Ο μισθοφόρος του survivor με τους μισθοφόρους της αριστεράς...

Δεν έχουν αφήσει Μισθοφόρο για Μισθοφόρο στον ΣΥΡΙΖΑ...

Διεύρυνση του "προοδευτικού μετώπου" με μισθοφόρους σάπιων τηλεριάλιτι...

Το προοδευτικό μέτωπο του Σύριζα βρίσκεται στα σκαριά και από αυτό δε θα μπορούσαν να λείπουν άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού, όπως οι μισθοφόροι δημοφιλών ριάλιτι.
Πολύτιμες ενισχύσεις στον Συριζα χαρίζει γενναιόδωρα ο χώρος της reality - trash τηλεόρασης. Mετά από δύο προερχόμενους από το Power of Love υποψήφιους (η μία μάλιστα φιλοβασιλική για να ενισχυθεί ο πολιτικός "πλουραλισμός" της χώρας), ήρθε η ώρα του πρώτου Survivor να μας δώσει το "αριστερό" πρόσημο!!!

Και μάλιστα δεν μιλάμε για κανέναν τυχαίο, αλλά για τον περίφημο Μισθοφόρο, λιγότερο γνωστό ως Κώστα Αναγνωστόπουλο, που ταιριάζει γάντι με τους μισθοφόρους της αριστεράς του συριζα, που δεν είναι παρά η κορυφή ενός παγόβουνου ιδεολογικής ηγεμονίας στη συγκεκριμένη κατηγορία τηλεπερσόνων...

Η επιτυχία της κυβέρνησης στον πρώτο κύκλο του διάσημου ριάλιτι επιβίωσης είναι πραγματικά αξιοσημείωτη, αφού φαίνεται να αγγίζει και το λαοφιλή νικητή του, Γιάννη Αγγελόπουλο κατά κόσμον Ντάνο. Πριν λίγες μέρες ο δάσκαλος θαλάσσιου σκι – ηθοποιός – συγγραφέας συναντήθηκε και φωτογραφήθηκε με την υποψήφια δήμαρχο και πρώην υπουργό Μακεδονίας – Θράκης Κατερίνα Νοτοπούλου  στα παιδικά χωριά SOS της Θεσσαλονίκης σε εκδήλωση με θέμα το bullying. Ευελπιστούμε η προσέγγιση αυτή να μην ήταν συγκυριακή, αλλά να καρποφορήσει και σε κάτι ευρύτερο. Εξάλλου ο Ντάνος έχει τουλάχιστον ένα κοινό με τον Τσίπρα, το οποίο είναι πως – με εξαίρεση τα συγγράμματα του Πολυτεχνείου και τα Άπαντα του Λένιν σε τρυφερή ηλικία – πιθανότατα έχουν διαβάσει ακριβώς τον ίδιο αριθμό βιβλίων (8). 

Η επιλογή δε ενός μισθοφόρου που δούλεψε σε καράβια στη Σομαλία στα ψηφοδέλτια της ΠΦΑ – έστω και σε τοπικό επίπεδο – είναι απόλυτα ταιριαστή με το ρόλο της κυβέρνησης ως άξιου μισθοφόρου των νατοϊκών συμφερόντων στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Εξάλλου, Ντάνος και Αναγνωστόπουλος είναι επιζήσαντες μιας διαδικασίας με άθλους και πείνα, ενώ τώρα δρέπουν τους καρπούς των θυσιών τους, όπως ο ελληνικός λαός επιβίωσε από τα μνημόνια και τώρα τραβάει ξανά προς τη δόξα της αριστερής ανάπτυξης και της εξόδου στις αγορές που χορεύουν στα νταούλια που χτυπά ο Τσίπρας.

Πάντα πρωτοπόρος ο Σύριζα σε κινήσεις υψηλού πολιτικού συμβολισμού.

Από παλιά όμως, ο Σύριζα είχε αλώσει το κάστρο του Fame Story, του πρώτου και του δεύτερου, που ήταν και τα καλύτερα εξάλλου. Πρώτη στις επάλξεις του αγώνα ήταν η Άσπα Τσίνα, που μέχρι πριν λίγα χρόνια τουλάχιστον ήταν μέλος της νομαρχιακής επιτροπής Τρικάλων του Σύριζα, αν κι έκτοτε δε γνωρίζουμε την τύχη της πολιτικής της δράσης και ίσως ήρθε η ώρα να ενεργοποιηθεί ξανά τώρα που όλες οι δυνάμεις της αριστεράς συσπειρώνονται. Μεγάλη αγωνία υπάρχει και για το αν συμπεριληφθεί εκ νέου στα βουλευτικά ψηφοδέλτια η Ραλλία Χρηστίδου, που, τουλάχιστον ως το 2016, υπερασπιζόταν σε κάθε τηλεοπτικό μετερίζι τις αγνές αγωνιστικές προθέσεις της ΠΦΑ, ζητώντας από την παρουσιάστρια Ντορέτα Παπαδημητρίου να ξανακάνουν τη συζήτηση σε 10 χρόνια από τότε, δηλαδή το 2026. Από το στόμα της και στου λαού τ’ αυτί, να μας κόβει ο θεός χρόνια και να δίνει έδρες στην κυβέρνησή μας.

Ίσως πάντως έχει ωριμάσει το πλήρωμα του χρόνου, στο προοδευτικό μέτωπο να συμπεριληφθεί και η νικήτρια του Fame Story 2, Καλομοίρα στο προοδευτικό μέτωπο του Σύριζα, παρότι το πολιτικό της ίνδαλμα ο ΓΑΠ, ακόμα κάνει το δύσκολο, σε αντίθεση με το 95% περίπου των πρώην στενών συνεργατών του.

Αν κρίνουμε πάντως από τη ζέση των Συριζαίων στα ΜΚΔ, μάλλον η επόμενη υποψηφιότητα που κλειδώνει από ριάλιτι είναι ο Ζαχίρ του Μάστερσεφ, όταν κάποια στιγμή του δοθεί ελληνική υπηκοότητα.

Και για να προλάβουμε σχόλια περί “ελιτισμού” και τα συναφή να διευκρινήσουμε κάτι. Προφανώς και οι παίκτες ριάλιτι έχουν όπως κάθε Έλληνας πολίτης δικαίωμα να έχουν πολιτικές απόψεις, να τις εκφράζουν και να κατεβαίνουν και υποψήφιοι. 

Το θέμα είναι αν θα επιλέγονταν αν ήταν ακριβώς οι ίδιοι πολίτες, με την ίδια κοινωνική και επαγγελματική/καλλιτεχνική δράση, αν δεν είχαν περάσει πρώτα από τέτοια παιχνίδια. Κατά τα λοιπά, ας αποφασίσει ο λαός, εξάλλου δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι ακόμα τόσο στην παρούσα, όσο και σε παλαιότερες κοινοβουλευτικές συνθέσεις, υπάρχουν βουλευτές που θα ταίριαζαν πολύ περισσότερο σε ριάλιτι – ή μάλλον στα Παρατράγουδα της Πάνια – από αρκετούς νυν και πρώην συμμετέχοντες.

Το μεγάλο ερώτημα παραμένει πότε ο λαός ως κοινό η κριτική επιτροπή ψηφίσει την αποχώρηση των παικτών της αστικής εξουσίας και αναλάβει να ζήσει το δικό του ριάλιτι – πραγματικότητα.