Αριστεροί σωτήρες του λαού ή του καπιταλισμού;

Αριστεροί σωτήρες του λαού ή του καπιταλισμού;

«Ποιος θα μας σώσει; Ανατολή για Δύση;

Ποιος Ελληνας ή βάρβαρος θεός;

Μπροστά καινούργιος κόσμος θα βαδίσει,

για πίσου θα γυρίζει ο παλαιός;»*

Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Οσο μεγαλώνουν τα δεινά του λαού, καθώς βυθίζεται στη μαύρη δυστυχία από τη βαθιά καπιταλιστική κρίση και τα μεγάλα αδιέξοδα του γερασμένου εκμεταλλευτικού συστήματος, τόσο πολλαπλασιάζονται οι κάθε λογής σωτήρες του. Δεν έφταναν το ΠΑΣΟΚ και ο Καρατζαφέρης που ψήφισαν το μνημόνιο για να τον σώσουν υποτίθεται από την κρίση και τη χρεοκοπία, το άλλο μείγμα σωτηρίας που έλεγε ότι είχε η ΝΔ. Δεν φτάνουν οι δελφίνοι του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο Καρατζαφέρης, η Μπακογιάννη που συνασπίστηκαν πίσω από τον Παπαδήμο για να τον σώσουν τώρα από την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, φέρνοντάς του νέα χειρότερα μνημόνια ολικής χρεοκοπίας. Πλάκωσαν τώρα και οι αριστεροί σωτήρες και άλλοι πολλοί αντιμνημονιακοί, πατριωτικοί, προοδευτικοί. Πρώτος και καλύτερος ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπέστατος πάντα κατά πού φυσάει ο άνεμος, διακηρύσσει ότι είναι «χρέος και καθήκον της αριστεράς» να ενωθεί με τις αντιμνημονιακές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ να σώσει το λαό και να προστατεύσει την παρουσία της χώρας στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ! Πονηρά και ύπουλα βάζουν και το ΚΚΕ στο τσουβάλι της αριστεράς και του χρεώνουν την «ιστορική ευθύνη» να συμβάλει, για να γίνει η αριστερή σωτήρια κυβέρνηση. Και εντελώς ανερυθρίαστα κατηγορούν το ΚΚΕ που δε θέλει να γίνει αριστερός κυβερνητικός συν-σωτήρας ότι «κοιτάει τα εκλογικά του ποσοστά»! Είναι πραγματικά μια νέα κατηγορία κατά του ΚΚΕ τόσο ανόητη που αξίζουν συγχαρητήρια στον εμπνευστή της.

Να σωθεί ο λαός ή τα μονοπώλια;

Τόσο οι μνημονιακοί όσο και οι άλλοι σωτήρες αριστεροί, πατριώτες και «αντικατοχικοί» καμώνονται ότι δε γνωρίζουν τα ζητήματα που έθεσε απ' την αρχή της κρίσης το ΚΚΕ, προς το λαό φυσικά και όχι σ' αυτούς. Οτι απ' την κρίση ή θα πτωχεύσει ο λαός ή η πλουτοκρατία. Οτι είναι αποτέλεσμα των συσσωρευμένων κεφαλαίων και δεν υπάρχει φιλολαϊκή διαχείριση της κρίσης και της χρεοκοπίας εντός του καπιταλισμού και της ΕΕ. Οτι η λυκοσυμμαχία της ΕΕ μαστίζεται και απ' την κρίση και από τις οξύτατες αντιθέσεις. Οτι λύση για το λαό μπορεί να δώσει μόνο ένας οργανωμένος και αποφασισμένος λαός που θα επιβάλει, με τη δική του συμμαχία και εξουσία, τις ώριμες και αναγκαίες ριζικές αλλαγές. Την κοινωνικοποίηση όλων των μονοπωλίων, την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ και τη μονομερή διαγραφή του χρέους. Και οι μεν και οι δε κατηγορούν για τα μύρια όσα το ΚΚΕ. Γιατί δεν ξεσκεπάζουν τις θέσεις και εκτιμήσεις του ΚΚΕ εφόσον τις θεωρούν λαθεμένες; Γιατί δε δείχνουν στο λαό, που θέλουν να σώσουν, την έλλειψη ρεαλιστικότητας και επιστημονικής θεμελίωσης της πρότασης διεξόδου του ΚΚΕ; Δεν το τολμούν γιατί έτσι θα φανούν τα αδιέξοδα και η χρεοκοπία τους.

Ποιοι εξαπατούν περισσότερο το λαό;

Οι μνημονιακοί σωτήρες ή οι αριστεροί; Οι πρώτοι, βρισκόμενοι τώρα σε συγκυβέρνηση και πνιγμένοι κυριολεκτικά στα αδιέξοδά τους, με κυνισμό καταφεύγουν σε απειλές και τρομοκρατικά διλήμματα. Λένε στο λαό πως έχει να διαλέξει ανάμεσα στο χειρότερο και στο πολύ χειρότερο. Οι δεύτεροι, οι αριστεροί και οι άλλοι αντιμνημονιακοί, του λένε ότι υπάρχει εύκολη λύση! Αρκεί να ψηφίσει σωστά και τέρμα η κρίση και στην Ελλάδα και στην ΕΕ! Τέρμα και οι αντιθέσεις! Ποιος εκμεταλλεύεται τη λαϊκή απελπισία και το φόβο για την αναπόφευκτη ταξική σύγκρουση;

Μέσα στα κάγκελα της γριάς σοσιαλδημοκρατίας

Αυτά που λένε σήμερα οι αριστεροί της «ανανέωσης» είναι χειρότερα και πιο επικίνδυνα από αυτά που έλεγαν τότε που ψήφιζαν το Μάαστριχτ. Τότε ευλογούσαν, στο όνομα του ρεαλισμού και της ανανέωσης, τη λαϊκή υποταγή στον αντιδραστικό ευρωμονόδρομο των μονοπωλίων. Τώρα με αριστερά, δήθεν φιλολαϊκά συνθήματα και αντιμνημονιακές κυβερνήσεις αντικειμενικά συμβάλλουν στο πνίξιμο της λαϊκής ριζοσπαστικοποίησης και συνειδητοποίησης. Κάνουν ό,τι μπορούν ώστε τα εργατικά λαϊκά στρώματα που νιώθουν την ανάγκη να εγκαταλείψουν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ να μην εγκαταλείψουν και τα αντιδραστικά ιδεολογήματα που αφορούν τη στρατηγική τους. Το κόμμα του Κουβέλη προσπαθεί να τα κρατήσει στον ιδεολογικό διάδρομο του ΠΑΣΟΚ, εμφανιζόμενο ως ένα καλό ΠΑΣΟΚ με τις παλιές κοινωνικές ευαισθησίες. Ενώ ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να συγκρατήσει τα πιο λαϊκά και τα πιο αγανακτισμένα εντός της ιδεολογικής αυλής του ΠΑΣΟΚ, μέσα στα κάγκελα της χρεοκοπημένης γριάς, της σοσιαλδημοκρατίας, που έχει ταυτιστεί με την υπεράσπιση του καπιταλισμού και σαπίζει μαζί του.

Με τα προεκλογικά σλόγκαν του ΠΑΣΟΚ

Αυτός ο ρόλος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν πηγάζει κυρίως από το γεγονός ότι επιθυμεί διακαώς τη συνεργασία με στελέχη, βουλευτές κ.λπ. του ΠΑΣΟΚ, που ήταν και παραμένουν ΠΑΣΟΚ, μόνο που έγιναν αντιμνημονιακοί, γιατί άκουσον άκουσον «το μνημόνιο ήταν λάθος», γιατί «δεν έγινε καλή διαπραγμάτευση». Μα αυτό λένε και οι σημερινοί υπουργοί της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., ο Σημίτης... Και ρωτάμε αν γινόταν καλή και ισχυρή διαπραγμάτευση θα αντιμετωπιζόταν η κρίση και τα προβλήματα της ΕΕ; `Η δε θα έπαιρναν τα βάρβαρα μέτρα; Καλά ούτε στην Πορτογαλία και την Ιταλία έγινε καλή διαπραγμάτευση; Μήπως στη Γερμανία, στη Γαλλία εφαρμόζουν άλλα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα απ' αυτά του μνημονίου;

Ο υπονομευτικός ρόλος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πηγάζει κυρίως απ' τη θέση του «να τα βρούμε αριστεροί, ΚΚΕ, ΠΑΣΟΚ και άλλες πατριωτικές δυνάμεις σε 4-5 βασικά θέματα, να γίνουμε κυβερνητική πλειοψηφία για να σώσουμε το λαό». Και ρίχνει ορισμένες τέτοιες εύκολες θέσεις που τις επιθυμεί ο κόσμος: «Να χτυπήσουμε τη φοροδιαφυγή, να δώσουμε ώθηση στην ανάπτυξη με ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, αναδιανομή του πλούτου και επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου»! Μα αυτά δεν είναι τα προτάγματα της κεντροαριστεράς που αποδείχτηκε τόσο αντιλαϊκή όσο και η κεντροδεξιά; Δεν είναι το προκάλυμμα των μνημονίων; Αυτά δεν ήταν και τα προεκλογικά σλόγκαν του ΠΑΣΟΚ; Αν αφήσουμε στην άκρη προς το παρόν την αναδιανομή, όλα τα άλλα δεν τα υπογράφει και ο ΣΕΒ; Είναι δυνατόν να λες στα σοβαρά ότι αυτά είναι απάντηση στην κρίση; Οτι φιλολαϊκή απάντηση στη χρεοκοπία του PSI είναι να μας δανείσει η ΕΚΤ; Καλά, αυτό δε γίνεται ήδη; Χωρίς αντιλαϊκούς όρους αγόραζε κρατικά ομόλογα ή μήπως η ΕΚΤ δεν είναι στην τρόικα;

Ο πλούτος ανήκει σ' αυτούς που τον παράγουν

Αλλά ας πάρουμε το πιο ριζοσπαστικό, υποτίθεται, αίτημα της αναδιανομής του πλούτου. Ας προσπεράσουμε την απάτη ότι πια δεν τολμούν να θέσουν ούτε το θέμα της αύξησης της φορολογίας της κερδοφορίας του κεφαλαίου με συντελεστή 45% (που δεν είναι δα και επαναστατικό μέτρο, το είχαν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ πριν 10 χρόνια) και προτείνουν να θεσμοθετηθεί μια έκτακτη εισφορά 1% στις επιχειρήσεις με τζίρο πάνω από 200 εκατομμύρια (Τσίπρας προχτές στο Περιστέρι)!!! Το αίτημα της αναδιανομής του πλούτου, ιδιαίτερα σε φάση κρίσης και χρεοκοπίας, δεν είναι ούτε έσχατο σημείο άμυνας για το λαϊκό κίνημα. Και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί λύση. Αν υπήρχε περίπτωση να βρεθεί μια κυβέρνηση που θα επιχειρούσε να επιβάλει μια μακροχρόνια μη ανεκτή φορολογία στους επιχειρηματικούς ομίλους, τότε θα διαπίστωνε ότι τα πραγματικά αφεντικά, αυτοί που επιβάλλουν το νόμο είναι αυτοί που ελέγχουν την παραγωγή, ότι τα μονοπώλια δεν ελέγχονται, ελέγχουν, αυτά καθορίζουν τους όρους. Είναι τα ζωτικά όργανα του καπιταλισμού που είναι σε σήψη.

Ο λαός δεν μπορεί να σωθεί από τη βαρβαρότητα των μονοπωλίων και του καπιταλισμού, αν δε μετατρέψει τα μονοπώλια σε κοινωνική περιουσία. Αυτός είναι ο πιο καθοριστικός όρος για να υπάρχει ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων, για να αξιοποιηθούν όλες οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, για να υπάρχει εργατική - λαϊκή δημοκρατία και ελευθερία γι' αυτούς που παράγουν τον πλούτο. Αυτή η κραυγαλέα σήμερα αναγκαιότητα δεν μπορεί να κρυφτεί με τίποτα και αυτή τη λύση, την επαναστατική ανατροπή, μπορεί να τη δώσει μόνο η εργατική τάξη με τη συμμαχία με τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Και ο ρόλος του ΚΚΕ ποιος είναι; Είναι ο ακριβώς αντίθετος απ' τους διάφορους σωτήρες. Να οπλίσει ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά την εργατική τάξη για να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της, να γίνει αυτό που μόνο αυτή μπορεί να γίνει: Ο νεκροθάφτης του καπιταλισμού, ο σωτήρας όλων των λαϊκών στρωμάτων. Εχει δίκιο ο Βάρναλης:

«Μπροστά καινούργιος κόσμος θα βαδίσει,

άμα ξυπνήσουν κάποτε οι λαοί»*.

Υ.Γ.: Τώρα τελευταία τα στελέχη του ΣΥΝ βρήκαν μια νέα εξυπνάδα να λένε: «Εφόσον το ΚΚΕ δεν θέλει να συμμετέχει ή να συμβάλει σε κυβέρνηση γιατί διεκδικεί την ψήφο του λαού;». Καταλαβαίνουμε ότι τους είναι αδιανόητο αυτό που κάνει το ΚΚΕ, δηλαδή να υποτάσσει και να χρησιμοποιεί τα πάντα, τις εκλογές και τη συμμετοχή στη Βουλή με ένα σκοπό: Να προχωρήσει στη ζωή η χειραφέτηση και η οργάνωση των εργαζομένων, του λαού, στα εργοστάσια, στους κλάδους, στις συνοικίες.

*Κ. Βάρναλης: «Το τραγούδι των σκλάβων»

Του
Παναγιώτη ΜΕΝΤΡΕΚΑ
Ο Παναγιώτης Μεντρέκας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

24/11/2011

 -- Θέλουν ενότητα για άλλη αστική κυβέρνηση

11/11/2011

 -- Θέλουν ενότητα υποταγής

14/10/2011

 -- Οι αυταπάτες του κυβερνητισμού των οπορτουνιστών

24/7/2011

 -- Για τις διεργασίες στο χώρο του οπορτουνισμού