Καθ' οδόν: Στην Καππαδοκία

Καθ' οδόν: Στην Καππαδοκία

Τμήμα της Καισάρειας

Συνεχίζουμε σήμερα το ταξίδι στη γειτονική Τουρκία, με οδηγό μας τον φίλο της στήλης, συγγραφέα, Βασίλη Λιόγκαρη.

Πολιτιστικοί και φυσικοί θησαυροί

«Η Καππαδοκία είναι μια εξέχουσα περιοχή, όπου, με το πέρασμα των αιώνων, έχουν συγχωνευτεί και αφομοιωθεί αιγυπτιακά, παλαιστινιακά, μουσουλμανικά και χριστιανικά στοιχεία, όπου παρατηρούνται και φαίνονται, στις διάφορες εκκλησίες, ιδίως στο φαράγγι της Ιχλάρας που για να το διαπιστώσεις πρέπει να κατέβεις τα 400 περίπου σκαλιά και να βαδίσεις στις πυκνοφυτεμένες όχθες του ποταμού που κυλάει ανάμεσα στα γκρεμά.

Λαξευμένες εκκλησίες και χιλιάδες εικονογραφήσεις παρέχουν γνώσεις κι εμπειρίες, τις καταβολές και τις παραδόσεις για τη ζωή στα μοναστήρια εκείνες τις εποχές.

Το πέρασμα του χρόνου δείχνει ότι πρέπει να προστατευτούν αυτά τα θαύματα της φύσης και η μοναδική πολιτιστική κληρονομιά που αφήνουν.

Δυστυχώς, η ίδια η φύση με την πάροδο των χρόνων καταστρέφει το ίδιο το δημιούργημά της. Οι οικισμοί από τον πωρόλιθο φθείρονται από την αποσάθρωση, το ίδιο οι εκκλησίες, τα μνημεία και τ' απολιθώματα. Πρέπει - για να διατηρηθούν - όλα αυτά να ταχτούν υπό έλεγχο και να προστατευτούν. Είναι πράγματι πολιτιστικοί θησαυροί.

Αυτό - όπως γράψαμε - το θαύμα της φύσης, που λέγεται Καππαδοκία, χαρίζει στην περιοχή, μιαν εξωπραγματική, μια παραμυθένια, μιαν εξωγήινη όψη, από τις γεωλογικές μεταμορφώσεις εκατομμυρίων χρόνων. Οι φυτευτοί κώνοι, οι λαξευτοί βράχοι, οι διάφοροι εικαστικοί σχεδιασμοί, οι νεραϊδένιες καμινάδες, τα πολύσχημα μανιτάρια, δημιουργούν ένα φανταστικό, ένα ονειρεμένο και μοναδικό σκηνικό μια φαντασμαγορικής επιθεώρησης.

Στο Γκόρεμε

Επίκεντρο όλης αυτής της φυσικής δημιουργίας είναι το Ουργκούπ (το ελληνικό Προκόπι) με τα γύρω του χωριά, τα σκαρφαλωμένα σ' αυτούς τους περίεργους βράχους. Το Ουτσιχισάρ, το Ορταχισάρ, το Μουσταφά - Πασά (η ελληνική Σινασός) - η Αβανος, το Γκόρεμε, η Ζέλβε. Το ταξίδι μας, φυσικά, δε σταμάτησε εδώ. Με κέντρο διαμονής μας το ξενοδοχείο «Γκόμεντα» στη Σινασό, επισκεφτήκαμε όλα τα γύρω συναρπαστικά κι αξέχαστα αξιοθέατα. Οπως την κοιλάδα της Ιχλάρας με το καταπληκτικό φαράγγι και τις λαξευμένες στους βράχους προχριστιανικές εκκλησίες. Την Καρβάλη, στην εκκλησιά, όπου εμόνασε ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός. Τη Μελακοπή, με επίσκεψη στην περίφημη υπόγεια πόλη. Στην πεντάμορφη κοιλάδα του Γκόρεμε, με τα ψηφιδωτά και τις τοιχογραφίες των κατεστραμμένων εκκλησιών. Ενα τοπίο απόκοσμο και σεληνιακό. Στο κεραμοχώρι Τσαβουσί με τα άφθονα και πανέμορφα κεραμικά, τη Ζέλβε με τα στοιχειωμένα φουγάρα και τ' αμπέλια του Πασά.

Επίσης τις πόλεις Αράβισος, Νίγδη, Ακσαράη, Νεβ σεχίρ (Νεάπολις), Σπάρτη, Ιεράπολις, την Αρχαία Αφροδισιάδα, τον Τσεσμέ, το Αϊδίνι, το Κουσάντασι και προπαντός την πανέμορφη αρχόντισσα, τη Σμύρνη. Πόλεις εντυπωσιακές, πεντακάθαρες με σύγχρονο ρυμοτομημένο σχέδιο, πανέμορφες νεόχτιστες και ποικιλοχρώματες πολυκατοικίες που έδιναν μια χάρη και άνεση και καλοφτιαγμένους δρόμους, δενδροφυτεμένους στις άκρες με νησίδες χωρίς διόδια, προπαντός χωρίς διόδια!».

Από την Καισάρεια στην Αθήνα

Στην αγορά του Κουσάντασι

«Αυτή είναι η μοντέρνα, σύγχρονη Τουρκία. Βέβαια, σε κάποια μικρά χωριά - που επισκεφτήκαμε - παραμένουν ακόμα η φτώχεια, η ανέχεια και η οπισθοδρόμηση. Οπου γυρίσεις και δεις σε τριγυρίζει το παρελθόν και οι αφηγήσεις των αγαπημένων σου προσώπων ζωντανεύουν πάνω στις οπτασίες των στοιχειωμένων βράχων.

Αφησα τελευταία την αρχόντισσα των πόλεων, το λίκνο της ιστορίας, της χριστιανοσύνης και της παράδοσης. Την Καισάρεια, την αρχοντική μεγαλούπολη του Μεγ. Βασιλείου, με το πανύψηλο βουνό της, τον Αργαίο που είχαμε τη χαρά και την τύχη ν' ανέβουμε με το τελεφερίκ σε υψόμετρο 3.917 μέτρων.

Το ταξίδι φτάνει στο τέλος. Ατέλειωτο, κουραστικό, γεμάτο πανέμορφες εντυπώσεις κι εμπειρίες. Τα20 άγνωστα μεταξύ τους άτομα που συνταξιδεύσαμε, έγιναν γνωστοί, έγιναν φίλοι, αντάλλαξαν διευθύνσεις και τηλέφωνα, απέκτησαν κοινά στοιχεία και κοινές εμπειρίες. Εχουνε να διηγούνται. Ο κοινωνικός χαρακτήρας του ταξιδιού επιτεύχτηκε. Γίναμε πλουσιότεροι σε γνώσεις και εμπειρίες.

"Κι αν φτωχική τη βρεις η Ιθάκη δε σε πρόδωσε, Ετσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες Ιθάκες τι σημαίνουν"».

Τα «μανιτάρια» της Καππαδοκίας

Η αρχαία Αφροδισιάδα

Οικισμός από πωρόλιθο

Επιμέλεια:
Ελένη ΑΡΓΥΡΙΟΥ