Για Διαδηλώσεις: Kε Μητσοτάκη Να Σας Θυμίσουμε Τι Έγινε στις 5 Μαρτίου του 1943

 

Αφιερωμένο σε όσους απεργάζονται τη παρεμπόδιση των διαδηλώσεων.

Να το έχουν υπόψη τους. Τις απεργίες και τις διαδηλώσεις δεν τις σταμάτησαν ούτε τα τανκς των ΝΑΖΙ ούτε τα τσιράκια τους οι ιδεολογικοί τους πρόγονοι. 

Για του λόγου το αληθές:
...στις 5 Μαρτίου του 1943, το ΕΑΜ οργάνωσε τεράστιες διαδηλώσεις στην Αθήνα ενάντια στην επαπειλούμενη στρατολόγηση των Ελλήνων στα κάτεργα του Ράιχ. 

Οι δεκάδες χιλιάδες  -για 200.000 κάνουν λόγο οι πηγές-  των διαδηλωτών βρήκαν απέναντί τους δύο ειδών αντίδραση: 

Εκείνη των σαστισμένων κατακτητών 

και εκείνη την απροσδόκητα φανατική και λυσσαλέα των "οργάνων της τάξης" - της Αστυνομίας Πόλεων, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Αγγελος Εβερτ, και της Χωροφυλακής. 

Οι διαδηλωτές παρ' όλα αυτά νίκησαν. Κυβέρνηση και κατακτητές έσπευσαν την ίδια κιόλας ημέρα να διαψεύσουν την ύπαρξη προθέσεων επιστράτευσης».
Για την κομματική κινητοποίηση υπάρχει αναλυτική η μαρτυρία του Σπύρου Α. Κωτσάκη (Νέστορας) καπετάνιου του Α' Σώματος στρατού του ΕΛΑΣ στο βιβλίο του «Εισφορά στο χρονικό της κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης στην Αθήνα», «Σύγχρονη Εποχή», 1986:

«Με τον Κωστάκη Χατζημάλη μένουμε αυτές τις μέρες πολλά βράδια μαζί (...) έρχεται την άλλη μέρα το πρωί και με προλαβαίνει πριν φύγω: "Στις 11 Γραφείο της ΕΠ της ΚΟΑ στο σπίτι του γιατρού καθηγητή Τζώνη στους Αμπελόκηπους στην οδό Εβρου" (...) Ημαστε σ' επιφυλακή κι είχαμε έκτακτα πρωϊνά ραντεβού. Δώδεκα παρά τέταρτο απαρτία. Στις 12 ήρθε ο Μπάρμπας (Νίκος Πλουμπίδης) και άρχισε η συνεδρίαση. Ο Κωστάκης ανακοινώνει την πληροφορία από έγκυρη πηγή, ότι αύριο ο Λογοθετόπουλος θ' αναγγείλει από το ραδιόφωνο την πολιτική επιστράτευση των Ελλήνων. Πρέπει λοιπόν ν' απαντήσουμε αμέσως και με τον καλύτερο τρόπο, με γενική εργατοϋπαλληλική απεργία και παλλαϊκή διαδήλωση.

Το λόγο παίρνει αμέσως ο Πλουμπίδης, που από πολύ κοντά παρακολουθεί την ΚΟΑ (σαν μέλος της, λέει ο ίδιος, θέλοντας να δείξει τη βαρύτητα που δίνει το Κόμμα στην Αθήνα). 

Και λέει: "Καλό σημάδι που πέτυχε η επιφυλακή και έκτακτη συνεδρίαση του γραφείου σε τόσο λίγο χρόνο. Πρέπει ν' απαντήσουμε αμέσως και θ' απαντήσουμε με γενική πολιτική απεργία και παλλαϊκή διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας (...) όχι επιστράτευση, κανένας Ελληνας εργάτης στη Γερμανία, ψωμί, δουλειά, ελευθερίες αλλά και με πολλαπλάσια συμμετοχή, μαζικότητα, αγωνιστικότητα. ΑΥΡΙΟ. Δεν μπορούμε να περιμένουμε για καλύτερη προετοιμασία. Αύριο πρέπει όλη η Αθήνα να ναι στη διαδήλωση. Γι' αυτό και η συνεδρίασή μας πρέπει να ναι σύντομη και με περιεχόμενο. Προτάσεις και μέτρα για την καλύτερη διεξαγωγή της μάχης. Και να φύγουμε, να πάμε κατευθείαν για την προετοιμασία της".
(...) όλη τη μέρα και μέχρι που μπορούσαμε να κυκλοφορήσουμε το βράδυ βρισκόμαστε στους δρόμους. Πρώτη φορά βγήκαν τόσα συνεργεία για συνθήματα σαν εκείνο το βράδυ, "κάτω η επιστράτευση ΕΑΜ" και μοιράστηκε τόσο έντυπο υλικό. Τα χωνιά ακούγονταν όλη τη νύχτα, σ' όλες τις ανατολικές συνοικίες.
Ξημέρωσε η Παρασκευή 5 του Μάρτη. 

Ολοι στο πόδι για τη μεγάλη μάχη.

 Η απεργία των δημοσίων υπαλλήλων έχει απόλυτη επιτυχία. Απεργούν μαζικά οι εργάτες και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι. Τα καταστήματα είναι όλα κλειστά. Για μερικούς που δεν έχουν κλείσει πάνε ομάδες ειδικές, τους εξηγούν, τους πείθουν και κλείνουν. Κι απ' όλες τις γειτονιές χείμαρρος κατεβαίνει ο λαός στις προσυγκεντρώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Υψώνονται σημαίες και πλακάτ με συνθήματα. Ηλεκτρίζουν τους διαδηλωτές. Μαζί τους και διαλεχτοί καλλιτέχνες - αγωνιστές: ο Τάσος, η Λουκία, ο Μέμος Μακρής, ο Γιώργης Δήμου, ο Σικελιώτης, ο Σεμερτζίδης, ο Μανουσάκης, ο Απάρτης, ο Βαρλάμος κ.ά.
(...) Διακόσιοι χιλιάδες Αθηναίοι και Αθηναίες βρίσκονται σε διαδήλωση στο Σύνταγμα (...) συγκρούσεις επίμονες, άγριες γίνονται σ' όλη την έκταση της Πανεπιστημίου. 

Ιδιαίτερα σφοδρές μπροστά στη Βιβλιοθήκη και στη Στοά Πεσματζόγλου, στην Ομόνοια, στην Πατησίων και Στουρνάρα, στο υπουργείο Εργασίας. 

Πολλοί σκοτωμένοι και τραυματίες ανάμεσά τους (...) 

οι διαδηλωτές ύστερα από πολλές εφόδους κατέλαβαν για δεύτερη φορά το υπουργείο Εργασίας. Πέταξαν από τα παράθυρα το Αρχείο και καταστάσεις επιστράτευσης στους τόπους δουλειάς, έβαλαν φωτιά και τις κάψανε».

Αναμεταδίδω από Maria Karapiperi