15 Ιαν 2012

Βελτίωση της «ανταγωνιστικότητας» ... των κερδών


Βελτίωση της «ανταγωνιστικότητας» ... των κερδών
Ενώ το 1980 με την αξία των ελληνικών εξαγωγών εξοφλούσαμε το 48,5% της αξίας των εισαγωγών (χωρίς καύσιμα), το 1998 καλύπταμε μόλις το 24,2%
Η συγκεκριμένη συναλλαγματική πολιτική, που οδήγησε στην τρελή κούρσα υποτίμησης της δραχμής, επιβλήθηκε με κυρίαρχο επιχείρημα την ανάγκη για συγκράτηση των αυξανόμενων ελλειμμάτων του ισοζυγίου (εμπορικού και τρεχουσών συναλλαγών). Τόσο οι 3 εφάπαξ υποτιμήσεις, όσο και η διολίσθηση της δραχμής επιλέχθηκαν και εφαρμόστηκαν από τους κυβερνώντες (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ), με πρόσχημα την ανάγκη (υπαρκτή) για βελτίωση της «ανταγωνιστικότητας» των ελληνικών προϊόντων και, γενικότερα, της ελληνικής οικονομίας. Μια αναδρομή στα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας για την εξέλιξη των εισαγωγών και εξαγωγών, των ελλειμμάτων του ισοζυγίου και του εξωτερικού δανεισμού, δικαιώνει όλους εκείνους, που χαρακτήριζαν αναποτελεσματική τη συναλλαγματική και τη γενικότερη πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, που εφάρμοσαν, τόσο οι κυβερνήσεις της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ.
Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας - με την εξέλιξη των εισαγωγών, των εξαγωγών και των ελλειμμάτων του εμπορικού ισοζυγίου - που επεξεργάστηκε ο «Ρ» και παραθέτουμε στον πίνακα - είναι αποκαλυπτικά για το μέγεθος της αναποτελεσματικότητας της μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενης πολιτικής, την οποία στηρίζουν και υποστηρίζουν, τόσο οι πολυεθνικές και το Διευθυντήριο των Βρυξελλών, όσο και οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου στην Ελλάδα.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι, παρά τη σύνθλιψη της δραχμής, στην περίοδο 1980 - 1998:
  • Η συναλλαγματική δαπάνη για εισαγωγές ξένων εμπορευμάτων υπερδιπλασιάστηκε. Από 10,9 δισ. δολάρια το 1980 ανέβηκε το 1998 στα 23,3 δισ. δολάρια (αύξηση 111,7%). Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι η κατάσταση είναι χειρότερη, αν αφαιρεθούν οι δαπάνες για καύσιμα (που ευνόησαν το ισοζύγιο λόγω μείωσης των διεθνών τιμών πετρελαίου), καθώς η αξία των εισαγωγών χωρίς καύσιμα αυξήθηκε κατά 164%!
  • Τα συναλλαγματικά έσοδα από εξαγωγές ελληνικών προϊόντων αυξήθηκαν μόλις και μετά βίας κατά ...36% (με καύσιμα) και 31,8% (χωρίς καύσιμα).Από 4,1 δισ. δραχμές, που ήταν η αξία των ελληνικών εξαγωγών το 1980, κατάφερε, ασθμαίνοντας, να διαμορφωθεί το 1998 στα 5,6 δισ. δολάρια.
Ετσι, συνεπεία της ταχύτατης αύξησης των εισαγωγών και της αύξησης - με ρυθμούς χελώνας - των ελληνικών εξαγωγών, το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας αυξήθηκε 2,5 φορές, ήτοι κατά 156,6% (με καύσιμα) και κατά περίπου 4 φορές, ήτοι κατά 288,7% (χωρίς καύσιμα). Από 6,8 δισ. δολάρια που ήταν το 1980 το εμπορικό έλλειμμα (με καύσιμα) και 4,1 δισ. δολάρια (χωρίς καύσιμα), ανέβηκε το 1998 σε 17,7 και 15,8 δισ. δολάρια, αντίστοιχα.
Εννοείται, βέβαια, ότι το «μεγάλωμα της μαύρης τρύπας» των ελλειμμάτων στο εμπορικό ισοζύγιο - που ήταν δημιούργημα των γαλαζοπράσινων πολιτικών λιτότητας - το έκλειναν οι κυβερνώντες με την προσφυγή σε εξωτερικό δανεισμό ή με το ξεπούλημα κερδοφόρων ελληνικών επιχειρήσεων.
Το μέγεθος της αναποτελεσματικότητας της συναλλαγματικής πολιτικής και της γενικότερης οικονομικής πολιτικής, που εφαρμόστηκε την τελευταία 20ετία, τεκμηριώνει και το εξής γεγονός: Ενώ το 1980 καλύπταμε το 48,5% της συναλλαγματικής δαπάνης για εισαγωγές ξένων εμπορευμάτων (χωρίς καύσιμα) με εξαγωγές ελληνικών προϊόντων (χωρίς καύσιμα), το 1998 καλύπταμε μόλις το 24,2%. Αυτό σημαίνει ότι για κάθε 100 δολάρια (δαπάνη) για εισαγωγές (χωρίς καύσιμα) το 1980 δανειζόμασταν 51,5 δολάρια και τα άλλα τα ξοφλούσαμε με την αξία των εξαγωγών ελληνικών προϊόντων. Σήμερα (το 1998) δανειζόμαστε 75,6 δολάρια, αφού η αξία των ελληνικών εξαγωγών αντιστοιχεί μόλις σε ...24,2 δολάρια!
Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι οι θυσίες που επιβλήθηκαν στο λαό με τις πολύχρονες και πολύμορφες πολιτικές μονόπλευρης λιτότητας, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» ή της «σύγκλισης» για τη ...«βελτίωση των ελλειμμάτων του ισοζυγίου», ήταν θυσίες που οδήγησαν στην ουσιαστική βελτίωση της «ανταγωνιστικότητας των κερδών» και την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων από το μεγάλο κεφάλαιο.

Κείμενα:
Λάμπρος ΤΟΚΑΣ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ