρεπε να λαμβάνουν ολική  νάρκωση  για να μη νιώθουν  την αφιλοξενία της διαδρομής.                                                                                                                                                                                                        Με πιο δικαίωμα κύριοι  άρχοντες μας ζητάτε να πληρώσουμε δημοτικά τέλη;  να πληρώσουμε φόρο ακίνητης περιουσίας και τέλη  κυκλοφορίας, τι  μας προσφέρετε; Γιατί να πληρώνουμε για την ύδρευση όταν το νερό είναι μόνο να πλένουμε  τις αυλές  των σπιτιών;                                                                  
Κύριοι άρχοντες  μας έχετε ξεγυμνώσει παντελώς. Στην περιφέρεια της Λευκίμμης υπήρχε κάποτε ένα αγροτικό  νοσοκομείο, το καταργήσατε, υπήρχε ένας ΟΤΕ τον καταργήσατε, υπήρχε ένα  υποκατάστημα ΙΚΑ το καταργήσατε,τώρα όσοι έχουν να πληρώσουν το ΙΚΑ πρέπει να χάνουν  μια ολόκληρη  ημέρα να ταξιδεύουν στην πόλη, ούτε και για θεώρηση βιβλιαρίου δεν έχει γίνει κάποια μέριμνα. Μας έχει μείνει  τελικά το ταχυδρομείο, κλείστε το κι αυτό  ή μήπως το κρατάτε να μας στέλνετε  τους λογαριασμούς;                                                                                                                                                            Με τι πρόσωπο θα έλθετε να μας  ζητήσετε την ψήφο μας στις επικείμενες  εκλογές;                                    
Τι  θα μας προσφέρετε ως αντάλλαγμα;
Μερικά θα ,θα ,θα  και πάλι  ο τόπος θα επιστρέψει  στον παλιό ρυθμό. Απομόνωση, απομόνωση απομόνωση. Τι  θα κάνετε  με τους γείτονές μου (και όχι μόνο) που αδειάζουν τους βόθρους στις σούδες;
Και εδώ πάλι μερικά θα θα θα και επιστροφή στην (ευωδία) και τα κουνούπια να σφυρίζουν στο σκοπό της  αδιαφορίας σας.
Γρηγόρης Μοναστηριώτης – Γάκης

Αυτη ειναι η αναπτυξη στο καπιταλισμο

«Άγρια αρπαχτικά κατασπάραξαν τη γη της Κέρκυρας για να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά πάρκα»

Posted by: corfutime Posted date: 21 May 2013 

Την προπαραμονή του Λαζάρου έφθασα νύχτα στην Κέρκυρα για να συμμετάσχω, όπως κάθε χρόνο, στα δρώμενα της παραμονής του Λαζάρου στην Επίσκεψη. Ξυπνώντας το επόμενο πρωί βγήκα στο μπαλκόνι μου στους Αγραφούς για να απολαύσω την εξαίσια θέα, που απλόχερα μου προσέφερε η φύση και την απολάμβανα κάθε μέρα, και έπαθα σοκ από το θέαμα που αντίκρισα απέναντί μου. 
Μια ολόκληρη πλαγιά από ελιές και άλλα δέντρα έλειπε από τη φωτογραφία του μυαλού μου για την περιοχή μου. Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι έγινε τέτοια βάρβαρη καταστροφή του περιβάλλοντος για να ικανοποιηθεί η βουλιμία για εύκολο κέρδος των αρπαχτικών που ήρθαν και επένδυσαν στην πατρίδα μας.  Χωρίς οίκτο ξερίζωσαν ελιές και άλλα δέντρα, κατέσκαψαν με βαριά μηχανήματα την πλαγιά του λόφου για να κάνουν αναβαθμίδες και να εγκαταστήσουν τα φωτοβολταϊκά πάνελ και κατέστρεψαν τους αγροτικούς δρόμους της περιοχής. Πήρα το αυτοκίνητό μου και επισκέφτηκα από κοντά την περιοχή. Το μετάνιωσα πικρά.
Ήταν αδύνατο να προχωρήσω. Χτύπησα το κεφάλι μου σε μια απότομη λακκούβα και το άφησα στην άκρη. Μόνο με τα πόδια μπορεί να πάει κάποιος στο κτήμα του ή με τρακτέρ.
Η βάναυση παρέμβαση και η καταστροφή του τοπίου κάνει ακόμα και αυτούς που είναι υπέρ των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, όπως εγώ, να εξεγείρονται όταν βλέπουν τέτοια καταστροφή. Αλήθεια ποιος έδωσε την άδεια για τέτοιου μεγέθους καταστροφή; Οι επενδυτές, κάποιοι ανώνυμοι από το Αγρίνιο, με κατασκευαστή την ¨Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών του Αγρινίου (;), κατασκεύασαν τέσσερα πάρκα στην περιοχή των Αγραφών.
Το ένα από αυτά, το μεγαλύτερο, είναι εγκαταστημένο σε μια επίπεδη περιοχή και δεν δημιουργεί μεγάλο αισθητικό πρόβλημα. Για τα άλλα τρία όμως, που για να τα εγκαταστήσουν ξερίζωσαν τις ελιές και κατέστρεψαν το περιβάλλον, δημιουργείται τεράστιο θέμα. Ποιος επέτρεψε να γίνει τέτοια εγκατάσταση; Εξέτασαν την περιοχή πριν δώσουν τις άδειες; Κατάλαβαν τι επρόκειτο να γίνει; Παρακολούθησαν τον τρόπο παρέμβασης των κατασκευαστών; Πήγαν έστω εκ των υστέρων να δουν τι καταστροφή έχουν κάνει οι κατασκευαστές; Ποιοι είναι υπεύθυνοι σε αυτόν τον τόπο για την προστασία του περιβάλλοντος;
Ρώτησα και έμαθα ότι ο αρμόδιος αντιδήμαρχος της περιοχής απαίτησε να επισκευαστεί ο δρόμος. Ευτυχώς έκανε και κάποιος σωστά τη δουλειά του. Τηλεφώνησα προσωπικά στην Ένωση του Αγρινίου και μου είπαν ότι θα επισκευάσουν το δρόμο μόλις φτιάξει ο καιρός.. Αλήθεια πότε θα γίνει αυτό; Ελπίζω το συντομότερο. Γιατί πρέπει να ξέρουν οι επενδυτές-αρπακτικά ότι για να πετύχει μια επένδυση πρέπει να γίνει αποδεκτή από την τοπική κοινωνία. Και μέχρι στιγμής αυτό δεν έχει γίνει κατορθωτό. Οι κάτοικοι του χωριού είναι ξεσηκωμένοι εναντίον της βάρβαρης παρέμβασης στο περιβάλλον και στους αγροτικούς δρόμους της περιοχής.
Τέλος, θα ήθελα να απευθυνθώ στους ασχολούμενους με τα κοινά και τους φορείς του τουρισμού στην Κέρκυρα και να τους ρωτήσω. Συμπατριώτες, εσείς δεν είσαστε που συνηγορήσατε και απαγορεύσατε στους αγρότες να κόβουν τις ελιές τους και να πωλούν τα ξύλα για να επιβιώσουν στις δύσκολες μέρες που περνάμε;
Περάσατε μάλιστα και νόμο στην Βουλή ώστε να τιμωρούνται οι παραβάτες; Γιατί τώρα κατάπιατε τη γλώσσα σας όταν έρχονται οι επενδυτές-αρπακτικά και καταστρέφουν το περιβάλλον; Καταλαβαίνετε ότι σιγά σιγά πριονίζεται το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεστε; Δεν βλέπετε την υποβάθμιση του περιβάλλοντος στην πατρίδα μας; Ποιος θα έρχεται μετά από λίγα χρόνια στην Κέρκυρα για τουρισμό;
Για το καλό των παιδιών μας ξυπνήστε πριν είναι πολύ αργά.
(Tου Δημήτρη Προβατά)

Ζητείται "αξιοπρεπειόμετρο"

 Ζητείται "αξιοπρεπειόμετρο"

του Νικου Μπογιόπουλου

Κάποτε έχτιζαν Μακρονήσια και έλεγαν ότι χτίζουν «Παρθενώνες»! Τώρα μετέτρεψαν τον τόπο σε κοινωνικό νεκροταφείο, σε θάλαμο αιθαλομίχλης και κατάθλιψης και λένε ότι έφεραν «σωτηρία»…

Κάποτε στοίβαζαν το μισό πληθυσμό στις παραγκουπόλεις του Περάματος και μιλούσαν για «ανοικοδόμηση». Τώρα έχουν αφαιρέσει ακόμα και το δικαίωμα στη θέρμανση από 3 εκατομμύρια Έλληνες και μιλούν για «ανάπτυξη»…

Κάποτε έστελναν 2 εκατομμύρια Έλληνες στις στοές του Βελγίου και τις φάμπρικες της Γερμανίας και έλεγαν ότι δημιουργούσαν το μεταπολεμικό «θαύμα»! Τώρα έχουν στείλει 2 εκατομμύρια Έλληνες στην ανεργία και λένε ότι γράφουν το «success story»…

Κάποτε για να πιάσεις δουλειά έπρεπε να έχεις χαρτί «κοινωνικών φρονημάτων» και ρουσφετόχαρτο από τον Μαυρογιαλούρο της περιφερείας. Τώρα για να πιάσεις δουλειά θα πρέπει να έχεις χαρτί από το οικείο… δουλεμπορικό (!) το οποίο θα σε υπενοικιάζει (!) για δυο και τρία κατοστάρικα στον… οικείο εργολάβο!

Κάποτε βάφτιζαν μισθό το «τρεις κι εξήντα» και βάζανε τους χορτάτους τσανακογλείφτες τους να κατηγορούν το λαό ότι «κατανάλωνε περισσότερα απ’ όσα παρήγαγε». Σήμερα βαφτίζουν «μισθό» τα 500 ευρώ και «κοινωνικό μέρισμα» το 1,5 ευρώ του αιματοβαμμένου «πλεονάσματος» και βάζουν τους χορτάτους σμπίρους τους να διακινούν την αθλιότητα «όλοι μαζί τα φάγαμε»…

Κάποτε λεηλατούσαν δικαιώματα και ελευθερίες με ιδεολογική προμετωπίδα την πάταξη του «κομμουνιστοσυμμοριτισμού». Σήμερα, μια παρέα στην οποία δίνουν τον τόνο οι πολιτικοί κλόουν του πιο πρωτόγονου αντικομμουνισμού, λεηλατεί τα πάντα ισχυριζόμενη τι; Ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο παίρνει τη ρεβάνς από την «ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς», αφού – όπως λένε – αυτή είναι, η Αριστερά, που ευθύνεται για όλα τα δεινά του τόπου. Μόνο που σε αυτόν τον τόπο, από την εποχή των μαυραγοριτών, των κατσαπλιάδων και των τσιφλικάδων, ανέκαθεν βασίλευε και βασιλεύει το δικό τους σύστημα: Ο καπιταλισμός! Μόνο που σε αυτόν τον τόπο εκείνοι που κυβερνούσαν και κυβερνούν, μαζί με τους φίλους τους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι αυτοί που – κατά δήλωσή τους - «γεννήθηκαν και θα πεθάνουν αντικομμουνιστές»!

Κάποτε έβαζαν να ψηφίζουν τα «δέντρα» και έλεγαν ότι ήταν οι σκαπανείς μιας «νέας δημοκρατίας»! Τώρα διαπράττουν το ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα μετά το άλλο, φέρνουν στο άψε – σβήσε Μνημόνια χωρίς να τα έχουν διαβάσει ούτε οι ίδιοι, και παρουσιάζουν σαν Δημοκρατία την κοινοβουλευτική τροϊκανοκρατία…

Ο κύβος ερρίφθη!

Όταν οι «δήμιοι» απαιτούν εκτός από το κορμί να τους παραδώσουμε και την ψυχή μας, τότε δεν πρόκειται για μια «συνήθη» κατάσταση, η οποία μπορεί να χωρέσει σε κοινοβουλευτικά «τερτίπια».

Όταν η λεηλασία γίνεται «νόμος», όταν το ψέμα γίνεται προπαγανδιστική λοβοτομή, όταν ο διαρκής εκβιασμός γίνεται «καθεστώς», τότε δεν αρκεί η δυσπιστία στους «δήμιους» της σάπιας Δανιμαρκίας. Απαιτείται η δυσπιστία, η απόρριψη και η συντριβή όλης της Δανιμαρκίας. Γιατί όσο η σαπίλα της θα αφεθεί να αναπαράγεται, τότε μαζί της θα αναπαράγονται και θα εναλλάσσονται και οι «δήμιοι».

Ως εδώ!

Όταν οι «άρπαγες», αντί να κρύβονται από προσώπου Γης, έχουν το θράσος να λένε ότι καταβάλλουν «υπεράνθρωπες» προσπάθειες για να μας... σώσουν, τότε στον ελληνικό λαό απομένει ένα και μόνο: Να πάρει την πάνδημη, την πλειοψηφική και δημοκρατική απόφαση να τους ανατρέψει. Να τους στείλει από κει που ήρθανε. Μαζί με τις Ευρωπαϊκές τους Ενώσεις και τα Διεθνή Νομισματικά Ταμεία τους. Να αφαιρέσει την εξουσία από αυτούς που του πίνουν το αίμα με ή χωρίς Μνημόνια. Και να γίνει εκείνος, ο λαός, ο αφέντης του τόπου του, ο κυρίαρχος της ζωής του, ο ιδιοκτήτης του πλούτου που ο ίδιος παράγει.

Υστερόγραφο 1: Πέρα από το πόσο « νομικά απροπαράσκευη» μπορεί να ήταν η πρόταση δυσπιστίας κατά του Στουρνάρα, ας συγκρατήσουμε και τούτο: Ο κ.Βενιζέλος, όπως είχε αναλάβει στο πρώτο Μνημόνιο, επί Γιώργου Παπανδρέου, να στηρίξει «συνταγματικά» την πραξικοπηματική – και τότε – ψήφισή του, έτσι και χτες ανέλαβε τον ίδιο ρόλο, του «συνταγματικού» δεκανικιού. Αλλά αυτή τη φορά για λογαριασμό του Αντώνη Σαμαρά. Πράγμα πολύ λογικό για τον πρόεδρο ενός κόμματος που «δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά»…

Υστερόγραφο 2: Οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας με πάθος χειροκροτούσαν χτες τον υπουργό Επικρατείας κ.Σταμάτη, όταν ανακοίνωσε για λογαριασμό της κυβέρνησης ότι γίνεται δεκτή η πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ. Κι όμως! Με το ίδιο ακριβώς πάθος – μόλις μισή ώρα αργότερα - χειροκροτούσαν και τον κ.Βενιζέλο, αλλά και τον κ.Σταμάτη (!), που, σε μια απίθανη κυβερνητική «κωλοτούμπα», αρνήθηκαν να γίνει δεκτή η πρόταση. Δυστυχώς, για τέτοια ζητήματα, που άπτονται της στοιχειώδους πολιτικής αξιοπρέπειας, δεν έχει εφευρεθεί ακόμα «αξιοπρεπειόμετρο». Αν και πιστεύουμε πως ακόμα κι αν είχε εφευρεθεί, πάλι δεν θα υπήρχε τίποτα για να ζυγίσει…

Ο δήμαρχος Φούρνων ψεύδεται συνειδητά

  Ο δήμαρχος Φούρνων ψεύδεται συνειδητά

ανακοίνωση της Τ.Ε. Ικαρίας και Φούρνων του ΚΚΕ

Δήμαρχος Φούρνων: κοινός ψευδολόγος
                           

Με αφορμή συνέντευξη του δήμαρχου Φούρνων στον ραδιοσταθμό Σάμου «αρμονία» την Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014 και τα όσα δήλωσε σε σχέση με τα προβλήματα Υγείας στα νησιά των Φούρνων και τη στάση των κομμουνιστών η Τ.Ε. Ικαρίας και Φούρνων έχει να δηλώσει τα παρακάτω:
Ο δήμαρχος Φούρνων που στηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, ψεύδεται συνειδητά και διαστρεβλώνει τις δηλώσεις του γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, κατά την επίσκεψη του στους Φούρνους τον Ιούλιο του 2013. Ουδέποτε ο γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ έκανε τις δηλώσεις που υποστηρίζει ο κ. Μαρούσης ότι έκανε (ότι δήθεν υποσχέθηκε, ότι θα έστελνε Κνίτες γιατρούς που θα κάλυπταν τις ανάγκες του νησιού) Και επειδή το ψέμα έχει κοντά ποδάρια τον προτρέπουμε να δει και να ακούσει προσεχτικά τα σχετικά βίντεο εκείνης της επίσκεψης, γιατί φαίνεται πως δεν τον ενδιαφέρει η αλήθεια αλλά η διαστρέβλωση των δηλώσεων του γ.γ. του ΚΚΕ, τα ψέματα, ο αντικομουνισμός.
Η Κομματική Οργάνωση των Φούρνων, η Τ.Ε. Ικαρίας και Φούρνων, οι κομμουνιστές αγωνίζονται διαχρονικά για τα λαϊκά προβλήματα, για τα προβλήματα των Ικαριωτών και των Φουρνιωτών. Και τα ζητήματα της Υγείας ήταν και είναι πρώτης προτεραιότητας, γιατί έχουν να κάνουν με την ίδια τη ζωή μας. Ας κάνει τον κόπο ο κ. Μαρούσης, αλλά και η δημοτική πλειοψηφία, να αναζητήσει τις πάρα πολλές ανακοινώσεις τα τελευταία χρόνια, τις παρεμβάσεις και τις ερωτήσεις στη Βουλή για τα προβλήματα Υγείας και στους Φούρνους, να ενημερωθεί για τις κινητοποιήσεις που έχουν γίνει.
Οι κομμουνιστές αγωνίζονται ενάντια στην διαχρονικά αντιλαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που μετά από δεκαετίες εναλλαγής τους στην κυβερνητική εξουσία, κα σήμερα με την συγκυβέρνηση τους, έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση και στον γκρεμό χιλιάδες και χιλιάδες εργαζομένων, με τα χωρίς τελειωμό άγρια αντιλαϊκά μέτρα, με τις λαϊκές οικογένειες να μετράνε συντρίμμια από τα εργασιακά και κοινωνικά τους δικαιώματα. Κατεδαφίζουν το δημόσιο σύστημα Υγείας, έχουν αποκλείσει χιλιάδες εργαζόμενους, συνταξιούχους, ανασφάλιστους, άνεργους, από την πρόσβαση σε φροντίδες Υγείας, στο νοσοκομείο, στα φάρμακα, διέλυσαν την πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας,  χαρατσώνουν άγρια, οι ζωές χιλιάδων φτωχών ανθρώπων που δεν μπορούν να πληρώσουν βρίσκονται σε κίνδυνο. Αυτή η πολιτική την οποία δεν έχει αμφισβητήσει, η δημοτική πλειοψηφία των Φούρνων και ο ίδιος ο δήμαρχος προσωπικά, είναι η αιτία που μένουν τα νησιά χωρίς γιατρούς, χωρίς νοσηλευτικό προσωπικό, χωρίς εξοπλισμό, αυτή την πολιτική δεν έχει καταγγείλει ούτε μια φορά, δεν έχει εκδώσει ούτε ένα ψήφισμα διαμαρτυρίας.
Τα προβλήματα της Υγείας στα νησιά των Φούρνων δεν λύνονται με έναν γιατρό που θα υπηρετήσει για ορισμένους μήνες σαν αγροτικός. Οι ανάγκες των Φουρνιωτών πάνε πολύ πιο πέρα από αυτό και κανείς δεν μπορεί να δηλώνει ικανοποιημένος με έναν και μόνο γιατρό να καλύπτει δυο νησιά και τρεις οικισμούς.
Ο δήμαρχος των Φούρνων καταφεύγει στην ψευδολογία, τη διαστρέβλωση, τον αντικομουνισμό, γιατί αυτό που ενοχλεί δεν είναι άλλο από την εναλλακτική πρόταση του ΚΚΕ για την έξοδο από την κρίση, από την αγωνιστική στάση των κομμουνιστών παντού και στους Φούρνους.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους κάθε λαϊκή άνθρωπο, τους Φουρνιώτες και τις Φουρνιωτίνες να καταδικάσουν τα ψέματα, τις διαστρεβλώσεις, τον αντικομουνισμό, να καταδικάσουν τους μοναδικούς υπεύθυνους για την κατάσταση στον τομέα της Υγείας και στους Φούρνους,  για όλα τους τα βάσανα και τα προβλήματα.
Να τους καταδικάσουν και με την ψήφο τους, μέχρι να ανατρέψουν τη βάρβαρη πολιτική τους με τον αγώνα τους για τη λαϊκή εξουσία.

28 Μαρτίου 2014
Η Τ.Ε. Ικαρίας και Φούρνων 

Το Κομμουνιστικό Κίνημα των Ελλήνων της Αιγύπτου (δ' μέρος)

Το Κομμουνιστικό Κίνημα των Ελλήνων της Αιγύπτου (δ' μέρος)

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει το τελευταίο μέρος της μελέτης του Στέλιου Μπεβεράτου για το Κομμουνιστικό Κίνημα των Ελλήνων της Αιγύπτου

Ελληνική παροικία στην Αλεξάνδρεια

Για τη διεύρυνση και ανάπτυξη του δημοκρατικού αγωνιστικού κινήματος ανάμεσα στους Αιγυπτιώτες Ελληνες, η «Αντιφασιστική Πρωτοπορία» πρωτοστάτησε στη δημιουργία, το 1949, και πλατύτερων δημοκρατικών οργανώσεων, επίσης σε παράνομη συνωμοτική βάση. Δημιουργήθηκαν έτσι η «Ενωση Ελλήνων Δημοκρατών Αιγύπτου» (ΕΕΔΑ), η «Δημοκρατική Οργάνωση Ελληνίδων Γυναικών Αιγύπτου» (ΔΟΕΓΑ) και η «Δημοκρατική Οργάνωση Ελλήνων Νέων Αιγύπτου» (ΔΟΕΝΑ). Στις οργανώσεις αυτές συμμετείχαν όλα τα μέλη της ΑΠ, με εξαίρεση εκείνων που δούλευαν σε συγκεκριμένους περιφρουρημένους τομείς.

Ο συνολικός αριθμός των μελών των πιο πάνω ευρύτερων δημοκρατικών οργανώσεων, την περίοδο της μεγαλύτερης ανάπτυξής τους (γύρω στο 1950), είχε φτάσει τους 450. Ο αριθμός των μελών της ΑΠ, την ίδια περίοδο, ήταν: 80 στην Α' Περιφέρεια (Αλεξάνδρεια) και 60 στη Β' (Κάιρο).
Το καθοδηγητικό όργανο, Κεντρική Επιτροπή της ΑΠ, που εκλεγόταν από τις Συνδιασκέψεις της οργάνωσης (κάθε ένα - δύο χρόνια), απαρτιζόταν από 11 μέλη και είχε 5μελές Γραφείο. Τόσο η ΚΕ, όσο και το Γραφείο συνεδρίαζαν σε τακτά διαστήματα. Σε έκτακτες περιπτώσεις συχνότερα. Οι ομάδες βάσης, οι Τομεακές και οι Περιφερειακές Επιτροπές επίσης συνεδρίαζαν σε τακτά διαστήματα για τον καθορισμό πλάνου δουλειάς, απολογισμό, έλεγχο κ.λπ.

Ο «Ελλην», η εφημερίδα που εξέδιδαν από το 1942 οι Ελληνες κομμουνιστές της Αιγύπτου

Για την ιδεολογικοπολιτική κατάρτιση των μελών γίνονταν συλλογικά μαθήματα και προωθούνταν η αυτομόρφωσή τους, με βοηθήματα τα έργα των κλασικών του μαρξισμού - λενινισμού, αλλά και πολυγραφημένα κείμενα που έγραφε κυρίως ο Φίλιππος Πάγκαλος, με θέματα όπως: Κοινωνία, δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, περιφρούρηση κ.ά. Η ΑΠ εξέδιδε τακτικά και το κεντρικό της όργανο «Ο Πρωτοπόρος», με εσωοργανωτικά κυρίως θέματα. Ανάμεσα στα μέλη της ΑΠ κυκλοφορούσαν και ανάτυπα από επίσημα κείμενα του ΚΚΕ.
Παράνομα πολυγραφημένα έντυπα εξέδιδε και η καθεμιά από τις τρεις δημοκρατικές οργανώσεις, με διαφωτιστικό κυρίως περιεχόμενο. Τα έντυπα των δημοκρατικών οργανώσεων κυκλοφορούσαν ευρύτερα ανάμεσα στην παροικία.
Εκτός από τα παράνομα έντυπα η ΑΠ εξέδιδε για μεγάλο διάστημα και δικές της νόμιμες εφημερίδες. Αρχικά την εβδομαδιαία «Φωνή» και από το 1954 τον καθημερινό «Πάροικο».
Η ΑΠ, από το ξεκίνημά της, εκτός από τους γενικότερους, πολιτικούς στόχους της, είχε πάντα στο επίκεντρο της δραστηριότητάς της και τα καθημερινά προβλήματα των εργαζομένων της παροικίας, με αιτήματα και διεκδικήσεις προς τις ελληνικές και τις αιγυπτιακές κρατικές αρχές αλλά και προς τις ηγεσίες των ελληνικών Κοινοτήτων. Η ΑΠ πάλεψε για την αναπροσαρμογή της παροικιακής Παιδείας, ώστε αυτή να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και εκείνων που τελικά θα έμεναν στην Αίγυπτο και εκείνων που είχαν σκοπό να επαναπατρισθούν, με αποφασιστική στροφή προς την επαγγελματική - τεχνική εκπαίδευση, με καλύτερη εκμάθηση της αραβικής γλώσσας. Η ΑΠ πάλεψε ακόμα για τη μη διακοπή της επιδότησης της μισθοδοσίας των εκπαιδευτικών των ελληνικών σχολείων από το Κέντρο, που είχε προγραμματισθεί. Για την κατάργηση του τέλους ανανέωσης της άδειας παραμονής στην Αίγυπτο, που ήταν δυσβάσταχτο για τους εργαζόμενους. Για την κατάργηση των δασμών που ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν οι επαναπατριζόμενοι για την οικοσκευή που έπαιρναν μαζί τους. Για τη χορήγηση της αιγυπτιακής ιθαγένειας σε όσους το επιθυμούσαν. Και πολλά άλλα ανάλογα αιτήματα. Αυτοί οι αγώνες τοποθετούνταν πάντα στο πλαίσιο του εκδημοκρατισμού της διοίκησης και της λειτουργίας και των ίδιων των ελληνικών Κοινοτήτων, ώστε αυτές να γίνουν όργανα για την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων. Η ΑΠ απαιτούσε οι Κοινότητες να γίνουν κτήμα όλης της παροικίας, μέλη τους να είναι αυτόματα όλοι οι πάροικοι και όχι μόνο όσοι μπορούσαν να πληρώσουν την απαιτούμενη αρκετά ακριβή ετήσια συνδρομή.

Αιχμάλωτοι των Αγγλων γιορτάζουν την 25η Μαρτίου

Με αυτά τα αιτήματα οι εκπρόσωποι της δημοκρατικής - προοδευτικής παράταξης στελέχη της ΑΠ έδωσαν σκληρές μάχες, ιδίως στις συνελεύσεις των Κοινοτήτων, που συγκαλούνταν κάθε χρόνο. Οι μαχητικές θέσεις της δημοκρατικής - προοδευτικής παράταξης έβρισκαν θερμή υποστήριξη από τη μεριά των πλατιών λαϊκών στρωμάτων της παροικίας, σε βαθμό μάλιστα που στις εκλογές του 1958 στην Αλεξάνδρεια, οι μεγαλοαστοί ταγοί της παροικίας κινδύνεψαν να χάσουν την πρωτοκαθεδρία.
Σχετικά με τη δράση της ΑΠ γύρω από τα παροικιακά προβλήματα θα πρέπει πάντως να επισημανθεί και μία αδύνατη πλευρά της: Πολλές φορές, στην προσπάθεια να συμπαραταχθούν γύρω από την προοδευτική παράταξη - στην οποία η ΑΠ πρωτοστατούσε - όσο το δυνατόν ευρύτερες δυνάμεις, υπερέβαλλε στην έννοια της «ενότητας της παροικίας», παραμέριζε τον ταξικό διαχωρισμό της και κατά προέκταση υποχρεωτικά καλλιεργούσε αυταπάτες για τον τρόπο με τον οποίο μπορούσαν να λυθούν τα προβλήματα των εργαζομένων της παροικίας.

Οι διώξεις

Στην πολύπλευρη δράση των προοδευτικών δυνάμεων, με επικεφαλής τους Ελληνες κομμουνιστές της Αιγύπτου, σε όλους τους τομείς της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, οι αντιδραστικές δυνάμεις της παροικίας και οι εκπρόσωποι του ελληνικού κράτους, αξιοποιώντας και τις πάντα πρόθυμες γι' αυτό αιγυπτιακές αρχές, απαντούσαν συστηματικά με τον γνώριμο τρόπο τους: Την τρομοκρατία.
Τις τρομοκρατικές συλλήψεις μελών και στελεχών του ΕΑΣ, τον Απρίλη του 1944, ακολούθησαν, σε διάφορες περιόδους, δεκάδες άλλες συλλήψεις, εκτοπίσεις και απελάσεις μελών και στελεχών της ΑΠ, μελών των ευρύτερων δημοκρατικών οργανώσεων και άλλων αγωνιστών. Συνελήφθησαν και απελάθηκαν αγωνιστές για τη συγκέντρωση υπογραφών κάτω από τις εκκλήσεις για την Ειρήνη, για τη Γενική Αμνηστία, ενάντια στις εκτελέσεις στην Ελλάδα και την Κύπρο. Ο «Ελληνας» υποχρεώθηκε να κλείσει το 1947, και ο δεύτερος αρχισυντάκτης του, Κώστας Κουτρής, απελάθηκε, όπως και ο πρώτος. Απελάθηκαν, επίσης, μέλη των προεδρείων των προοδευτικών αγωνιστικών σωματείων. Από τα σχολεία απολύθηκαν αγωνιστές εκπαιδευτικοί. Από το γυμνάσιο του Καΐρου αποβλήθηκαν για πάντα μαθητές, γιατί μάζευαν υπογραφές για τη Γενική Αμνηστία στην Ελλάδα.
Οι διώξεις αυτές γίνονταν κατά κανόνα με υπόδειξη από τις ελληνικές προξενικές αρχές ή τις αγγλικές και αργότερα τις αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες. Οταν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου το ΔΣ του Συνδέσμου των Αποστράτων του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, που αριθμούσε 3.500 μέλη, ανάμεσά τους και πολλοί «συρματίες», αρνήθηκε να αποκηρύξει το ΔΣΕ και να ταχθεί στο πλευρό της κυβέρνησης, ο πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κάλεσε τα μέλη του ΔΣ και τους ζήτησε να διαλύσουν το σωματείο. Πιέσεις σε μέλη του ΔΣ άσκησε και η αιγυπτιακή Ασφάλεια. Μπροστά στην άρνηση των μελών του ΔΣ να υποκύψουν στις πιέσεις, οι αιγυπτιακές αρχές προχώρησαν στην απέλαση μερικών από τα πιο δραστήρια στελέχη του Συνδέσμου, ανάμεσά τους και μέλη και στελέχη της ΑΠ. Μετά τη σημαντική ενίσχυση της δύναμης της προοδευτικής παράταξης στις εκλογές της Κοινότητας της Αλεξάνδρειας, το 1958, οι εκπρόσωποί της, πέντε συνολικά, με επέμβαση της αιγυπτιακής Ασφάλειας, κηρύχθηκαν έκπτωτοι και αντικαταστάθηκαν από επιλαχόντες.
Αυτοί που συλλαμβάνονταν από τις αιγυπτιακές αρχές πριν απελαθούν κλείνονταν σε φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης, συχνά για πολλούς μήνες. Ιδιαίτερα οι νέοι βασανίζονταν για να καταδώσουν τους συνεργάτες τους. Από την Αίγυπτο απελάθηκαν ακόμα Ελληνες κομμουνιστές που συμμετείχαν στις αιγυπτιακές κομμουνιστικές οργανώσεις.
Σχετικά με τα χτυπήματα και τις διώξεις, πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι, παρά τις προσπάθειες και την αγαστή συνεργασία των ελληνικών και των αιγυπτιακών διωκτικών αρχών, που είχαν και τη βοήθεια των χαφιεδίστικων μηχανισμών της παροικίας, σε όλη τη διάρκεια της ζωής της ΑΠ - χάρη στην αυστηρή τήρηση της αρχής του διαχωρισμού της νόμιμης από την παράνομη δουλειά και των άλλων κανόνων της κομματικής περιφρούρησης - ο παράνομος μηχανισμός της έμεινε ουσιαστικά άθικτος.

Η σχέση με το κομμουνιστικό κίνημα και τους κοινωνικούς και απελευθερωτικούς αγώνες του αιγυπτιακού λαού

Οπως είδαμε, πρωτοπόροι Ελληνες κομμουνιστές, μαζί με άλλους ξένους, ήδη από την εποχή του μεσοπολέμου, συμμετείχαν στα πρώτα βήματα του κομμουνιστικού κινήματος στην Αίγυπτο, σε κοινούς συνδικαλιστικούς αγώνες, στο κίνημα για την υπεράσπιση της ειρήνης, κ.ά.
Το ξέσπασμα του πολέμου, η φασιστική επίθεση και η κατοχή της Ελλάδας από τους Γερμανούς σηματοδότησαν μια αλλαγή του προσανατολισμού της δράσης της ελληνικής κομμουνιστικής ομάδας που είχε συγκροτηθεί λίγο πριν από τον πόλεμο. Η πάλη κατά του φασισμού, η κινητοποίηση της παροικίας σ' αυτή την πάλη, για την απελευθέρωση της Ελλάδας, πήρε άμεσο, επείγοντα χαρακτήρα. Η κύρια προσοχή των κομμουνιστών στράφηκε κατά συνέπεια προς την ίδια την παροικία.
Στη στροφή αυτή συνέτειναν και άλλοι παράγοντες. Οι Ελληνες κομμουνιστές ήταν οι ίδιοι κομμάτι της παροικίας, γνώριζαν πολύ καλά τα προβλήματά της και είχαν τη δυνατότητα άμεσης επαφής με το σύνολο της μάζας αυτής της παροικίας, πράγμα που δεν ίσχυε για τη μεγάλη μάζα του αιγυπτιακού λαού, στην οποία οι Ελληνες κομμουνιστές ήταν δύσκολο να απευθυνθούν, όχι μόνο λόγω του προβλήματος της γλώσσας, αλλά και γιατί σε καθεστώς ξενοκρατίας, οι λαϊκές δυνάμεις των Αιγυπτίων βλέπανε με καχυποψία τους Ελληνες, σημαντικό μέρος των οποίων ανήκε στην προνομιούχα μειοψηφία των ξένων.
Στη στροφή αυτή και το «ξέκομμα» της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων κομμουνιστών από τις αιγυπτιακές κομμουνιστικές οργανώσεις συνέτειναν και η πολυδιάσπαση του αιγυπτιακού κομμουνιστικού κινήματος που υπήρχε τότε και η διαπίστωση ότι σε ορισμένες τουλάχιστον από τις οργανώσεις αυτές ήταν συχνό φαινόμενο η διείσδυση πρακτόρων της αιγυπτιακής Ασφάλειας και των αγγλικών μυστικών υπηρεσιών.
Ασχετα πάντως από το γεγονός ότι οι Ελληνες κομμουνιστές είχαν επίγνωση του ότι οι ίδιοι δεν μπορούσαν να παίξουν ηγετικό ρόλο στο αιγυπτιακό κομμουνιστικό κίνημα, αντιλαμβάνονταν την ανάγκη της επαφής και αλληλεγγύης με τους Αιγύπτιους κομμουνιστές. Σ' αυτό το πλαίσιο, η «Αντιφασιστική Πρωτοπορία», από το 1949 συνδέθηκε και είχε τακτική επαφή με την αιγυπτιακή «Πρωτοπορία των Εργατών» (ΠτΕ). Στην ηγεσία αυτής της οργάνωσης βρίσκονταν στελέχη με τα οποία σύντροφοι της ΑΠ είχαν συνεργασθεί στο πλαίσιο αιγυπτιακών κομμουνιστικών οργανώσεων κατά την πριν τον πόλεμο εποχή, και τους ήταν γνωστά σαν στελέχη τίμια και αφοσιωμένα στην κομμουνιστική υπόθεση.
Η συνεργασία πραγματοποιούνταν στο επίπεδο των ηγεσιών των δύο οργανώσεων με προσωπικές επαφές και ανταλλαγή κειμένων και είχε το χαρακτήρα της αμοιβαίας παροχής πληροφοριών, αλλά κυρίως της μεταβίβασης πείρας και βοήθειας από την πλευρά της ΑΠ προς την ΠτΕ, πράγμα που αντανακλούσε βέβαια τη συσσωρευμένη πείρα του συνόλου του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος, του ίδιου του ΚΚΕ. Σε όλη τη διάρκεια αυτής της επαφής και συνεργασίας, από την πλευρά της ΑΠ γινόταν προσπάθεια ώστε η Πρωτοπορία των Εργατών (που το 1957 στην πρώτη της Συνδιάσκεψη μετονομάστηκε σε Εργατοαγροτικό Κομμουνιστικό Κόμμα Αιγύπτου - ΕΑΚΚΑ) να πρωτοστατήσει ώστε οι πολυάριθμες κομμουνιστικές οργανώσεις που υπήρχαν τότε να ενοποιηθούν σε ένα ενιαίο Κομμουνιστικό Κόμμα, πράγμα που τελικά επιτεύχθηκε.
Η επαφή με τους Αιγύπτιους κομμουνιστές σε επίπεδο οργανώσεων διακόπηκε το Γενάρη του 1959, μετά τη σύλληψη εκατοντάδων κομμουνιστών (πολλοί από τους οποίους βασανίστηκαν απάνθρωπα), καθώς μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και τα στελέχη που εξασφάλιζαν την επαφή με την ΑΠ.
Στο ευρύτερο πλαίσιο της αλληλεγγύης με τον αιγυπτιακό λαό, η ΑΠ συμπαραστάθηκε σταθερά στον αντιιμπεριαλιστικό - απελευθερωτικό αγώνα του, που εντάθηκε μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, με αρθρογραφία στον «Πάροικο» και στον αστικό Τύπο, ψηφίσματα συνελεύσεων, υπομνήματα από διάφορους φορείς κ.λπ.
Οταν, μετά την εθνικοποίηση της Εταιρείας της Διώρυγας του Σουέζ, το 1956, εκδηλώθηκε η τριμερής ιμπεριαλιστική επέμβαση Αγγλίας, Γαλλίας και Ισραήλ, η συμπαράσταση αυτή πήρε την πιο έμπρακτη μορφή: Την κατάταξη εθελοντών στην αιγυπτιακή Εθνοφρουρά, κάτω από την αιγίδα της Επιτροπής Ελληνο-Αιγυπτιακής Συνεργασίας, που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της ΑΠ και με τη συμμετοχή στελεχών της καθώς και προσωπικοτήτων από τον προοδευτικό αιγυπτιακό χώρο. Για τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών στην Εθνοφρουρά η Επιτροπή Ελληνο-Αιγυπτιακής Συνεργασίας δέχθηκε τις ευχαριστίες του Αρχηγείου του Αιγυπτιακού Στρατού.
Σοβαρή αδυναμία στον τομέα της αλληλεγγύης με τον αιγυπτιακό λαό αποτέλεσε το ότι τα μέλη και τα στελέχη της ΑΠ, αν και έβλεπαν και προπαγάνδιζαν αυτήν την ανάγκη, δεν μπόρεσαν, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, να κατευθύνουν τους Ελληνες εργαζόμενους, να οργανώσουν τη συμμετοχή τους, να συμμετάσχουν και οι ίδιοι στους καθημερινούς ταξικούς αγώνες της αιγυπτιακής εργατικής τάξης στους τόπους δουλειάς, στις επιχειρήσεις. Δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν στον τομέα αυτόν τον τεχνητό φραγμό που είχε στήσει η άρχουσα τάξη, ντόπια και ξένη, ανάμεσα στην παροικία και τον αιγυπτιακό λαό, ανάμεσα στους ξένους και τους Αιγύπτιους εργαζόμενους.
Επίσης, τουλάχιστον για μια ορισμένη περίοδο, υπήρξαν αυταπάτες ως προς το χαρακτήρα και τις δυνατότητες που προσέφερε το κίνημα των «Ελεύθερων αξιωματικών», που είχε επικρατήσει τον Ιούλη του 1952.
Πριν την ολοκλήρωση της ανασκόπησης της 18χρονης πορείας και δραστηριότητας της ΑΠ θα πρέπει, τέλος, να σημειωθεί μια γενικότερη αδυναμία, που έχει βέβαια σχέση με τους γενικούς στρατηγικούς στόχους που έβαζε μπροστά του το ΚΚΕ στη διάρκεια του πολέμου και αμέσως μετά απ' αυτόν: Ενώ γενικά προπαγανδιζόταν ο σοσιαλισμός σαν το μόνο δίκαιο κοινωνικό σύστημα, δεν τονιζόταν το ότι μόνο σ' αυτόν, στην Ελλάδα ή στην Αίγυπτο, θα έβρισκαν λύση τα προβλήματα των εργαζομένων της ελληνικής παροικίας. Ο αγώνας σταματούσε συχνά στα επιμέρους προβλήματα, δεν τα συνέδεσε με στρατηγική κατάκτησης της εργατικής εξουσίας.

Η συρρίκνωση της παροικίας στις νέες συνθήκες - Ο επαναπατρισμός

Το καθεστώς των «διομολογήσεων», των νομικών προνομίων για τους ξένους, έληξε το 1946. Η προνομιούχα όμως θέση των ξένων, μαζί και της παροικίας των Ελλήνων, δεν έληξε παρά μόνο με τα δραστικά μέτρα που πάρθηκαν ενάντια στην οικονομική κυριαρχία των ξένων μετά την εθνικοποίηση της Διώρυγας του Σουέζ και την αποτυχημένη ιμπεριαλιστική επέμβαση Αγγλίας, Γαλλίας και Ισραήλ το 1956. Κρατικοποιήθηκαν ή πέρασαν υποχρεωτικά στην ιδιοκτησία Αιγυπτίων καπιταλιστών οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις εξωτερικού εμπορίου, οι μεταφορές, οι μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις. Πέρα από την αγροτική μεταρρύθμιση, που είχε προηγηθεί, στους ξένους απαγορεύτηκε ολοκληρωτικά κάθε ιδιοκτησία αγροτικής γης. Παράλληλα επιβλήθηκαν ποσοστώσεις τόσο στον αριθμό των ξένων που μπορούσε να απασχολεί κάθε επιχείρηση όσο και στο συνολικό ποσό των αποδοχών τους.
Η κατάργηση της κυριαρχίας των ξένων στην οικονομία της χώρας αναπόφευκτα άλλαξε ριζικά και τη θέση που είχαν σ' αυτήν οι ξένοι εργαζόμενοι. Δεν υπήρχε πια κανένας που να θέλει να τους έχει σε προνομιούχα θέση. Το βιοτικό τους επίπεδο οδηγούνταν άμεσα ή μακροπρόθεσμα στο να εξισωθεί με το πολύ χαμηλό βιοτικό επίπεδο των Αιγυπτίων εργαζομένων. Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων και γενικά της ελληνικής παροικίας αποφάσισε να επαναπατρισθεί. Ενα μικρό μέρος μετανάστευσε προς άλλες χώρες. Στην Αίγυπτο έμεινε μια μικρή παροικία (υπολογίζεται σε 10.000), που προσαρμόσθηκε στις νέες συνθήκες, με φυσιολογική τάση ενσωμάτωσης στην αιγυπτιακή κοινωνία.
Μαζί με τη μεγάλη μάζα της παροικίας, στα τέλη της δεκαετίας του '50 - αρχές της δεκαετίας του '60, με ελάχιστες εξαιρέσεις, που έμειναν στην Αίγυπτο ή βρέθηκαν σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης, επαναπατρίσθηκαν και οι κομμουνιστές μέλη και στελέχη της «Αντιφασιστικής Πρωτοπορίας». Ετσι έκλεισε η σελίδα της ιστορίας του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος στην Αίγυπτο. Μια σελίδα που αποτελεί βέβαια ένα πολύ μικρό κομμάτι μέσα στο σύνολο της εποποιίας των αγώνων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας. Η σελίδα όμως αυτή έχει μια ιδιαίτερη αξία: Δείχνει τη δυνατότητα και ικανότητα που έχουν οι κομμουνιστές, ακόμα και σε εντελώς ιδιόμορφες συνθήκες, να συγκροτούν τις δυνάμεις τους και να αναπτύσσουν τη δράση τους, όταν μένουν σταθερά προσανατολισμένοι στο να παλέψουν κάτω από την ηγεσία και με τη βοήθεια του κόμματός τους, για την πραγμάτωση των στόχων του.
Βιβλιογραφία
1. Αθανάσιου Πολίτη: «Ο ελληνισμός και η νεωτέρα Αίγυπτος», τόμ. Ι και ΙΙ, εκδ. «Γράμματα»
2. Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' τόμος (1918 - 1949), Β' τόμος (1949 - 1968)
3. Γιώργη Αθανασιάδη: «Η πρώτη πράξη της ελληνικής τραγωδίας», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»
4. Γιάννη Αναστασιάδη: «Μνήμες από τη δράση του αριστερού κινήματος του αιγυπτιώτη ελληνισμού» - Αθήνα 1993
5. Βασίλη Νεφελούδη: «Ελληνες πολεμιστές στη Μέση Ανατολή», εκδ. «Ο Ρήγας», Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ
6. Πάνου Ν. Ξένου: «Οι εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες του αιγυπτιακού λαού», εκδ. Επιτροπή Ελληνο-Αιγυπτιακής Συνεργασίας - Αλεξάνδρεια 1957
7. Θέμη Ματσάκη: «Το δίλημμα του αιγυπτιώτη ελληνισμού» - Κάιρο 1961
8. Παναγιώτη Μακρή: «Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση Μέσης Ανατολής» - περιοδικό «Εθνική Αντίσταση», Οκτώβρης - Δεκέμβρης 2008