1924: Ενα ανύπαρκτο γράμμα της Κομιντέρν προκαλεί «σάλο» στη Βρετανία

1924: Ενα ανύπαρκτο γράμμα της Κομιντέρν προκαλεί «σάλο» στη Βρετανία

Οι Συντηρητικοί θέλουν με όλα τα μέσα την κυβέρνηση. Οι μυστικές υπηρεσίες στο ρόλο του πλαστογράφου. Η σοβιετική κυβέρνηση και η ηγεσία της Κομιντέρν αποκαλύπτουν την απάτη. Ομολογίες των πρωταγωνιστών

Το 1924, στη Βρετανία, πλησιάζουν οι εκλογές για τηΒουλή των Κοινοτήτων. Οι Συντηρητικοίπροσπαθούν μ' όλα τα μέσα να πάρουν την κυβέρνηση. Τους λείπει, όμως, το κατάλληλο εκλογικό σύνθημα. Και να, λίγες μέρες πριν απ' τις εκλογές, σε δύο εφημερίδες δημοσιεύεται γράμμα, τάχα της Κομιντέρν, που εστάλη δήθεν από τη Μόσχα και περιέχει «οδηγίες» προς τα αγγλικά συνδικάτα και προς τους κομμουνιστές για ν' αρχίσουν τη γενική απεργία και τον ένοπλο αγώνα ενάντια στην αγγλική αστική τάξη. Το γράμμα φέρει την υπογραφή του προέδρου τηςΕκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς Γκριγκόρι Ζινόβιεφ.

Οι Τόρις αποκτούν εκλογική ατραξιόν

Το γράμμα δεν υπάρχει στο πρωτότυπο, υπάρχει μόνο σε αντίγραφο. Οι μυστήριοι διακινητές του γράμματος το πλασάρουν πρώτα στην εφημερίδα«Ντέιλι Μέιλ», η οποία υποστηρίζει τους Συντηρητικούς. Ετσι, το στρατόπεδο των Τόριςαποκτά την εκλογική του ατραξιόν.

Η σοβιετική κυβέρνηση και ο Ζινόβιεφ, με δήλωσή τους προς τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, την αμέσως επόμενη μέρα, δηλώνουν: Το γράμμα είναι πλαστό, πρόκειται για μια αδιάντροπη προσπάθεια να εμποδιστεί η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων ανάμεσα στις δυο χώρες.

Αποδείξεις της πλαστογραφίας

Νέβιλ Τσάμπερλεν. Ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος και κατ' επανάληψη πρωθυπουργός. Με το δικό του «πράσινο φως», μπήκε μπροστά η σκευωρία. Ως πρωθυπουργός της Βρετανίας, το 1936, υπέγραψε την κατάπτυστη Συμφωνία του Μονάχου με τον Χίτλερ

Τα στοιχεία που αποδεικνύουν την πλαστογραφία είναι: Πρώτον, η ονομασία που περιέχεται στο γράμμα, «Τρίτη Κομμουνιστική Διεθνής», δε συνηθίζεται. Δεύτερον, η υπογραφή είναι πλαστογραφημένη. Τρίτο, γίνεται λόγος για κάποιο στρατιωτικό τμήμα του βρετανικού κομμουνιστικού κόμματος, ενώ τέτοιο κόμμα δεν υπήρχε τότε στη Βρετανία.

Τους Συντηρητικούς λίγο τους ενδιαφέρουν αυτά. Χρησιμοποιούν το βρώμικο κατασκεύασμα, για να συγκεντρώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες ψήφους. Το Εργατικό Κόμμα παθαίνει βαριά ήττα. Παραιτείται απ' την κυβέρνηση. Επειτα από τις εκλογές, γεννιούνται και στην Αγγλία όλο και μεγαλύτερες αμφιβολίες για τη γνησιότητα του γράμματος. Μια επιτροπή, στην οποία η κυβέρνηση ανέθεσε να εξετάσει την προέλευση του «ντοκουμέντου», δήλωσε στις 4 του Νοέμβρηδημόσια ότι «ούτε η κυβέρνηση, ούτε κάποια άλλη κυβερνητική υπηρεσία της Αγγλίας είδε ποτέ το πρωτότυπο του ντοκουμέντου».

Μια βρετανική συνδικαλιστική αντιπροσωπεία ταξιδεύει στη Μόσχα για να εξετάσει την υπόθεση και στις 10 του Δεκέμβρη τηλεγραφεί στοΛονδίνο: Επειτα από «προσεκτική και αυστηρή εξέταση», προέκυψε ότι «ούτε από σοβιετική, ούτε από άλλη υπηρεσία της Μόσχας έχει σταλεί ντοκουμέντο με την υπογραφή Ζινόβιεφ, που να μοιάζει στο περιεχόμενο, έστω και στο ελάχιστο, με το δήθεν «γράμμα».

«Λόγοι ασφαλείας»

Αρθουρ Μόντι Γκρέγκορι. Αρχισε τη σταδιοδρομία του ως ατζέντης ηθοποιών. Το 1909 στρατολογήθηκε στη Μ16 και παρακολουθούσε τους ξένους πράκτορες, που ζούσαν στο Λονδίνο. Είναι αυτός που ανέλαβε να διακινήσει το «γράμμα» στις εφημερίδες. Κατέληξε στη φυλακή για εκβιασμούς πολιτικών προσώπων

Οι Συντηρητικοί, όμως, επιμένουν στη θέση τους για τη γνησιότητα. Η ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος ισχυρίζεται ότι η αυθεντικότητα του γράμματος δεν μπορεί να αποδειχτεί, γιατί τάχα υπάρχει φόβος για την ασφάλεια του προσώπου στη Σοβιετική Ενωση που εφοδίασε τη βρετανική κυβέρνηση με το ντοκουμέντο.

Η Σοβιετική Ενωση υπόσχεται να εξασφαλίσει στο εικονικό αυτό πρόσωπο, αν υπάρχει, ανεμπόδιστη αναχώρηση από τη χώρα. Ο καινούριος, όμως, συντηρητικός πρωθυπουργός,Τσάμπερλεν, για «λόγους ασφάλειας», δε δέχεται αυτήν την προσφορά.

Ομολογία υπουργού

Ο Βρετανός υπουργός των Εσωτερικώνδιατυπώνει στις 11 του Δεκέμβρη στη Βουλήτο καταπληκτικό «λογικό συμπέρασμα»: Το σημαντικό στο ντοκουμέντο δεν είναι αν αυτό είναι γνήσιο ή πλαστό, αλλά στο ότι σκιτσάρει ακριβώς τους σκοπούς του μπολσεβίκικου κόμματος. Ομως, στη συνέχεια, ο ίδιος υποχρεώνεται να ομολογήσει:«Αν το γράμμα Ζινόβιεφ δημοσιευόταν στην "Ντέιλι Μέιλ" σαν μια συνηθισμένη αφήγηση, δεν πιστεύω ότι θα του δινόταν μεγάλη προσοχή». Αλλά για μια εκλογική επιτυχία των Συντηρητικών, χρειαζόταν ακριβώς «μεγάλη προσοχή». Και συνεχίζει ο υπουργός των Εσωτερικών: «Η χώρα έχει την ελευθερία να πιστεύει ό,τι της αρέσει, και πιστεύω ότι η χώρα πιστεύει αυτό που πιστεύω εγώ»... Μια καταπληκτική λογική!

Ξεσκεπάζεται ο Τσάμπερλεν

Ο πρωθυπουργός Νέβιλ Τσάμπερλεν στις 15 του Δεκέμβρη 1924, μετά από τις βασανιστικές ερωτήσεις των βουλευτών της αντιπολίτευσης στη Βουλή, λέει κάτι που πλησιάζει την αλήθεια: «Μερικοί πιστεύουν ότι το υπουργείο Εξωτερικών έχει εξαπατηθεί με μια πλαστογραφία, από τις πολλές που κατασκευάζονται στα διάφορα μέρη της Γης. Το υπουργείο Εξωτερικών και η μυστική υπηρεσία γνωρίζουν τον τρόπο της κατασκευής τέτοιων στοιχείων, ίσως καλύτερα απ' ό,τι οι αξιότιμοι βουλευτές... Οταν κάποιος φανερώνει μυστικά της μυστικής υπηρεσίας, τότε η ύπαρξή του δεν έχει κανένα νόημα. Γι' αυτό, πρέπει να είμαι προσεχτικός στις ανακοινώσεις μου».

Σίντνεϊ Ράιλι. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γκεόργκι Ρόζενμπλουμ. Γεννήθηκε στη Ρωσία το 1874. Στρατολογήθηκε στη Μ16 και πήρε το όνομα Ράιλι. Εγκατέλειψε τη Ρωσία μετά την Επανάσταση και επανήλθε το 1918 με εντολή της Μ16 να οργανώσει τη δολοφονία του Λένιν. Το σχέδιο αποκαλύπτεται και φυγαδεύεται. Ηταν αυτός που έγραψε το «γράμμα». Το 1925 επιχείρησε να μπει παράνομα στη Σοβιετική Ενωση, συνελήφθη και φυλακίστηκε

Το 1967 οι «Κυριακάτικοι Τάιμς» του Λονδίνουαναγνώρισαν ότι το λεγόμενο γράμμα της Κομιντέρν κατασκευάστηκε από στελέχη της μυστικής υπηρεσίας Μ16 με τη βοήθεια ενός Ρώσου εμιγκρέ, στον οποίο μάλιστα προσφέρθηκε μεγάλο ποσό.