Οι νικητές πάνω και πίσω από το βάθρο

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Οι νικητές πάνω και πίσω από το βάθρο

Τα νέα «μαγιό», σαν αυτό που φορά ο Αμερικανός κολυμβητής Εντ Μόζες, έχουν επικάλυψη από τεφλόν που μειώνει την τριβή, ενώ ταυτόχρονα πιέζουν το σώμα με τέτοιο τρόπο ώστε να περιορίζεται η ταλάντωση των μυών που προκαλεί κόπωση

Αν οι αθλητές των ΗΠΑ φέρουν πολύ «χρυσό» από τους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ, ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας θα οφείλεται στην ταχύτατα εισαγόμενη στον αθλητισμό υψηλή τεχνολογία, που αλλάζει το χαρακτήρα αυτής της παγκόσμιας διοργάνωσης, η οποία κάποτε ήταν περήφανη για τον ερασιτεχνικό της χαρακτήρα. «Η τεχνολογία αναμορφώνει τα περισσότερα αθλήματα», τονίζει χαρακτηριστικά ο Λανς Γουίλιαμς, διευθυντής του τμήματος Επιστήμης του Αθλητισμού, της Ολυμπιακής Επιτροπής των ΗΠΑ.

Το τμήμα του διαθέτει 25 υπαλλήλους, εμβιομηχανικούς, φυσιολόγους, μηχανικούς και ψυχολόγους, τους οποίους βοηθούν δεκάδες άλλοι ειδικοί που συνεργάζονται με καθεμιά από τις 45 ολυμπιακές ομάδες των ΗΠΑ, αλλά και ειδικοί των αμερικανικών πολυεθνικών εταιριών αθλητικών ειδών.

Είναι αλήθεια ότι όση τεχνολογία και να εφαρμοστεί σε ένα αγώνισμα, ο αθλητής πρέπει να ιδρώσει, αν θέλει να πάρει μετάλλιο. Αλλά είναι εξίσου αλήθεια, ότι ο ίδιος αθλητής που πήρε το χρυσό μετάλλιο, μπορεί να έπαιρνε το αργυρό, ή το χάλκινο, ή κανένα μετάλλιο αν δε χρησιμοποιούσε την τεχνολογία που του έδωσε π.χ. χρόνο μερικών εκατοστών λιγότερο.

Και πού βρίσκεται η ισότητα των αθλητών, όταν ο μεμονωμένος αθλητής ή ο αθλητής κάποιας εξαρτημένης και φτωχής χώρας δεν έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία αυτή; Αλλά κι αν ακόμα αυτό αφεθεί κατά μέρος, μήπως τελικά η αιχμή της τεχνολογίας τείνει να υπερκεράσει την αιχμή της ανθρώπινης προσπάθειας και προετοιμασίας στην επίτευξη αυτών των εξαιρετικών επιδόσεων που καταγράφονται τα τελευταία χρόνια εντός και εκτός Ολυμπιακών Αγώνων;

Ο πρωταθλητισμός απαιτεί οπωσδήποτε το κατάλληλο γενετικό υλικό. Οσο και να προσπαθήσει ένας αθλητής μέτριου ή χαμηλού ύψους δεν μπορεί να συναγωνιστεί έναν ψηλό αθλητή με ανάλογη φυσική κατατομή, ο οποίος καταβάλλει την ίδια προσπάθεια και είχε κάνει την ίδια προετοιμασία. Στην κολύμβηση για παράδειγμα, το μακρύτερο χέρι του ψηλού αθλητή θα σπρώξει περισσότερο νερό. Επίσης, η σωστή αναλογία «γρήγορων» και «αργών» μυικών ινών για κάθε άθλημα είναι κάτι που ή το έχεις από τη γέννησή σου ή δεν το έχεις. Ανέκαθεν, και πολύ περισσότερο τώρα, ο πρωταθλητισμός είναι απασχόληση κυρίως για ανθρώπους με εξαιρετικά φυσικά χαρίσματα και όχι για το μέσο άνθρωπο.

Στην περιοχή που γίνεται η τοξοβολία στο Σίδνεϊ φυσούν ισχυροί άνεμοι. Για να πηγαίνουν τα βέλη των Αμερικανών τοξοβόλων ευθεία, η ομάδα τους θα χρησιμοποιήσει ειδικά βέλη από υβρίδιο αργιλίου-άνθρακα με επικάλυψη γραφίτη για να γλιστρούν καλύτερα και μετατοπισμένο το κέντρο βάρους προς τα μπρος χάρη στη μύτη από βολφράμιο

Πέρα από το γενετικό υλικό, ο δεύτερος σημαντικός παράγοντας είναι η επιστημονική μεθοδολογία στην προετοιμασία του αθλητή (εκγύμναση, διατροφή, ψυχολογική προετοιμασία κτλ.), που αποσκοπεί στο να μπορέσει να χρησιμοποιήσει το 100% των φυσικών του δυνατοτήτων. Σήμερα, χάρη στην τεχνολογική πρόοδο, η μεθοδολογία αυτή είναι πραγματικά επιστημονική και πετυχαίνει σε μεγάλο βαθμό το στόχο της. Η εξέλιξη αυτή ήταν αναμενόμενη και αναπόφευκτη καθώς ο ανθρώπινος πολιτισμός γίνεται όλο και πιο τεχνολογικός.

Ενας παράγοντας που είναι επίσης απαραίτητος, για να γίνει κανείς πρωταθλητής είναι να αφιερώνει πολύ, πάρα πολύ χρόνο σ' αυτή του την προσπάθεια, κάνοντας δύο και τρεις προπονήσεις την ημέρα. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που πρωταθλητές αγωνισμάτων που απαιτούν έντονη φυσική προσπάθεια έχουν επαγγελματική ζωή ανεξάρτητη από τον αθλητισμό και στηρίζονται σ' αυτή, για να αποκτήσουν τα προς το ζην.

Με όλες αυτές τις παρατηρήσεις υπόψη, τι ακριβώς θαυμάζουμε όταν βλέπουμε να καταρρίπτονται τα παγκόσμια ρεκόρ στους Ολυμπιακούς Αγώνες το ένα μετά το άλλο; Την προσπάθεια των αθλητών κατά την πραγματοποίηση των αγωνισμάτων; Τον κόπο που κατέβαλαν για να προετοιμαστούν κατάλληλα; Την καλή τους τύχη που δεν είχαν κάποιο ατύχημα στην πρόσφατη αγωνιστική περίοδο; Την καλή τεχνική ομάδα προετοιμασίας τους; Τα πανάλαφρα παπούτσια, τα αεροδυναμικά κράνη και τις υδρόφοβες στολές τους; Τα αναβολικά που δεν ανιχνεύονται εύκολα; Τις διαφημιστικές αμοιβές που ονειρεύονται και τους «δίνουν φτερά στα πόδια», για να πραγματοποιήσουν τα ρεκόρ;

Στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα το 1996 τα ποδήλατα είχαν αλλάξει ριζικά σχήμα για να γίνουν πιο ελαφρά και αεροδυναμικά. Επειδή λίγες εθνικές ομάδες μπορούσαν να τα αγοράσουν, η Διεθνής Ενωση Ποδηλατιστών επέβαλε περιορισμούς που επαναφέρουν ως ένα βαθμό το συνηθισμένο σχήμα του ποδηλάτου. Φυσικά, η ποδηλατική ομάδα των ΗΠΑ θα έχει και πάλι ειδικά ποδήλατα, με λάστιχα υψηλής πίεσης από μετάξι. Θα φορά επίσης ειδικές στολές που μπορούν να «κόψουν» 1 ως 3 δευτερόλεπτα

Οπωσδήποτε, ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ σημαίνει την επιμήκυνση των δυνατοτήτων του ανθρώπινου είδους και αυτό έχει από μόνο του μια αξία. Και η προσπάθεια των πρωταθλητών, έστω και με όλα τα βοηθητικά στοιχεία παραμένει αξιέπαινη, πολύ περισσότερο στις περιπτώσεις εκείνες που δεν υπάρχουν και πολλά βοηθητικά στοιχεία.

Πάντως, εκείνο που πρέπει να υπογραμμιστεί είναι ότι εκτός από τον πρωταθλητισμό υπάρχει και ο αθλητισμός. Και το ανθρώπινο είδος σαν σύνολο θα ήταν πολύ πιο υγιές και με περισσότερες συλλογικές δυνατότητες και προοπτικές, αν οι μεγάλες μάζες των ανθρώπων είχαν πρόσβαση στον αθλητισμό. Κι ας μην είχε πέσει το ρεκόρ στα 100 μέτρα κάτω από τα 10 δευτερόλεπτα (ή κάτω από τα 9,5, ή κάτω από τα 9, ή...).

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Discover»