ΡΟΥΜΑΝΙΑ - ΤΣΕΧΙΑ
Περισσότεροι νέοι γνωρίζουν την αλήθεια παρά την αντικομμουνιστική υστερία
Τα αστικά επιτελεία έμειναν έκπληκτα από τα αποτελέσματα ερευνών για την άποψη των νέων για το σοσιαλισμό
Η ρουμάνικη εφημερίδα «Jurnalul National», που δε χαρακτηρίζεται ακριβώς ως προοδευτική, αντικαπιταλιστική, πραγματοποίησε μια σειρά συνεντεύξεων σε νεαρούς Ρουμάνους που γεννήθηκαν μετά το 1989, ρωτώντας τους την άποψή τους για την περίοδο του σοσιαλισμού. Φοβάσαι μην γυρίσει ο κομμουνισμός; Θέλεις να ζήσεις όπως έζησαν οι γονείς σου; Ηταν μερικές από τις μεροληπτικές ερωτήσεις που τέθηκαν, που όμως είχαν ένα απροσδόκητο για τους «ερευνητές» αποτέλεσμα. Οι νέοι εκτιμούν όλο και περισσότερο τα επιτεύγματα που πέτυχαν οι γονείς τους πριν το 1989, ίσως επειδή ο πολυδιαφημιζόμενος καπιταλιστικός παράδεισος ποτέ δεν έγινε πραγματικότητα, ενώ αυτό που ζουν οι νέοι σήμερα μοιάζει περισσότερο με ...πύρινη κόλαση.
Προκαλεί εντύπωση, αναφέρει το άρθρο της ρουμάνικης εφημερίδας, το γεγονός ότι οι νέοι που τονίζουν ότι δεν ενημερώνονται για την περίοδο του σοσιαλισμού από τον Τύπο ή τα βιβλία, αλλά από τις αναμνήσεις που τους διηγούνται οι γονείς τους, έχουν όλο και καλύτερη γνώμη για το σοσιαλιστικό σύστημα, που, ωστόσο, δυσφημίζεται από τα καπιταλιστικά ΜΜΕ συνεχώς και χονδροειδώς.
Στην Τσεχία, τώρα, το ένα τρίτο των ερωτηθέντων νέων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θεωρεί ότι την περίοδο του σοσιαλισμού ο κόσμος ζούσε πολύ καλύτερα. Και αυτό παρά τη μεθοδική και μαζική εκστρατεία των ΜΜΕ δυσφήμισης των κεκτημένων εκείνης της εποχής (κοινωνικών, οικονομικών, επιστημονικών, πολιτιστικών κλπ.).
Τα καλά του σοσιαλισμού ήταν για τους νεαρούς Τσέχους, μεταξύ άλλων, η πλήρης απασχόληση, πέρα από τα εγγυημένα από το κράτος δικαιώματα στη στέγαση και σε μία αξιοπρεπή σύνταξη. Κάτι που στον καπιταλιστικό «παράδεισο», αυτή τη φτιασιδωμένη «δημοκρατία», συνεχώς μειώνεται και για τους περισσότερους νέους (εκτός από εκείνους που ανήκουν στην άρχουσα τάξη) φαντάζει ως ιστορία επιστημονικής φαντασίας.
Κανένας από αυτούς τους νέους δεν έζησαν εκείνη την εποχή και παρ' όλα αυτά το ένα τρίτο των ερωτηθέντων θεωρεί ότι η κατάσταση εκείνη την εποχή ήταν σαφώς καλύτερη από τη σημερινή. Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης στην Τσεχία εξέπληξαν, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Ρουμανίας, αυτούς που την πραγματοποίησαν και οι οποίοι δεν μπορούν να καταλάβουν πώς είναι δυνατόν, παρά τον συνεχόμενο προπαγανδιστικό βομβαρδισμό που δέχονται οι εργαζόμενοι της πρώην Τσεχοσλοβακίας, μιας από τις πιο αναπτυγμένες πρώην σοσιαλιστικές χώρες , που μόνο οι μισοί σημερινοί νέοι να προτιμούν να ζήσουν σε αυτό που η καπιταλιστική προπαγάνδα αποκαλεί «δημοκρατία».
Το κλειδί του μυστηρίου, σύμφωνα με τους ίδιους τους απογοητευμένους από τα αποτελέσματα διοργανωτές, που σίγουρα τα περίμεναν πιο ευνοϊκά προς την «οικονομία της αγοράς», είναι ότι οι νέοι άκουσαν τις ιστορίες που διηγούνταν οι γονείς τους, που έζησαν το σοσιαλισμό, και όπως είναι φανερό δεν συμφωνούν με τίποτα με αυτά που γράφονται και ακούγονται στα ΜΜΕ, που φυσικά ελέγχουν οι καπιταλιστές, οι οποίοι προσπαθούν με όλα τα μέσα να μην επανέλθει μία κατάσταση που για τους ίδιους αποτελούσε έναν πραγματικό εφιάλτη, δηλαδή να ξαναπεράσει στον έλεγχο των εργαζομένων ό,τι παράγουν και οι κεφαλαιοκράτες να αναγκαστούν να εργαστούν όπως κάθε εργαζόμενος, να μάθουν να έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις όπως οι υπόλοιποι και να πάψουν να ζουν σαν παράσιτα από το αίμα και τη σκληρή δουλειά του εργαζόμενου λαού.
Σίγουρο είναι ότι τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, τόσο στην Τσέχικη Δημοκρατία όσο και στη Ρουμανία, δείχνουν πως σιγά-σιγά τα ψέματα και η χειραγώγηση των μέσων προπαγάνδας του κεφαλαίου έχουν όλο και λιγότερη επιτυχία μεταξύ των νέων, των οποίων οι γονείς τους διηγούνται ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που ακούγονται και διαβάζονται στα ΜΜΕ. Τα επιτεύγματα της περιόδου του σοσιαλισμού, παρά τις αδυναμίες και τις παραβιάσεις των αρχών της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, σε αντίθεση με την ολοκληρωτική καταστροφή που προκάλεσε η παλινόρθωση του καπιταλισμού και που βιώνουν σήμερα οι νέοι, αποκτούν για αυτούς ακόμα μεγαλύτερη αξία.
Γ. Καρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου