Πόρισμα έρευνας της Βουλής της Δανίας: Η συμμετοχή της Δανίας στους πολέμους εξυπηρετούσε τους σκοπούς των ΗΠΑ

 

Πόρισμα έρευνας της Βουλής τηςΔανίας: Η συμμετοχή της Δανίας στους πολέμους εξυπηρετούσε τους σκοπούς των ΗΠΑ

Από Panos στο Φεβ 13, 2019 Διεθνή

 

Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης // 

Για ποιο λόγο συμμετείχε η Δανία στον πόλεμο ενάντια στην Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν και Ιράκ;

Η έρευνα γύρω από αυτό το ερώτημα ανατέθηκε το 2016 σε ανεξάρτητη επιτροπή του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης  και στους καθηγητές Rasmus Mariager και Anders Wivel. Πάνω από 1000 ντοκουμέντα ζητήθηκαν για την έρευνα, 14 από αυτά δεν παραδόθηκαν για λόγους «Εθνικής Ασφαλείας» και «ευαισθησίας» προς τρίτες χώρες, εκ των οποίων τα 11 αφορούσαν τις ΗΠΑ και τα 4 την Αγγλία.

Η έρευνα ανατέθηκε με τον όρο να μην εξεταστούν θέματα διεθνούς δικαίου. Ο λόγος είναι προφανής. Ο κίνδυνος να στραφεί κανείς για εγκλήματα πολέμου, στοχευμένες δολοφονίες και μεταχείριση των αιχμαλώτων, εναντίον της Δανίας δεν θα έπρεπε να αναδειχθεί από την έρευνα για να μείνουν στο απυρόβλητο οι ηθικοί αυτουργοί. Το πόρισμα συμπεραίνει:

-Και στις τρεις περιπτώσεις οι Δανέζικες κυβερνήσεις έδρασαν χωρίς την συμμετοχή της Βουλής χωρίς καν την συμμετοχή όλης της κυβέρνησης. Σε κάποιες περιπτώσεις έγινε κάποια συνεννόηση με τους αρχηγούς της Αντιπολίτευσης κεκλεισμένων των θυρών με παρουσία πάντα του Αμερικάνικου παράγοντα.

– Συγκεκριμένα, σε καμία περίπτωση δεν υπήρχε απόφαση του ΟΗΕ. Κατά δεύτερον σε καμία περίπτωση δεν υπήρχε κίνδυνος για την ασφάλεια της χώρας ώστε να εμπλακεί στον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, και στις εκστρατείες ενάντια στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ.

-Η απόφαση για αποστολή ευρύτερης συμμαχίας δυνάμεων στο Αφγανιστάν αλλά και στο Ιράκ πάρθηκε από τον ΟΗΕ εκ των υστέρων αφού ήδη η Δανία είχε αποφασίσει για την συμμετοχή της και είχε στείλει στρατεύματα.

Γιουγκοσλαβία

Συγκεκριμένα για τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας το 1999: μια μικρή ομάδα πολιτικών και στελεχών γύρω από τον τότε πρόεδρο Poul Nyrup Rasmussen σε συνεννόηση με Αμερικάνους παράγοντες αποφάσισαν την συμμετοχή της Δανίας σαν δείγμα καλής θέλησης απέναντι στο κύριο σύμμαχό τους στο ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, έχοντας την στήριξη και των δεξιών αλλά και του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.

Η επίσημη δικαιολογία προς τα έξω ήταν για «ανθρωπιστικούς λόγους» και την απομάκρυνση του «δικτάτορα» Μιλόσεβιτς.

Η δικαιολογία προς τους πολιτικούς κύκλους ήταν η συμπαράσταση που απαιτείται όταν είσαι μέλος του ΝΑΤΟ. Οι δικαιολογίες στην ουσία δεν ενδιέφεραν τους Αμερικάνους, αρκεί η Δανία να μην ασκούσε βέτο στην απόφαση του ΝΑΤΟ πράγμα που επετεύχθη.

Αφγανιστάν

Όσον αφορά την επιδρομή στο Αφγανιστάν η επιτροπή εξωτερικών της Βουλής (!) το 2001, ένα μήνα μετά την 11/9, πήρε την απόφαση να στείλει η Δανία αξιωματούχους στο στρατηγείο συντονισμού των ΗΠΑ στην Φλόριντα.

Αν υπήρχε έστω και ένας μικρός δισταγμός στην περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας, για το Αφγανιστάν υπήρχε πλήρης συμφωνία. «Είμαστε μαζί σας σε όλη την διαδρομή» δήλωνε ο ίδιος πρωθυπουργός Rasmussen. Η Δανία συμμετείχε στην «απελευθερωτική» δύναμη με τους Αμερικάνους πριν το συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ πάρει την απόφαση για συγκρότηση “συμμαχίας εναντίον της τρομοκρατίας”.

Ιράκ

Στον πόλεμο του Ιράκ υπήρχε η ίδια προθυμία και σαφήνεια.

Ο πρωθυπουργός και μετέπειτα ΓΓ του ΝΑΤΟ, Anders Fogh Rasmussen, συνωνυμία με τον προηγούμενο, ανοιχτά και κρυφά δήλωνε πως η συμμετοχή της Δανίας ήταν απαραίτητη για το «μακρόπνοο σχέδιο ασφαλείας της χώρας» και ότι «η παγκόσμια ατζέντα απαιτούσε να βρισκόμαστε στο πλευρό των Αμερικάνων».

Έτσι πήρε η Δανία μέρος στην εισβολή από το 2003 ενώ η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για νομιμοποίηση της εισβολής πάρθηκε το 2004. Η απόφαση πάρθηκε από τον Δανό υπουργό εξωτερικών, τον Αμερικάνο πρέσβη και με την συμμετοχή στελεχών όπου προΐστατο ο πρωθυπουργός και «επιβραβεύτηκε» για την συμμετοχή του παίρνοντας την θέση του ΓΓ.

«Και στους τρεις πολέμους απουσιάζει η νομιμότητα των αποφάσεων του ΟΗΕ, τονίζει το πόρισμα. «Και στις τρεις περιπτώσεις η Δανία ακολούθησε την πολιτική των ΗΠΑ για στρατιωτική εμπλοκή της χώρας σαν απάντηση της θέλησης των ΗΠΑ για ξεκάθαρη στάση της Δανίας» συνεχίζει.

Επιρρίπτει ευθύνες για την συμμετοχή της Δανίας στον πόλεμο του Ιράκ αλλά μόνο για νομικούς και λόγους Διεθνούς Δικαίου αφού η απόφαση του ΟΗΕ πάρθηκε ένα χρόνο μετά την συμμετοχή της Δανίας. Ευθύνες αποδίδει και στους νομικούς συμβούλους της εποχής αφού τους κατηγορεί ότι ενέδωσαν σε πολιτικές πιέσεις και δεν επέμεναν σε μια ερμηνεία υπέρ του Διεθνούς Δικαίου.

Θα έλεγε κανείς πως ψάχνει “ψήλους στα άχερα” η έρευνα. Παρόλο που δεν επιτράπηκε στην επιτροπή να ερευνήσει πιθανά εγκλήματα πολέμου η εικόνα είναι καθαρή. Τίποτα δεν δικαιολογεί την συμμετοχή της Δανίας στους πολέμους. Ούτε θέματα ασφαλείας, ούτε απειλής από εξωτερικό κίνδυνο ίσχυσαν. Έκανε τα χατίρια των ΗΠΑ που ήταν τα χατίρια και η στυγνή θέληση του πολέμου των μονοπωλίων και του Ιμπεριαλισμού.

Η κοινή γνώμη της Δανίας, γράφουν οι εφημερίδες είναι ξαφνιασμένη. Για τους αγωνιστές ενάντια στο σύστημα της βαρβαρότητας το πόρισμα της έρευνας είναι καθαρό και αναμενόμενο. Οι λαοί του κόσμου πρέπει να γκρεμίσουν αυτό το επικίνδυνο και υποκριτικό σύστημα που δεν διστάζει να ματώνει τους λαούς βρίσκοντας ταυτόχρονα πρόθυμους υπηρέτες για να το εξυπηρετήσουν όπως στην περίπτωση τω κυβερνήσεων της Δανίας και των άλλων εξαπτέρυγων της πολιτικής των συμφερόντων των μονοπωλίων.